Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Τίτλοι τέλους!




Φίλοι μου αποψε ειμαι τόσο, μα τόσο χαρούμενη που δεν κατάφερα αυτή τη χαρα μου να τη συγκρατήσω και να μη την μοιραστώ μαζί σας…


Γιατί;

Γιατί επιτέλους απόψε επεσαν οι τίτλοι τέλους!


Απόψε αποχαιρέτησα δυο ανθρώπους που ζω και συναλλάσσομαι μαζί τους πάνω από τρία χρόνια!


Το Δημήτρη Σταυρινίδη και την Μαρίνα Αβράμογλου που και οι δυο, δυστυχώς, είχαν ένα πολύ άσχημο τέλος.


Αλλά  όχι, μην ανησυχείτε…δεν είναι συγγενείς μου, δεν είναι φίλοι μου, δεν είναι καν γνωστοί μου…αλλά εν τουτοις τους αγαπώ πάρα μα πάρα πολύ!
Πως γίνεται;

Απλούστατα είναι οι ήρωες του βιβλίου, που όπως σας ειπα, επεσαν απόψε οι τίτλοι του τέλους του.


Κι ενώ από τη μια ειμαι τόσο χαρούμενη, από την άλλη πάλι νιώθω σαν να χάνω δυο πολύ δικούς μου ανθρώπους…και ειδικά με τον τρόπο που τους επεφύλαξε η ζωη-στη προκειμένη εγώ-


Κι εδώ είναι τώρα φίλοι μου που θα ήθελα τη βοήθεια σας, αν και βέβαια δεν θα αλλάξει κάτι, αλλά εν είδη δημοσκοπίσματος.


Κατά πόσο αλήθεια συμφωνείται  σχετικά με το happy end ή όχι ενός βιβλίου;


Κατά πόσο ένα βιβλίο, σύμφωνα πάντα με την άποψη σας, πρέπει να αντικατοπτρίζει την αλήθεια  της ζωής, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή,  ή να περιτυλίγει το μέσα μας με ροζ συννεφάκια και ψευδαισθήσεις;
Περιμένω εναγωνίως τη γνώμη σας