Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΓΡΑΜΜΕΝΗ ΣΤ’ ΑΣΤΡΑ

«Αν  όλα τα γραπτά κείμενα του κόσμου χαθούν ο ουρανός θα εξακολουθεί να διηγείται την δόξα και την πορεία της ελληνικής φυλής στο διάβα του κόσμου..»
Κατά τον Πλάτωνα, στην αρχή κάθε κοσμικού κύκλου που τον ονομάζει μεγάλο ενιαυτό, κάθε 25.000 χρόνια δηλαδή, οι μεγάλοι και δυνατοί θεοί κατέρχονται στη γη για να θεμελιώσουν ένα νέο αστρικό πολιτισμό και κατόπιν να επιστρέψουν στ΄ άστρα αφού πρώτα επιτελέσουν τεχνικούς και επιστημονικούς άθλους  αδύνατους για  τις ανθρώπινες δυνατότητες.
Το όνομα Ζωδιακός ήταν γνωστός από την εποχή ακόμα του Ομήρου. Ο Έλληνας αστρονόμος Ίππαρχος,(200-134 π. Χ.)συνέταξε τον κατάλογο με 1000 και πλέον άστρα. Οι αστρονόμοι της εποχής μας με τα τέλεια όργανα μετρήσεων και τα τεράστια τηλεσκόπια σύνταξαν ανάλογους πίνακες που περιέχουν 3000 άστρα.
Όλοι οι γνωστοί αστερισμοί και ο Ζωδιακός,(ΖΩ-ΔΙΑ-ΚΟΣ) κρυπτογραφούν τις δραστηριότητες των Ελλήνων θεών και ιδιαίτερα του Μεγάλου Δία:
----------
1.ΠΑΡΘΕΝΟΣ: Το ηλιακό μας σύστημα διέγραψε το ουράνιο  τόξο του Ζωδιακού της Παρθένου από το 13.160 π. Χ. έως 11000 π. Χ. Περιλαμβάνει 120 αστερισμούς και σμήνος γαλαξιών.
Παράδοση.  Η  Παρθένος συμβολίζει την Περσεφόνη, κόρη της Δήμητρας και του Δία, με την γνωστή ιστορία της αρπαγής της από τον Πλούτωνα ο οποίος της επιτρέπει να υπακούσει στις εντολές του Δία, να εμφανίζεται στον υλικό κόσμο από τον κόσμο των ψυχών  κάθε άνοιξη και καλοκαίρι.

2.ΛΕΩΝ: Το ηλιακό μας σύστημα διέγραψε του ουράνιο τόξο του Ζωδιακού του Λέοντα από 11.000 π. Χ. έως 8.840 π. Χ.
Παράδοση. Συμβολίζει το λιοντάρι της Νεμέας που ήταν γιος της Χίμαιρας και του Όρθρου. Είναι το λιοντάρι που σκότωσε ο Ηρακλής στον πέμπτο άθλο του.

3.ΚΑΡΚΙΝΟΣ: Το ηλιακό μας σύστημα διέγραψε το ουράνιο τόξο του Ζωδιακού του Καρκίνου από το 8.840 π. Χ. έως 6.680 π. Χ.
 Παράδοση.  Η λέξη Καρκίνος είναι σύνθετη. Καρ+κύνος και σημαίνει η καρδιά του άστρου του Κυνός, η  καρδιά του Σείριου. Στους αρχαίους Έλληνες ήταν γνωστός σαν η «Η Πύλη των Θνητών». Οι ψυχές των μεγάλων ανδρών πηγαίνουν πρώτα  στον Καρκίνο και από εκεί μετά βαδίζουν για την χώρα των αθανάτων που είναι ο Σείριος. Ο Καρκίνος επίσης είναι συνδεδεμένος με  τον άθλο της Λερναίας Ύδρας του Ηρακλή αφού είχε σταλεί από την θεά Ήρα για να την βοηθήσει εναντίον του ήρωα. Ο τεράστιος Καρκίνος είχε δαγκώσει την πτέρνα του Ηρακλή όταν αυτός πάλευε με την Ύδρα. Όταν τελικά ο Ηρακλής κατέβαλε την Ύδρα, σύνθλιψε και τον Καρκίνο με το πέλμα του. Τελικά η θεά Ήρα καταστέρωσε και του δυο και τον Καρκίνο τον τοποθέτησε  στο κεφάλι της Ύδρας.

4.ΤΟΞΟΤΗΣ: Το ηλιακό μας σύστημα βρισκόταν στο Ζωδιακό του Τοξότη στο διάστημα από 12.640 π. Χ. έως και 17.480 π. Χ.
Παράδοση  Το ζώδιο του Τοξότη παριστάνει τον Κένταυρο Χείρωνα, γιο του Κρόνου και της Ωκεανίδας Φιλύρας. Χρημάτισε δάσκαλος του Ηρακλή, των Διοσκούρων Κάστορα και Πολυδεύκη και του θεού της ιατρικής Ασκληπιού. Ο Δίας τιμώντας τον μεγάλο δάσκαλο και δεινό σκοπευτή Χείρωνα, τον καταστέρωσε στον αστερισμό του Τοξότη.
5.ΔΙΔΥΜΟΙ: Το ηλιακό μας σύστημα διέτρεξε τον αστερισμό των Διδύμων το 6.680 π.Χ. έως  4.520 π. Χ.
 Παράδοση. Οι δίδυμοι είναι οι γιοι του Δία, οι Διόσκουροι Κάστορας και Πολυδεύκης, οι θεοί του φωτός που γεννήθηκαν από την ένωση  του Δία και της Λήδας. Τα δυο αδέρφια ήταν Αργοναύτες και προστάτες των ναυτικών και ήταν γνωστοί με το όνομα «Θεοί Σωτήρες» Ο Κάστορας σε μια συμπλοκή με τα πρώτα ξαδέρφια του Ίδα και Λυγκέα, γιους του Αφαρέα, σκοτώθηκε και ο Πολυδεύκης συγκλονισμένος από τον θάνατο του αδερφού του ζήτησε από τον Δία να πεθάνει κι αυτός. Ο Δίας συγκινήθηκε από την αγάπη αυτή και τους έδωσε το προνόμιο να ζει μια μέρα ο ένας και μια μέρα ο άλλος. Τους καταστέρωσε στον αστερισμό των Διδύμων για να συμβολίζουν την αιώνια μέχρι θυσίας αγάπη και φιλία.

6.ΤΑΥΡΟΣ: Το ηλιακό μας σύστημα διέτρεξε τον Ζωδιακό του Ταύρου από 4.520 π.Χ. έως 2.360 π. Χ.
Παράδοση Ο Ταύρος συμβολίζει το λευκό ταύρο που βοήθησε τον Δία να κλέψει την Ευρώπη και κατ΄ άλλους τον ίδιο τον Δία που μεταμορφώθηκε σε ταύρο για να αρπάξει την Ευρώπη.

7.ΣΚΟΡΠΙΟΣ: Το ηλιακό μας σύστημα διέγραψε το Ζωδιακό του Σκορπιού το 17.480 π. Χ. έως 15.320 π.Χ.
Παράδοση Ταυτίζεται με τον μύθο του Ηριδανού, γνωστός στην αρχαιότητα και σαν ποταμός του Ωρίονα. Ο ποταμός Ηριδανός ήταν γιος του Ωκεανού και της Τηθύας όπου σ΄ αυτόν πνίγηκε ο Φαέθων, γιος του Απόλλωνα και της Κλυμένης, όταν τον κατακεραύνωσε ο Δίας επειδή έχασε τον έλεγχο του ηλιακού άρματος και κατέκαυσε τη γη.

8.ΖΥΓΟΣ: Το ηλιακό μας σύστημα διέγραψε το Ζωδιακό του Ζυγού το 15.320 π. Χ.έως 13.160 π. Χ.
Παράδοση Ο Ζωδιακός του Ζυγού συμβόλιζε την δικαιοσύνη που απένεμε ο Δίας και κατ΄ άλλους συμβόλιζε την θεά Θέμιδα που εκπροσωπούσε την αμερόληπτη δικαιοσύνη του Δία.

9.ΚΡΙΟΣ: ΤΟ ηλιακό μας σύστημα διέγραψε τον Ζωδιακό του Κριού το 2360 π. Χ. έως το 210 π. Χ.
Παράδοση  Συμβολίζει το χρυσόμαλλο ιπτάμενο κριάρι που μετέφερε το Φρίξο και την Έλλη στην Κολχίδα, την μυθική Αία Το δέρμα του Κριού έγινε αιτία να δημιουργηθεί η Αργοναυτική εκστρατεία και όλες αυτές οι ιδιότητες του τον καταστέρωσαν στον ουρανό, στην θέση του ομώνυμου ζωδιακού.

10.ΙΧΘΕΙΣ: Στο μακρινό παρελθόν ο Ζωδιακός των Ιχθύων διεγράφη από το ηλιακό μας σύστημα το 26.120 π. Χ.έως 23.960 π. Χ. και στο πρόσφατο παρελθόν  το 21ο π. Χ. έως 1.990 μ. Χ.
Παράδοση Οι ιχθείς συμβολίζουν το ερωτευμένο ζευγάρι της θεάς Αφροδίτης και του Έρωτα που έπεσαν στην θάλασσα για να σωθούν από την καταδίωξη του τρομερού Τυφώνα. Ο Δίας τους λυπήθηκε και τους μεταμόρφωσε σε ψάρια. Κατά μία άλλη εκδοχή συμβολίζουν τα ιερά δελφίνια που συνόδευαν τον Ποσειδώνα στην θάλασσα.

11.ΥΔΡΟΧΟΟΣ: Το ηλιακό σύστημα διέγραψε το τόξο του Ζωδιακού του Υδροχόου το 23.960 π. Χ. έως 21.800 π. Χ. Στα χρόνια μας άρχισε να διαγράφει από ο 1.990 μ. Χ. και θα το διατρέχει έως και το 4.150 μ.Χ.. Ένα χρονικό διάστημα κατά το οποίο σύμφωνα με κάποιες εσχατολογικές θεωρίες θα ανήκει αποκλειστικά στους Έλληνες και θα σημαίνει την επικράτηση του Ελληνισμού.
Παράδοση. Παριστά τον Γανυμήδη, τον οινοχόο των θεών του Ολύμπου

12.ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ: Το ηλιακό μας σύστημα διέτρεξε τον Ζωδιακό του Αιγόκερου το 21.800 π. Χ. έως το 19.640 π. Χ.
Παράδοση Ο Αιγόκερως ήταν γνωστός στους Πλατωνικούς σαν «Πύλη των Θεών» και συμβόλιζε τον Αιγιπάνα, γιο του Δία και της Αίγης, συζύγου του Πάνα, που είχε σώμα κατσίκας και ουρά ψαριού. Κατά μία άλλη εκδοχή συμβόλιζε την Αμάλθεια, την τροφό του Δία, ο οποίος για να την τιμήσει την έκανε αστερισμό.