Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Η Ιστορία της Κρήτης Μέρος 2ο



Επιμέλεια κειμένου Ρίκη Ματαλλιωτάκη

«Εκεί ήσαν κάμποι με βουνά, και δάση και πηγάδια, δέντρα μ' ανθούς και με καρπούς και δροσερά λιβάδια, μετόχια με πολλούς βοσκούς κι αρίφνητα κουράδια...» -Βιτσέντζος Κορνάρος-

Διαβαστε το πρώτο μέρος ΕΔΩ η ΕΔΩ

Α΄Βυζαντινή περίοδος (330 – 824 μ.Χ.)

Οι ιστορικές συνθήκες διαρκώς αλλάζουν και όλα όσα είχαν δημιουργηθεί κατά τους αιώνες της Ρωμαϊκής κυριαρχίας δημιουργούν νέα ιστορικά δεδομένα.

Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία το 395 μ. Χ. χωρίζεται σε δύο κράτη, το Ανατολικό και Δυτικό, και το Δυτικό καταλαμβάνεται από διάφορους άλλους λαούς που έχουν κατέβει από τον Βορρά, ενώ η κατάληξη του Ανατολικού ήταν η εξέλιξη του σε Ελληνικό και η μετεξέλιξη του στην μετέπειτα Βυζαντινή αυτοκρατορία.

Η Κρήτη, στην νέα αυτή τάξη πραγμάτων αποτέλεσε «θέμα» επαρχία δηλαδή της καινούργια αυτοκρατορίας, το θλιβερό όμως είναι πως οι ιστορικές γνώσεις για την περίοδο αυτή στο νησί είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες.

Ο πληθυσμός της υπολογίζεται σε 25.000 κατοίκους περίπου κι αποτελείται αποκλειστικά από Έλληνες ορθόδοξους, με 21 επισκοπές και πάνω από 22 μεγάλες πόλεις.

Ο πληθυσμός αυτός λοιπόν με την ένταξη του στην Βυζαντινή αυτοκρατορία θα πρέπει να ευημερούσε καθώς υπήρχε ηρεμία τότε, χωρίς πειρατές, και κατά τους πρώτους τουλάχιστον αιώνες να ζούσε σε μακαριστή αφάνεια. Ωστόσο, μπορεί το νησί να μην βίωσε μεγάλες εχθρικές επιθέσεις, εν τούτοις βασανίστηκε από τις καταστροφικές συνέπειες πέντε ισχυρών σεισμών που το ισοπέδωσαν παντελώς ενώ συχνές επίσης ήταν και οι επιδημίες της πανώλης-πανούκλας όπως την λέει ο λαός- με σπουδαιότερη εκείνη του 854 που εξαπλώθηκε από την Αίγυπτο και θέρισε σχεδόν ολάκερο τον Μεσογειακό κόσμο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ