Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Ο τιμωρός

Γροθιές απανωτές δέχομαι τελευταία.
Κι όχι, κανένας εξωτερικός εχθρός δεν μ΄αντιμάχεται.
Είναι η ψυχή εκείνη, η παιδική,
που νόμισα πως είχα ξεπαστρέψει.
Αυτή παλεύει.
Αυτή φωνάζει:
Δεν πέθανα.
Οσο κι αν το ’θελες....
Δεν ξόφλησα.
Οσο κι αν το προσπάθησες.
Κοιτάξου λίγο στον καθρέπτη και θα δεις.
Δροσιά στάζω.
Κι ας ζω σε γερασμένο,
απο ανία κι απο χρόνια, σώμα.
Μ΄εθαψες πριν της ώρας μου κακούργα.
Μα  θα πληρώσεις.
Βάστα λοιπόν.
Μ’ ότι τρόπο.
Κι εσύ κι η ανίερη  σάρκα σου.
Γιατι όλα έχουν το αντιτιμο τους.
Εδω θα  στέκω.
Δίπλα σου πάντα.
Τούτη ειναι η εκδίκηση μου.
Αυτή η νεανική ψυχή
θα γίνει ο τιμωρός σου.
Ώσπου να νιώσεις
πως θα πρέπει πάλι
να την αγαπήσεις.
Ωσπου να νιώσεις
πως εσυ κι αυτή
πρέπει να γίνετε πάλι ΕΝΑ.
.

25 σχόλια:

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ο πιο δύσκολος, ο πιο σκληρός αντίπαλος...

η αναμέτρηση σώματος - ψυχής...

είθε η ψυχή πάντα να νικά το σώμα...

είθε πάντα, Ρική μου, και η δική σου δροσιά να στάζει!

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Και νικάει το παιδί
γιατί σε ξέρω
αγαπάς τα όμορφα
τα άμορφα εχθρεύεσαι
τα ανούσια, το ψέμα..

Κι είναι πολύ καλό το ποίημα!!!

D.Angel είπε...

Θα συμφωνήσω με τον Πυρφόρο!
Το παιδί το παιδί!!!!!
Φιλιά πολλά Ρίκη μου

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ

Ειθε φιλη μου!

ΦΙλια

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ

Θα νικησει Πυρφόρα μου!
Το προσπαθω τουλαχιστον....

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

D.Angel

Το παιδι! Το παιδι!
Τα ματια μας στο παιδί....ολοι Αγγελίνη μου

Ανώνυμος είπε...

Το γεγονός ότι η νεανική ψυχή συνεχίζει να μιλάει και μπορείς να καταγράφεις τα λόγια της, φανερώνουν την νίκη και την κατάκτηση της ισορροπίας!
Πολύ καλό!
Να είσαι πάντα καλά!

Unknown είπε...

Κρητικοπούλας ψυχή!!!!

Ξέρεις Ρίκη μου,
κι εγώ το παλεύω,
ακόμα κι όταν αυτοσαρκάζομαι.

Σε φιλώ Κρητικιά μου

Rena είπε...

Αν δεν υπήρχε το σώμα,αυτός ο κόσμος θα είχε μόνο παιδιά!

55fm είπε...

Ρίκη μου, με συγκινείς!
Φυσικά το παιδί παραμένει και είναι η νίκη σου, που είναι πανέμορφη!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

ora0

Ευχαριστω...αληθεια...μου δινεις κουραγιο....κι εσυ και ολοι σας...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

meggie

Εχει αληθεια εθνικότητα η ψυχή;;;;

Να το παλευεις καλη μου....αν ολοι μαζι το παλέψουμε ισως κατι να καταφερουμε..

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

rena

Εχεις δικιο Ρενα μου.....

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

50fm

Ολγα μου.................

Side21 είπε...

Όλη η ζωή μας Ρίκη μου
ένας ατέλειωτος πόλεμος …
με το «μωρό» που κρύβουμε μέσα μας !!!
Η αθωότητα κι η αγνότητά μας που τα έξωθεν
«πρέπει» και «δήθεν» προσπαθούν να το θάψουν
στα τρίσβαθα του υποσυνειδήτου μας …
Το ότι δεχόμαστε ακόμα γροθιές μέσα μας
είναι καλό σημάδι φίλη μου, σημαίνει πως
ακόμα δεν το ‘χουμε «σκοτώσει» όπως οι
περισσότεροι γύρω μας και μερικές φορές μας
καταλαμβάνει κι εκφράζεται σ’ όλο το είναι μας …
Είμαστε τότε ευτυχείς που νίκησε …
γιατί έτσι νικήσαμε κι εμείς !!!
Φιλιά απ’ τη Σάμο …

Σου αφιερώνω το τραγουδάκι ...

~reflection~ είπε...

Ευελπιστούσες μάτια μου
να ξεριζώσεις αυτο το βλαστάρι?..

μα....
δες..
ο τρυφερός μίσχος της νεογέννητης μαργαρίτας
έχει τόση Δύναμη
που σπάει το τσιμέντο...
Νομιζες δε θα ράγισε το Ενήλικο Περίβλημα για να Δει Φως?....

Αν υπάρχει ΜΙΑ πιθανότητα συνθηκολόγησης με αυτό το Τρευφερό Πλάσμα της Παιδικής μας Ψυχης
είναι μονο ΑΝ η ενήλικη συμπέσει με την Παιδική Ιδιοτροπία..

καμία άλλη επιλογή, μάτια μου.....

Υπέροχο Ρικάκι μου....
αφήνω πολύχρωμα παιδικά φιλακια... δίπλα στο ποιητικό σου ψηφιδωτό...

zeidoron dtsoukas είπε...

Σκέψου Ρίκη μου σ' αυτή την πάλη να πάρει μέρος κι η συνείδηση;ή να ταυτίζεται με την ψυχή άραγε;

eleni είπε...

Ρίκη,τι καλά να κρατάμε πάντα την παιδικότητα-αυτή την παιδική,νεανική γεμάτη ορμή ψυχή.
Κάποτε το καταφέρνουμε,κάποτε όχι και τότε σερνόμαστε...
Φιλιά!

leondokardos είπε...

Ένα κείμενο γεμάτο δύναμη, θέληση,σιγουριά. Οσμή νίκης.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Side21

Eχεις δίκιο φίλε μου, όλη η ζωή μας
ένας ατέλειωτος πόλεμος, παρέα με το «μωρό» πουκρύβουμε μέσα μας, ειναι...

Σε φιλω κι εγω....

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

~reflection~

Οντως Κακιουλινι μου,δεν εχουμε αλλη επιλογη απο αυτην της συνθηκολόγησης με τον τρυφερό μίσχο της νεογέννητης μαργαρίτας.....

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ζείδωρον

Συνείδηση συν ψυχη, ισον ενα Ζει μου....

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

eleni

Παντα μπορουμε Ελενη μου, αρκει να θελουμε....

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

leondokardos

Σ ευχαριστω φιλε μου!

ΕΙΡΗΝΗ ΦΡΑΓΚΑΚΗ είπε...

Αυτό το παιδί που το ξεχνάμε στο πέρασμα του χρόνου γιατί βιαζόμαστε να μεγαλώσουμε..και το θυμόμαστε ξανά όταν έχουμε πλέον πραγματικά μεγαλώσει!
Και το αναζητάμε και μας λείπει,και το θέλουμε πίσω...
Ποτέ δεν είναι αργά να το βρούμε αν το έχουμε χάσει ή αν το ξεχάσαμε κάπου...