Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Ειμαστε δυο....

....είμαστε τρεις....είμαστε χίλιοι δεκατρείς....και όχι, οχι,  δεν τραγουδώ...
Αναρωτιέμαι απλώς πόσοι τελικά χαρακτήρες υπάρχουν μέσα μου και αν επιτέλους το κοντέρ  καταφέρει να σταθεροποιηθεί κάποτε..
Γιατί να, βαρέθηκε ρε γμτ να είμαι και δυνατή και αδύναμη, και καλή και κακή, και έξυπνη και χαζή, και ονειροπαρμένη και πραγματίστρια...
Πόσο ακόμα δηλαδή θα πάει ετούτη  η βαλίτσα;;;;;;;;;
Αυτά...