Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Φταίω εγώ;;;;;




Με ρώτησαν τι έκανα για  τον μικρό Αφγανό 
που γάζωσαν οι βόμβες τις προάλλες.

Η για τον άλλο, εκείνον κει  
που μάζεψαν  ένα πρωί σαν τα σκουπίδια, τα σκουπίδια.

Ε πως, απάντησα, δεν κάθισα στον καναπέ μου εγώ;
Δεν είδα τις ειδήσεις;
Δεν φασκέλωσα τους πουλημένους  
και τους δήθεν  γραβαντάδες που τις λενε;
Δεν  υπέγραψα την διαμαρτυρία μου
 στην σελίδα κοινωνικής δικτύωσης που ανήκω;
Και  μάλιστα όχι σε μια, σε πολλές.
Δεν πήγα σε μαζική διαμαρτυρία;
Δεν πέταξα τις πέτρες μου;
Δεν έφτιαξα την Μ.ΚΟ. μου;
Επιτέλους τι άλλο να κάνω ΄πια....
Φταίω εγώ που ολοι οι πεινασμένοι 
στους σκουπιδοτενεκέδες δίπλα πάνε και ψοφάνε;


Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Πέταξα το σουτιέν μου




Σκορπίστηκα.
Πλησίασα εκούσια την λαιμητόμο
μιας αλήθειας δήθεν.
Σε μάταιες επαναστάσεις
αφέθηκα ανοχύρωτη.
Πέταξα το σουτιέν μου
για να νιώσω λεύτερη.
Μου είπαν πως με πνίγει.
Και τους πίστεψα.
Δίψασα.
Κι ήπια νερό
απ’ την στρατόσφαιρα.
Δεν μ΄αρεσε της γης.
Ανούσιο το ένιωθα στο στόμα μου.
Να πιάσω παραπάνω
απ΄οτι έφτανε το χέρι μου ήθελα.
Τα μάτια   εξάσκησα
να βλέπουν στο λυκόφως
κι αγνόησα το φως το απαλό της ίριδας.
Εκτόξευσα τα πάντα
για να τους δώσω υπερμεγέθη υπόσταση
Πα να πει αρνηθηκα τα πάντα.....
Το σώμα κι η ψυχή μου κίνησε επανάσταση.
Για να επιτευχθεί το ζητούμενο.
Μα  ποιο ειναι αλήθεια το ζητούμενο;;;;;
Ακόμα ψάχνω την απάντηση στο δίλλημα.

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ....

..... επί του παρόντος πάντως, βολεύομαι 


«με αυτά που οι άλλοι ξεπουλούν...»

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ-’Η,-ΜΑΖΕΨΕ ΤΟ ΠΑΝΙ ΚΑΙ ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ!!! -








Με γδύσατε...
Με φτύσατε... 
Ντύθηκα την γύμνια,
κείνη την άδολη
που φόραγα την 
ωρα που με γέννησε η μάννα μου,
και μ΄ αυτήν κίνησα τον κόσμο να νικήσω.
Μ΄ αυτήν να γίνω τροπαιούχος.
Κι εσείς,  την γύμνια μου,  μου την πετάξατε
σαν την χειρότερη βρισιά στα πισινά μου.
Πιάστηκα σαν να λέμε σε παγίδα
Αγάπησα με κίνδυνο εθισμού
κείνο που μ΄εμαθαν πατρίδα πως το λενε.
Με νου και σώμα.
Με παίδεμα και με  ψυχή.
Σαν πρώτη εμπειρία
Μα τώρα άνοιξαν καινούργιες Πύλες.
Λένε.
Κι ήρθε άλλη, καινούργια εμπειρία,
να προστεθεί στην πρώτη εμπειρία
Έπαψαν , λέει, να ερωτεύονται ιδέες.
Κι έπρεπε να ξεβρακωθώ για να τους μοιάσω.
Και να μισήσω.
Να φτύσω σε ζυμάρια της καρδιάς
που ορκιζόμουν κι έτρωγα ως τώρα....



ΥΓ Μαζεψε το πανί και φύγε τώρα http://stilpon.blogspot.com/2011/02/diodia-stop.html  διέταξαν τον νεαρό της φωτογραφίας....κι εγώ, έσπευσα να τον «προφυλάξω....»

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Ρατσιστές και επαγγελματίες αντιρατσιστές







Μια πολύ καλή μου φίλη, νοικιάζει εδώ και περίπου δύο χρόνια ένα σπίτι σε μια οικογένεια παράνομων μεν, έντιμων και αξιοπρεπών Βουλγάρων δε, καθότι η εντιμότης και η αξιοπρέπεια δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο καμιάς φυλής και καμιάς ράτσας.
Η γυναίκα- η Βουλγάρα εννοώ, απασχολείται σε διάφορες εργασίες, οι οποίες όμως, στην καλύτερη περίπτωση, δεν διαρκούν πάνω από ένα μήνα το πολύ, καθότι, το είπαμε, δεν είναι νόμιμη, και την διώχνουν με το δικαιολογητικό ότι δεν τους κάνει, κι αφού δεν τους κάνει, δεν την πληρώνουν κιόλας....εν τω μεταξύ βέβαια, οι όποιοι «κύριοι» και «κυρίες» που την έχουν χρησιμοποιήσει έχουν κάνει την δουλειά τους.
Αποτέλεσμα; Η φίλη μου, αυτή δηλαδή που της έχει νοικιάσει το σπίτι, έχει να πάρει ενοίκιο από το  Μάη που μας πέρασε, και όχι μόνο καν δεν πέρασε από το μυαλό της να πετάξει έξω την οικογένεια, αλλά αντίθετα, απο την αρχή του χειμώνα της πληρώνει και το πετρέλαιο θέρμανσης για να μην κρυώνουν τα παιδιά....
Αυτή λοιπόν είναι η προσωπική άποψη της φίλης μου περί ρατσισμού και ανθρωπισμού, μιλά από μόνη της και δεν χρειάζεται να την σχολιάσω εγώ. Αποδεικνύει έμπρακτα την ανθρωπιά και τον αντιρατσισμό της, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη, αντίθετα με κάποιους άλλους, που....θα τα πούμε παρακάτω.
Πάμε στην γενική άποψη της τώρα.
Σε γενική άποψη λοιπόν, η γυναίκα που βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να βοηθήσει τον αλλοδαπό, είναι εντελώς κατά της παράνομης και λαθραίας μετανάστευσης, εισβολής θα την έλεγα εγώ, που σαρώνει  την χώρα μας τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα όλο ετούτο το αλαλούμ  να έχει γυρίσει μπούμερανγκ κατά των απλών πολιτών αυτής της δύσμοιρης χώρας.
Και δεν μιλώ εγώ, δεν μιλά κανείς, μιλάνε οι στατιστικές....μιλάνε τα γεγονότα...
http://egklimatikotita-allodapwn.blogspot.com/2011/02/blog-post_704.html που δεν είναι ένα, δεν είναι δυο,http://egklimatikotita-allodapwn.blogspot.com/, δεν είναι τρίαhttp://egklimatikotita-allodapwn.blogspot.com/2010/07/75.html, δεν είναι χίλια δεκατρία, με συνέπεια να φοβούνται οι άνθρωποι να ξεπορτίσουν, κυριολεκτικά, έξω τα σπιτια τουςhttp://egklimatikotita-allodapwn.blogspot.com/2011/02/blog-post_6772.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed:+blogspot/Weytx+(%CE%94%CE%95%CE%9B%CE%A4%CE%99%CE%9F+%CE%95%CE%93%CE%9A%CE%9B%CE%97%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A4%CE%97%CE%A4%CE%91%CE%A3+%CE%91%CE%9B%CE%9B%CE%9F%CE%94%CE%91%CE%A0%CE%A9%CE%9D)
Κι όλα αυτά βεβαίως  με την ανοχή  των φονιάδων του κράτους και των ξεπουλημένων πολιτικών του που είναι ανίκανοι να μας κυβερνήσουν με συνέπεια να αναγκάσουν κάποια στιγμή τους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν την αυτοδικία θέλουν δεν θέλουν...δεν γίνετε αλλιώς.
Διότι αγαπητοί μου, ρατσισμός δεν είναι να ζητάς το αυτονόητο που δικαιούται κάθε  άνθρωπος στην χώρα που ζει, την ασφάλεια δηλαδή, αλλά να θεωρείς εαυτόν ανώτερο,
Κι ας μην είμαστε υποκριτές....σε οτι αφορά εκείνο το περίφημο «δεν υπάρχουν λαθρομετανάστες» ας μου επιτραπεί να έχω διαφορετική γνώμη.
Μόνο λαθραίοι άνθρωποι δεν υπάρχουν, λαθρομετανάστες  υπάρχουν και παραυπάρχουν και είναι εκείνοι οι οποίοι  εισέρχονται και διαβιώνουν χωρίς νομιμότητα σε  μία χώρα, και κατά συνέπεια  έχουν όλες τις ευκαιρίες και δυνατότητες  να δρουν λαθραία  και άνομα, ανα πάσα στιγμή,  εις βάρος των συνανθρώπων τους.
Όλους αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν, τους παράνομους μετανάστες εννοώ, εχω διαπιστώσει πως  εκείνοι που στην πλειοψηφία μάχονται υπέρ των δικαιωμάτων τους, είναι οι λεγόμενοι επαγγελματίες αντιρατσιστές. Κοντολογίς είναι οι  άνθρωποι που κάνουν το εντελώς αντίθετο απο αυτο που έκανε η φίλη μου, που υπερασπίζετε τα ανθρώπινα δικαιώματα τους έμπρακτα, παραμερίζοντας το προσωπικό της συμφέρον, αλλά ταυτόχρονα αυτο δεν την εμποδίζει να υπερασπίζετε παράλληλα  και τα δικαιώματα μιας ασφαλώς διαβίωσης και εκείνων  που έτυχε να γεννηθούν σε αυτή την ρημάδα χώρα.
Οι υπερασπιστές δυστυχώς  των κατατρεγμένων  είναι άνθρωποι που δικαιολογούν το έγκλημα με την δικαιολογία της πείνας, και οσονούπω θα δικαιολογήσουν και τον βιασμό με την δικαιολογία της σεξουαλικής πείνας-αφού αυτοί οι άνθρωποι δηλαδή απέχουν μακράν της συντρόφου τους, ε....τι να κάνουν...κάτι πρέπει να κάνουν...-Να μου το θυμηθείτε...
Με δυο λόγια, και για να μην μακρηγορώ-ήδη μακρηγόρησα πολύ.-οι υπερασπιστές ταν αλλοδαπών ανθρωπίνων δικαιωμάτων,  ποιοι είναι αλήθεια;
Οι άνθρωποι όπως την φίλη μου, που αδειάζει την τσέπη της για να βοηθήσει μια ανθρώπινη  ύπαρξη αλλά κατά τα άλλα κάποιοι θα μπορούσαν να την αποκαλέσουν και ρατσίστρια, ή κάποιοι άλλοι αντιρατσιστές που βρήκαν ένα πολυ ωραίο επάγγελμα για να γεμίζουν την τσέπη τους εις βάρος και αυτων που υπερασπίζονται και των υπολοίπων που μάχονται;
Και πάλι δεν το λέω εγώ αυτό, το λένε τα στοιχεία https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjNj-52eJWwD6OqpvibXdGi1c0iAi5EqjTNsOpm9mSbfFt_QK4o2DlwNvdIayPKUCneAK-qv0UZmKG4iz6L3h1-z_QWolimrv6yvRHIrpI6u-LC-eq1gFQWHyKi-6CuGEv2HWvKI-NLV8/s1600/77237957.png




ΥΓ Πριν πάντως ο οποιοσδήποτε βιαστεί να με κατηγορήσει για ρατσισμό, ή να με αντικρούσει λέγοντας μου , «μα δεν έχουμε εγχώρια εγκληματικότητα;» θα τον παραπέμψω στην πρώτη πρώτη πρόταση του κειμένου μου όπου, όχι απλά λέω, αλλα αντίθετα πιστεύω απόλυτα  πως
 η εντιμότης και η αξιοπρέπεια δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο καμιάς φυλής και καμιάς ράτσας.
Θα του κάνω όμως και την εξής ερώτηση:
Γιατί τον Έλληνα που  σκοτώνει, κλέβει , η τέλος πάντων παρανομεί, τον αποκαλούν εγκληματία, και τον αλλοδαπό εξαθλιωμένο και πεινασμένο  κακομοίρη;
Δικαιολογεί η πείνα το έγκλημα και τον βιασμό;
Μήπως αυτό είναι  η πιο χειρότερη μορφή ρατσισμού...λέω εγώ τώρα...











Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Συγνώμη άνθρωποι

Κουράστηκα.
Με φόρτωσαν φόβο πολύ,
βάρος που δεν αντέξαν να σηκώσουνε οι ώμοι μου και έγειρα.
Συγνώμη  άνθρωποι που έγειρα
Με μπούχτισαν.
Με τάισαν φόβο πολύ
με κοκκινόμαυρο πιπέρι,
για να μου κάψουνε την γλώσσα να σιωπήσω,
 ώσπου ξέρασα. και σιώπησα.
Συγνώμη άνθρωποι που σιώπησα
Μ΄άφησαν άγρυπνη
Έβαλαν μεσ’ το σπίτι μου
το πιο ανήμερο θεριό, τον φόβο
για να κοιμάμαι με αυτόν παρέα.
Δεν άντεξα το βρούχος του, 
δεν είμαι ήρωας, και παραδόθηκα
Συγνώμη άνθρωποι που παραδόθηκα

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Οι αγαπητικοί της ελευθερίας


Το κακό με τους φανατικούς και δήθεν αγαπητικούς της ελευθερίας του λόγου και του προοδευτισμού, δεν ξέρω αν το καταλάβατε, αλλα έχει αρχίσει να γίνετε επικίνδυνο και γελοίο....πιο γελοίο ακόμα κι απο τους πάλαι ποτέ αγαπητικους μιας βοσκοπούλας
Για να γίνω πιο σαφής, το όνομα Μαριάνθη Παγουτέλη -εφέτης- έφτασε για πρώτη φορά στά αυτιά μου μέσα από ένα συρφετό βωμολοχιών http://www.fimes.gr/2010/12/marianthi-pagoutelh-marianaonice-zhteitai-elpida/ , όπου σύμφωνα με δημοσιογράφους της Ελευθεροτυπίας-ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε- η συγκεκριμένη εφέτης διατηρεί το γνωστό μπλογκ Ζητείται ελπίδα… με το ψευδώνυμο Mariana Onice   στο οποίο αναρτεί υβριστικά σχόλια για την δικαιοσύνη και για τους Εβραίους.
Επειδή όμως εγώ είμαι περίεργη,  έψαξα και το όνομα αυτής της γυναίκας δεν το βρήκα συνδεδεμένο μόνο με ύβρεις, αλλα διαπίστωσα πως ο περι ου ο λόγος’ ανθρωπος, ήταν η 4η ανακρίτρια -καταπέλτης που είχε αναλάβει
το ναυάγιο του ΔΥΣΤΟΣ.http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=36027&publDate=19/12/1999  και η οποία  κατηγόρησε το Δ.Σ. της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ και τον τότε πρόεδρο του «Ελληνικού Νηογνώμονα» και σημερινό μέλος της διοίκησης Τριαντάφυλλο Λυσιμάχου και τον γενικό τεχνικό διευθυντή του Διονύση Μελισσηνό για έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, πρόκληση ναυαγίου, ανθρωποκτονία κατά συρροή και ότι οι δύο «ενεργώντας από κοινού με πρόθεση εκτέλεσαν περισσότερα από ένα εγκλήματα, με σκοπό το αθέμιτο όφελος, καθώς επίσης και για το σκάνδαλο των πανωτοκίων όπου έβαλε φραγμό στους πλειστηριασμούς των τραπεζών http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=1761737&publDate=2/5/2003΄


 Πράγματα που όπως καταλαβαίνετε, θέλει μεγάλη δύναμη για να τα κανεις...
Και το ένα βέβαια, και το αλλο, στην λαίλαπα των κατηγοριών που της απηύθυναν οι αγαπητικοί της ελευθερίας, της προόδου και του φιλελευθερισμού, απουσίαζαν εντελως....μα εντελώς λέμε....
Τυχαίο; Δεν νομίζω...
Εν πάση περιπτώσει  πάει αυτο....το ξέχασα,,,,όπως και να το κάνεις, μια Μαριάνθη Παγουτέλη, είναι μια Μαριάνθη Παγουτέλη....δεν είναι και ο Μίκης Θεοδωράκης....
Ναι, ναι, αυτό που ακούσατε.....
Τα ίδια ακριβώς πρόσωπα που χτύπησαν αυτήν την γυναίκα, οι Ψαράδες των Ιών, και της Ελευθεροχαφιεδοτυπίας, οι έγκριτοι αριστεροι αντί   να κοιτάξουν τα χάλια της χώρας μας και των ανθρώπων της, χλευάζουν τώρα και το μοναδικό σύμβολο που απομεινε στους φουκαριάρηδες τους Έλληνες για να παίρνουν κουράγιο, τον Μίκη Θεοδωράκη, κατηγορώντας τον για ακροδεξιές τάσεις και αντισημιτισμό

http://enomenoiblogers.blogspot.com/2011/02/blog-post_2915.html



Δηλαδή συνάνθρωποι, ή είστε μαζί μας ή είστε εναντίον μας...
’Η  είστε υπερ όλου αυτού του μπάχαλου, ή κοιμάστε με μια φωτογραφία του Χίτλερ αγκαλια....
Τυχαίο;  Δεν νομίζω....Με τσ’ υγείες μας....
Αφου τους ανεχόμαστε, με τσ’ υγείες μας...

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Στις αλάνες των ιδεών




Γέμισαν αγκάθια τα πόδια μου
ψάχνοντας τους φίλους της καρδιάς.
Των παιδικών μου χρόνων τους φίλους.
Χαθήκαμε στις αλάνες των ιδεών,
τότε που χώρισαν τα δούναι και  λαβείν μας.
 Τότε που ο καθένας πάλευε,
με συζητήσεις κατ΄ ιδίαν ή αλλού,
για το δικό του δίκιο,
και που για κάποια ανεξήγητη αιτία αποφάσισαν,
ποτέ να μην συγκλίνουν μεταξύ τους.
Χαθήκαμε....άλλος στο μπλε της θάλασσας...
Αλλος στο πράσινο της χλόης...
’Αλλος κατά το κόκκινο βουνο ανηφόρισε...
Χαθήκαμε....στης  μοναξιάς μας την απέραντη βουή.
Δεν καταφέραμε, τι κρίμα, να συμβιβάσουμε τους ρόλους μας
και να τους παίξουμε μαζι σε λαικό θέατρο
Σε παράσταση δίχως εισητήριο.
Μας τ’ απαγόρευσαν τ’ αφεντικά του κόσμου.
Κι έτσι χαθήκαμε
Στις αλάνες των ιδεών χαθήκαμε.
Αν και κατά βάθος ξέρω καλά πως θα τους βρω ξανα.
Γι αυτό τους ψάχνω.
Κι ας ματώνω
Είμαι σίγουρη
Εκεί, κάτω από την Γαλανόλευκη πως θα τους ξανασυναντήσω