Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ






Το είδα πριν λίγο στα "ψιλά" των ειδήσεων, και συγκλονίστηκα
Κι επειδη η προηγούμενη  ανάρτηση, η σχετική με το τόπο μου, είχε πέραση, αλλά....
Αλλά κι επειδή, ναι μεν αγαπώ τον τοπο μου,  αλλά η αγάπη μου αυτη δεν με προτρέπει ούτε να εθελοτυφλώ ουτε επίσης και να γίνομαι προγονόπληκτη, σκέφτηκα να το αναρτησω  κι αυτό με σκοπό να το καυτηριάσω
Ε ναι, λοιπον, η Κρήτη δεν είναι πάντα ο «παράδεισος» και δεν με αφορά αν το λίγο ή το πολύ των κατοίκων της είναι εκείνοι που την μετατρέπουν σε κόλαση….
Με αφορά ότι ιστορίες ντροπης  σαν αυτή  με γονατίζουν κάνοντας με να σιχαίνομαι που είμαι από την Κρήτη,  κι υποθέτω όχι μόνο εμένα, αλλά οποιονδήποτε Κρητικό  θέλει πάνω απ΄ όλα  να λέγεται άνθρωπος
Ποιο είναι όμως αυτό που είδα;
Θυμάστε καθόλου τον Στάθη Λαζαρίδη; Τον ειδικό φρουρό  που έμεινε ζωντανός νεκρός σε μια ιστορία- συμπλοκή ανάμεσα σε αστυνομικούς και χασισοκαλλιεργητές των Ζωνιανων, πριν 26 μήνες;
Ένα νέο άντρα που δεν πρόλαβε να χαρεί τίποτα από όλα εκείνα τα αυτονόητα που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι
Ντροπή! Αισχος!
Δε ξέρω ούτε καν τι έχει απογίνει μ αυτούς τους δολοφόνους, αλλα πιστέψτε με, μεγάλος μέρος Κρητικών, αυτων τουλάχιστον που ξερω εγώ, καταδικάζει με βδελυγμία τη  πράξη τους
Ντροπή! Αισχος και για όσους επίσης ήξεραν αλλά συγκάλυπταν
Ποιος θα δώσει τώρα πίσω τη ζωή σ΄ αυτό το παιδι;
 Ποιος θα δώσει τώρα πίσω την χαρά σ  αυτό το πατέρα;
Ντροπή! Αίσχος και για τη πολιτεία, που το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει για το Στάθη ηταν να σταματησει πια να ταλαιπωρεί τους γονείς του

ΥΓ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΠΛΟΓΚ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΤΙ  ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΟΙΡΟ ΠΑΤΕΡΑ , ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΟΥΝ
Το προσωπο αυτου του παιδιου, ο  πόνος αυτου του πατέρα, ΝΤΡΟΠΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ