Ο τιμωρός

Γροθιές απανωτές δέχομαι τελευταία.
Κι όχι, κανένας εξωτερικός εχθρός δεν μ΄αντιμάχεται.
Είναι η ψυχή εκείνη, η παιδική,
που νόμισα πως είχα ξεπαστρέψει.
Αυτή παλεύει.
Αυτή φωνάζει:
Δεν πέθανα.
Οσο κι αν το ’θελες....
Δεν ξόφλησα.
Οσο κι αν το προσπάθησες.
Κοιτάξου λίγο στον καθρέπτη και θα δεις.
Δροσιά στάζω.
Κι ας ζω σε γερασμένο,
απο ανία κι απο χρόνια, σώμα.
Μ΄εθαψες πριν της ώρας μου κακούργα.
Μα  θα πληρώσεις.
Βάστα λοιπόν.
Μ’ ότι τρόπο.
Κι εσύ κι η ανίερη  σάρκα σου.
Γιατι όλα έχουν το αντιτιμο τους.
Εδω θα  στέκω.
Δίπλα σου πάντα.
Τούτη ειναι η εκδίκηση μου.
Αυτή η νεανική ψυχή
θα γίνει ο τιμωρός σου.
Ώσπου να νιώσεις
πως θα πρέπει πάλι
να την αγαπήσεις.
Ωσπου να νιώσεις
πως εσυ κι αυτή
πρέπει να γίνετε πάλι ΕΝΑ.
.