Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. κ. Ειρηναίος
«Κάθε εκτροπή, κατάχρηση ή λάθος, καταδικάζεται από την εκκλησία της Κρήτης.»
«Δεν θα ήθελα με τίποτα να διαπιστώσω κάποτε πως δεν υπάρχουν Κρήτες στη Κρήτη μου παρά μόνο ξένοι.»
«. Όταν αποφανθεί η δικαιοσύνη θα μιλήσει και η εκκλησία για τη Μονή Τοπλού»
«Άνθρωποι παρακαλάνε κυριολεκτικά για ένα πιάτο φαί»
Της Ρίκης Ματαλλιωτάκη
Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα που συγκλόνισαν τη χώρα μας, καθώς επίσης και εν όψει των Χριστουγέννων, αυτής της τόσο μεγάλης εορτής της Ορθοδοξίας, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. κ. κ. Ειρηναίος, μιλά στο ΤΥΠΟ ΚΡΗΤΗΣ. εφ’ όλης της ύλης δίνοντας τη δική του άποψη για τα γεγονότα που συγκλόνισαν την χώρα μας το τελευταίο διάστημα και στέλνοντας το δικό του ειρηνικό μήνυμα αγάπης για ένα κόσμο καλύτερο και δίχως βία.
Πως βλέπετε το διεκκλησιαστικό διάλογο
Υπάρχουν δύο απόψεις σχετικά με το θέμα που γίνεται. Η μία είναι η άποψης εκείνων που ισχυρίζονται ότι δε πρέπει να γίνει γιατί έτσι κι αλλιώς δεν θα αποφέρει τίποτα και η άλλη είναι η άποψη εκείνων που υποστηρίζουν ότι είναι σωστό να γίνεται διάλογος γιατί μέσα από ένα διάλογο πάντα αποκομίζουμε οφέλη. Αλλά έστω και ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν αποκομίζομε, σαφώς είναι καλύτερα η εκκλησία να βρίσκετε σε επικοινωνία με το σύνολο των υπόλοιπων ανθρώπων παρά να είναι αποκομμένη από αυτούς. Βεβαίως εκείνοι που δεν τάσσονται υπέρ του διαλόγου, το κάνουν προφανώς επειδή πιστεύουν ότι θα προκληθεί ζημιά στην Εκκλησία ή ο τόπος μας, η δική μου πάντως προσωπική γνώμη είναι πως αν είμαστε προσεκτικοί και κάθε άλλο από διατεθειμένοι να προδώσομε τα πιστεύω και τις αξίες που ήδη έχομε, όχι μόνο μπορούμε αλλά και επιβάλλεται να συζητούμε με τους άλλους ανθρώπους και να μη φοβόμαστε ούτε το διάλογο ούτε την επικοινωνία.
Να διευκρινίσω φυσικά ότι αυτό αποτελεί προσωπική μου άποψη, ωστόσο και γενικότερα η Εκκλησία της Κρήτης έχει την ίδια γραμμή συμβαδίζουσα ασφαλώς με το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο που και αυτό επίσης θεωρεί το διάλογο και την επικοινωνία όχι απλώς σωστή αλλά και απαραίτητη
Ποια είναι η θέση της εκκλησίας της Κρήτης στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα τούτη τη στιγμή όπως μετανάστευση, παγκοσμιοποίηση και φτώχεια;
Ας τα πάρουμε ένα- ένα ξεκινώντας από την μετανάστευση.
Η μετανάστευση λοιπόν είναι αποτέλεσμα των αθλίων συνθηκών που επικρατούν τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο σε όλο σχεδόν τον κόσμο με αποτέλεσμα να
ξεριζώνουν τους ανθρώπους από το τόπο τους προς αναζήτηση καλύτερης τύχης. Αυτή η ανάγκη φυσικά προκαλεί τις γνωστές σε όλους μας συνέπειες του δουλεμπορίου και της εκμετάλλευσης , πάρα πολύ άσχημα και στενόχωρα πράγματα, που εμείς μπορούμε να τα αντιμετωπίσομε με σεβασμό απέναντι στην ανθρώπινη ύπαρξη, μια και ως εκκλησία πιστεύομε πώς όλοι είμαστε παιδιά του Θεού. Όμως σε καμία περίπτωση ο σεβασμός στους ανθρώπους άλλων κοινωνιών δεν πρέπει να αποβαίνει εις βάρος των ανθρώπων της δικής μας κοινωνίας και του τόπου μας.
Γιατί, εγώ τουλάχιστο προσωπικά, παρά το σεβασμό και την αγάπη που τρέφω στους μετανάστες, εν τούτοις δεν θα ήθελα με τίποτα να διαπιστώσω κάποτε πως δεν θα υπάρχουν Κρήτες στη Κρήτη παρά μόνο ξένοι. Αυτό είναι κάτι που δεν θέλω ούτε να το φαντάζομε ούτε να το σκέφτομαι για το μέλλον,
Προχωράμε τώρα στη παγκοσμιοποίηση που, πριν σας πω τη δική μου άποψη, θεωρώ απαραίτητο να επισημάνω πως είναι ένα μέγα θέμα για το οποίο όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια άποψη.
Αν λοιπόν δώσομε στο θέμα αυτό ανθρώπινες διαστάσεις, αν το δούμε σαν κάτι που ενώνει τον κόσμο και τους ανθρώπους, δεν έχομε κανένα λόγο να είμαστε αντίθετοι στη παγκοσμιοποίηση.
Επειδή όμως η παγκοσμιοποίηση δυστυχώς είναι σφραγισμένη με την οικονομία και την αχαλίνωτη εξάπλωση της πορείας του κεφαλαίου εις βάρος φτωχών λαών και ανθρώπων, δεν είναι δυνατόν φυσικά η εκκλησία να συμφωνεί με κάτι που δημιουργεί κίνδυνο καθώς αυξάνει τις ανισότητες μεταξύ των λαών και των ανθρώπων.
Ας περάσομε τώρα και στο θέμα της φτώχειας που για μένα είναι και το σημαντικότερο αφού φτώχεια ίσον δυστυχία……
Ποτέ δε το έχω ξαναζήσει αυτό το φαινόμενο στο μέγεθος που το ζω σήμερα και δε ξέρω τι μπορεί να γίνει για να διορθωθεί ένα τέτοιο κακό. Άνθρωποι δηλαδή που παρακαλάνε κυριολεκτικά για ένα πιάτο φαί και που δυστυχώς και στο τόπο μας αυξάνονται καθημερινά και επικίνδυνα μέρα με τη μέρα…
Επειδή λοιπόν είναι θέλημα Θεού , όλοι οι άνθρωποι να έχουν ό,τι χρειάζονται για να ζήσουν, τα απαραίτητα δηλαδή και όχι τα πολλά που στην ουσία δημιουργούν τη φτώχεια, απ’ τη πλευρά της η Εκκλησία κάνει ότι μπορεί για να την μετριάσει παρότι οφείλω να σας πω ότι ο ουσιαστικός ρόλος της δεν είναι ούτε να αυξάνει ούτε να μειώνει τον πλούτο και τη φτώχια των ανθρώπων. Ναι μεν έχει και αυτή τη πτυχή στο ρόλο της αλλά όχι ως κύρια πτυχή του έργου της
Εκείνο που κάνομε λοιπόν ως Εκκλησία είναι να αγαπάμε και να βοηθάμε τους πάσχοντες όπως μπορούμε χωρίς όμως σε καμιά περίπτωση να είμαστε ικανοί να λύσομε όλα τα οικονομικά τους προβλήματα που είναι δυστυχώς τόσα που την καθιστούν αδύνατη για να ανταποκριθεί.
Μπορεί η εκκλησία να παίξει κάποιο ρόλο βοηθώντας την ανθρωπότητα στη προστασία του περιβάλλοντος;
Η υπόθεση της προστασίας του περιβάλλοντος είναι υπόθεση όλων των ανθρώπων της γης και βεβαίως και της Εκκλησίας η οποία έχει συνειδητοποιήσει απόλυτα την ανάγκη να βοηθήσει το περιβάλλον. Βεβαίως εμπνευστής και οδηγός μας είναι ο Πατριάρχης μας καθώς δεκαετίες τώρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει ξεκινήσει μια μεγάλη προσπάθεια ευαισθητοποίησης του κόσμου για το περιβάλλον μας που κινδυνεύει.
Ποια είναι η στάση της εκκλησίας της Κρήτης απέναντι σε φαινόμενα υπερβολής , π.χ. Βατοπέδιο, που καταπατούν βασικές αρχές του μοναχισμού- ακτημοσύνη, εργασία και προσευχή- όπως τις αναφέρει ο Μέγας Βασίλειος;
Χωρίς δεύτερη συζήτηση και σκέψη, κάθε είδους φαινόμενο, πολιτικό ή θρησκευτικό, στο οποίο υπάρχει εκτροπή, κατάχρηση ή λάθος, καταδικάζεται από την Εκκλησία. Πριν όμως καταδικάσουμε το οτιδήποτε, πρέπει να είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί μήπως υπάρχουν υπερβολές ή κακές προθέσεις λόγω σκοπιμότητας ή ακόμα και άγνοιας. Σ ε ότι πάντως είναι αλήθεια και είτε ένας μοναχός είτε μια ομάδα μοναχών εκμεταλλευτήκαν ή έβλαψαν τον τόπο, πάντα εάν κι εφόσον αποδειχτεί ως αληθές, η Εκκλησία της το καταδικάζει
Νεολαία και Εκκλησίας της Κρήτης
Είμαστε, ή τουλάχιστον προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο κοντά γίνεται στα παιδιά μας, γιατί παιδιά μας τα θεωρούμε , για να τους λέμε τι σημαίνει να είναι κανείς άνθρωπος, τι σημαίνει να ζει κανείς σ’ αυτό τον κόσμο, και πως μπορεί να αντιμετωπίσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται τα γεγονότα της ζωής
Σε αυτά τα παιδιά που έβγαιναν έξω τις μέρες που πέρασαν πετροβολώντας τις περιουσίες του κόσμου, τι θα θέλατε να πείτε.
Κατ’ αρχήν εκείνο που θέλω να πω είναι ότι σέβομαι τα παιδιά μας και πιστεύω ότι αυτά από μόνα τους δεν θα έβγαιναν ποτέ να κάνουν κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι είναι αν όχι υποκινούμενα, τουλάχιστον επηρεαζόμενα , ίσως και εγώ δε ξέρω από πού και πως και πόσο, ξέρω όμως ότι ένα παιδί 15 και 13 χρόνων δεν είναι δυνατόν να βγει από μόνο του να κάνει ένα τέτοιο πράγμα αν κάποιος δεν το επηρεάσει και δεν το παρακινήσει. Εν πάσει περιπτώσει σε ότι αφορά τα τελευταία γεγονότα των οποίων την ευθύνη επιρρίπτουν στην νεολαία, σαφώς και καταδικάζομε κάθε μορφή βίας έστω κι αν αυτή ξεκινά από το θλιβερό, και καταδικαστέο επίσης από εμάς, γεγονός του θανάτου ενός μικρού παιδιού, που όμως, αν θέλομε να είμαστε δίκαιοι, ούτε κι εδώ έχει εξακριβωθεί από τη δικαιοσύνη εάν είναι φόνος εξ αμελείας ή εκ προθέσεως. Γι’ αυτό συνιστούμε πάντα όχι μόνο στα παιδιά αλλά και στους μεγαλύτερους, να έχουν την υπομονή να εξακριβωθεί όλη η αλήθεια, και αν τα πράγματα είναι όντως έτσι, σαφώς και να καταδικαστούν όλοι όσοι συνέβαλαν στο να διαμορφωθεί όλο αυτό το κλίμα βίας των τελευταίων ημερών στη Χώρα μας.
Εκκλησία και ομοφυλοφιλία
Είναι ξεκάθαρη η θέση της εκκλησίας εδώ και αιώνες στο συγκεκριμένο θέμα , όχι τώρα μόνο.
Επιστημονικά όμως έχει σχεδόν αποδειχτεί πλέον πως οι άνθρωποι αυτοί, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, δεν ισχυρίζομαι όλοι, δεν διαμορφώνουν σεξουαλικό χαραχτήρα στη πορεία αλλά γεννώνται έτσι.
Δεν μπορώ να ξέρω την θέση της επιστήμης για το συγκεκριμένο θέμα γιατί δεν είμαι γιατρός, ξέρω όμως τη θέση της εκκλησίας που σε όλη την πορεία της θεωρούσε και θεωρεί την ομοφυλοφιλία ως απαράδεκτη για την ανθρώπινη φύση.
Σε ότι αφορά τώρα την επιστημονική πλευρά του θέματος εγώ δεν μπορώ να έχω λόγο, ξέρω όμως πως η ιστορία του γένους των ανθρώπων μέχρι σήμερα ήταν αντίθετη πάντα. Να διευκρινίσω όμως πως ενώ καταδικάζομε την ομοφυλοφιλία και τώρα και πάντοτε, τα θύματα κάθε κατάστασης τα σεβόμαστε απόλυτα. Για να γίνω πιο σαφής, σας λέω για παράδειγμα πως ενώ μπορώ για δολοφόνο να κρίνω και να κατακρίνω τη πράξη του, τον άνθρωπο που διέπραξε το φόνο εξακολουθώ να τον θεωρώ άνθρωπο κατ’ εικόνα κι ομοίωση του Θεού και συνεχίζω να τον σέβομαι, όχι όμως τη πράξη του. Τη πράξη του την καταδικάζω . Αυτή είναι η θέση της εκκλησίας μας.
Πως βλέπεται να διαμορφώνεται η κατάσταση της εκκλησίας μετά το θάνατο του Πατριάρχη της Ρωσίας Αλέξιου;
Ο Πατριάρχης Αλέξιος ήταν σπουδαίος άνθρωπος και η ευχή, γιατί μόνο ευχή μπορούμε να εκφράσομε, είναι ο διάδοχος του να είναι ισάξιος, ή ακόμα πιο σωστότερα διαλλακτικός, ούτως ώστε τα πράγματα να γίνουν καλύτερα για την εκκλησία της Ρωσίας μα και γενικότερα για την εκκλησία.
Δώστε μου το δικό σας σχολιασμό για το θέμα της Μονής Τοπλού
Για τη Μονή Τοπλού λέγονται και ακούγονται πολλά. Και ναι μεν ο λαός μας μπορεί να λέει, και σωστά λέει, πως χωρίς καπνός φωτιά δε βγαίνει , αλλά και πάλι να ανάβομε τη φωτιά για να βγει ο καπνός είναι κι αυτό απαράδεκτο.
Γι’ αυτό λοιπόν κι εδώ, όπως και για το θέμα της Μονής Βατοπεδίου, θα πω ότι την διαλεύκανση και τούτης της υπόθεσης την έχει αναλάβει η δικαιοσύνη κι όταν τελειώσει το έργο της η δικαιοσύνη, τότε μόνο θα μπορούμε να μιλήσομε εμείς.
Ναι, μόνο που δυστυχώς σε τέτοιες περιπτώσεις η δικαιοσύνη έχει το βήμα χελώνας.
Τι να κάνομε, αυτή είναι δικαιοσύνη μας κι έτσι λειτουργεί, μακάρι να λειτουργούσε πιο γρήγορα αλλά αυτή είναι η ελληνική Δικαιοσύνη. Κι έτσι όπως δεν μπορούμε να απορρίψομε τον εαυτό μας, κατά τον ίδιο τρόπο δεν μπορούμε να απορρίψομε και την Ελληνική Δικαιοσύνη σε μεγάλο βαθμό τουλάχιστον. Ας αφήσομε λοιπόν την Δικαιοσύνη να προχωρήσει στο έργο της και στη συνέχεια ο πρώτος που θα έχει το λόγο να χειριστεί το θέμα της Μονής Τοπλού, είναι ο τοπικός επίσκοπος ο οποίος γνωρίζει και τα πράγματα τόσο όσο κανένας άλλος.
Και επειδή η Εκκλησία μας θεωρεί την όλη υπόθεση , υπόθεση του τοπικού επισκόπου πάνω απ΄ όλα , να είστε σίγουροι πως , αν το θέμα φτάσει στη Σύνοδο από το τοπικό επίσκοπο, η Εκκλησία θα το χειριστεί με το καλύτερο τρόπο.
Πολλοί είναι της άποψης πως κάποια πράγματα που έχουν θεσπιστεί από τις Οικουμενικές Συνόδους θα έπρεπε να αναθεωρηθούν από την εκκλησία στο έτος 2008 που βαδίζομε. Ποια είναι η δική σας η γνώμη
Υπάρχουν κι εδώ δύο απόψεις. Η μία είναι ότι τα αιώνια πράγματα δεν τροποποιούνται και δεν αλλάζουν , κι ο Θεός είναι αιώνιος, το θέλημα του είναι αιώνιο, και οι αρχές και οι ηθικές αξίες είναι αιώνιες και δεν αλλάζουν όπως για παράδειγμα δεν αλλάζει κι ο νόμος της βαρύτητας, Έτσι και στην Εκκλησία υπάρχουν πράγματα τα οποία είναι αμετακίνητα κι ούτε μπορούν μα ούτε και πρέπει να αλλάξουν.
Υπάρχουν πάλι άλλα πράγματα τα οποία μπορούν να αλλάξουν αλλά αυτά είναι δευτερεύοντα.
Επειδή όμως οι άνθρωποι έχουν αλλάξει, μήπως θα έπρεπε κι η Εκκλησία να αλλάξει κάποιους ρυθμούς και να γίνει λίγο πιο διαλλακτική ή ίσως ακόμα και πιο ανεκτική;
Μα είναι ανεκτική η Εκκλησία και από τη φύση της αγαπά τους ανθρώπους όλους. Όμως επειδή τους αγαπά γι’ αυτό και δεν θέλει να αλλάξει το αιώνιο. Γιατί το αιώνιο είναι εκείνο που έχουμε ανάγκη, το προσωρινό μας πνίγει όλους…τρέχομε, τρέχομε, τρέχομε και πεθαίνομε στο δρόμο καθώς τρέχομε. . Κι η Εκκλησία μας μαθαίνει να έχομε την υπομονή και να μην τρέχομε γιατί η καλύτερη συνδρομή για όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι να τους αφαιρέσει κανείς το άγχος πείθοντας τους ότι μπορούν να μην αγωνιούν… ότι μπορούν να μην ακολουθούν αυτούς τους τόσο εξαντλητικούς ρυθμούς της εποχής μας.
Έχετε διαπιστώσει να έχει απομακρυνθεί ο κόσμος από την Εκκλησία με όλα αυτά τα συμβάντα του τελευταίου καιρού;
Ναι, δυστυχώς αυτό είναι αλήθεια, ο κόσμος έχει απομακρυνθεί από την Εκκλησία, και πάλι όμως θα επαναλάβω πως πολλά από τα τρέχοντα δεν είναι εξακριβωμένα και δεν είναι καθόλου σίγουρο από πού κατευθύνονται και για ποιο λόγο γίνονται.
Βέβαια είναι γεγονός ότι γίνονται, επειδή όμως δεν μπορούμε να τα αξιολογήσομε ξεκάθαρα είναι ίσως καλύτερα να μη μιλάμε με υποθέσεις.
Μα είναι υπόθεση το ότι σε μια εποχή που ο περισσότερος κόσμος πεινά ένας ηγούμενος κυκλοφορεί με ένα αυτοκίνητο εκατομμυρίων και μεταφέρετε με προσωπικό ελικόπτερο;
Αυτό ναι, σίγουρα είναι μια πραγματικότητα, και μάλιστα μια προκλητική πραγματικότητα που εγώ τουλάχιστο προσωπικά την καταδικάζω αν και εφόσον αυτά είναι αληθινά. Τη χλιδή ακριβών αυτοκινήτων, ελικοπτέρων και κάθε άλλου είδους δεν την χρειάζεται ούτε ο συγκεκριμένος ηγούμενος μα ούτε και κανείς μας.
Τα σύγχρονα εργαλεία τα χρησιμοποιούμε μόνο για να διευκολύνουν και όχι για να κυριεύουν τη ζωή μας.
Πιο είναι το χριστουγεννιάτικο μήνυμα που θα θέλατε να στείλετε στους ανθρώπους της Κρήτης;
Να μπούμε όλοι στο αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων γιατί μόνο ο Χριστός με τη παρουσία και την αλήθεια του μπορεί να ειρηνεύσει τον κόσμο και να μας δώσει το νόημα και την ομορφιά της ζωής. Η ευχή μου είναι να κατανοήσουμε όλοι αυτή τη μεγάλη αλήθεια για να σταματήσει να κινδυνεύει πια ο κόσμος στον οποίο ζούμε.
Στους πολιτικούς αρχηγούς της χώρας μας τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε
Αγαπάμε και τους άρχοντες αλλά και τους αρχούμενους όλους. Να πω ακόμα ότι για ένα καλύτερο και ειρηνικό κόσμο εύχομαι όλοι μας να έχομε πολύ σύνεση και προσοχή.
Γιατί βλέπετε για να υπάρξει μια σωστή πορεία στον κόσμο δεν είναι θέμα το ενός ή έστω των λίγων, αλλά αποτέλεσμα μια μεγάλης, επίπονης μα πάνω απ΄ όλα συλλογικής προσπάθειας.
Ο Νεογέννητος Χριστός μαζί μας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου