Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Σας έχει συμβεί





…..ποτέ να αισθανθείτε πράγματα για ανθρώπους-φιλία ή οτιδήποτε άλλο είναι αυτό;-

 που δεν γνωρίζετε μήτε καν το πρόσωπο τους;
Που δεν έχετε ανταλλάξει ποτέ ούτε μια κουβέντα οι δυο σας;

Σας  έχει συμβεί να ξεχωρίσετε ανάμεσα από χιλιάδες άλλους ένα,  δυο, ή ακόμα και περισσότερα, άτομα και να είστε σχεδόν βέβαιη πως ταιριάζετε μαζί τους…σε σημείο μάλιστα που να νιώθετε τη καρδιά σας να χτυπά γι΄ αυτούς;
Φίλοι μου, όχι, δεν βρίσκεστε στις πύλες του ανεξήγητου…εδώ, στο γνωστό μέρος βρίσκεστε, και τα πράγματα έχουν ως εξής:
Δεν ξέρω πως γίνετε αυτό, όμως όσο καλοπροαίρετη διάθεση κι αν έχω να απαντώ σε όλους- που πιστέψτε με, την έχω και προσπαθώ όσο το δυνατόν να μην αφήνω κανένα ποστ αναπάντητο - εν τούτοις…
Εν τούτοις ναι, εγώ, η καρδιά μου, το μυαλό μου, δεν μπορώ τέλος πάντων να καταλάβω ποιος, έχει ξεχωρίσει κάποιους εδώ μέσα και τους αποζητά περισσότερο από τους άλλους….σε σημείο ανάγκης!
Κι όχι, δεν νομίζω να είναι ιδιαίτερα, από των υπολοίπων, τα γραφτά τους, αλλά κι αν είναι το δικό μου το κριτήριο δεν είναι αυτό….ούτε ένα καλογραμμένο κείμενο είναι εξήγηση για τέτοιου είδους συναισθήματα.
Ποιο είναι τώρα δεν ξέρω, κι εδώ είναι που ζητώ τη βοήθεια σας.
Έχει συμβεί και σε σας κάτι παρόμοιο;
Είναι κάτι συνηθισμένο το συγκεκριμένο συναίσθημα ή ν΄αρχίσω να πλέω κατά Λέρο μεριά;




Υ.Γ.
Α….και μη ζητήσετε να σας πω αν πρόκειται για άντρες ή γυναίκες, αυτό και να με κρεμάσετε δεν θα σας το πω…η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, ε;


19 σχόλια:

Η τρελή είπε...

Ναι Ρίκη και σε μένα έχει συμβεί....!
Δεν είναι πάντα αλάνθαστο βέβαια το ένστικτο αυτό, αλλά νομίζω πως αξίζει την προσπάθεια να μάθεις περισσότερα για αυτόν-ήν που το αισθάνεσαι!
Καλημέρες

akrat είπε...

εμ αυτά είναι τα καλά...
τα μυστήρια πράγματα...

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Είναι φορές που η καρδιά
παράξενα χτυπάει,
είναι φορές που το μυαλό
δεν ξέρεις που σε πάει.

Παράξενα αισθήματα
το είναι σου γεμίζουν
και μια γαλήνη το κορμί
απρόσμενα χαρίζουν.

Είναι φορές η σκέψη μας
παίρνει δικό της δρόμο
και τον αέρα τση ψυχής
τον κάνει ταχυδρόμο.

Maria Tzirita είπε...

Θα συμφωνήσω με την "τρελή", σαφώς και μου εχει συμβεί, αλλά θέλει προσοχή: πολλές φορές έχω πέσει έξω τελικά... Ίσως γιατί είμαι υπερενθουσιώδης, δεν ξέρω, πάντως ναι, μου εχει συμβεί και μου συμβαίνει συνέχεια, όπως και με σένα άλλωστε!
Φιλί γλυκό, καλή βδομάδα!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Tρελή:
Ουφ...αφου έχει συμβει και σε σένα, αρχίζω να ηρεμω....

Καλησπέρες!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εμ ποια θα ειναι τα καλά φίλε Ακρατ, τα κονσερβοποιημένα;
Είμαστε εμεις για κονσέρβες;
Απο τη τρέλα, σορυ, τη πηγή ήθελα να πω και στη κατανάλωση χα χα

Φιλιά

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Βρε Φάνη, μυρίζεις Κρήτη ολάκερος, απο απάνω ως κάτω....μμμμμμμ τι όμορφη μηρωδιά!!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Μαρία μου, το ξέρω πως ανάμεσα μας εχει συμβεί κάτι τέτοιο...
Όμως για το λάθος ή το σωστό, η καρδιά ειναι πια πυξίδα που γυρνά μόνη της, χωρίς προ-ρυθμίσεις.....

Και στο κάτω κάτω, αγαπώ τα λάθη μου, ειναι μέρος της ζωής μου.

Σε φιλώ γλυκιά μου

Κοκκινοσκουφίτσα είπε...

Nομίζω σε όλους μας έχει συμβεί αυτό που περιγράφεις Ρίκη λίγο ως πολύ. Κι έχω κάνει και φίλους από δω μέσα που τους γνώρισα κι εκτός και δικαιώθηκα για την προτίμησή μου. Πιστεύω ότι η "ανωνυμία" μας δίνει το κουράγιο και το καταφύγιο όταν το θέλουμε να αποκαλύπτουμε ένα κομμάτι του πραγματικού εαυτού μας μπλογκάροντας, χωρίς να φοβόμαστε ή να διστάζουμε. Κι όταν αποκαλύπτεται το αληθινό εγώ μας, τότε προσδιορίζονται και προτιμήσεις και φιλίες ακόμη. Καλή εβδομάδα!

Ευρύνοος είπε...

Καλησπέρα σας

πάντα συμβαίνει αυτό που περιγράφετε..
συμβαίνει, διότι όταν διαβάζουμε τόσα πράγματα ο ένας του άλλου, ουσια-στικά, μπαίνουμε στις ψυχές..
η αλήθεια είναι οτι κάποιοι ίσως, γράφουν όχι σαν να είναι ο εαυτός τους, μα είναι ένα μικρό ποσοστό..
οπότε έχουμε ευκολότερα την εικόνα της "ανοικτής" ψυχής..
μίας ψυχής, χωρίς ενδύματα σωμάτων..
μίας μόνο ψυχής..
ακόμη όπως είπατε, χωρίς να έχουμε την εικόνα του άλλου..
αυτόματα λοιπόν, δημιουργούνται "ανάγκες"..
ανάγκες επαφής.. όχι απαραίτητα έρωτος.. μα φιλίας και αγάπης..
τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ..

και πολλές φορές μετά απο συναντήσεις με φίλους μπλόγκερς, εγώ τουλάχιστον, διαπιστώνω ότι όλος ο κόσμος είναι πολύ καλόψυχος, αλλά δυστυχώς, χρειαζόμαστε κάποιον να μας το θυμίζει.. δυστυχώς ο ανταγωνισμός έχει γίνει τμήμα του καπιταλιστικού μοντέλου ζωής μας..

φλυαρώ ε;

ας σταματήσω.. :)

καλή εβδομάδα σας εύχομαι!

Aristodimos είπε...

Πιστεύω οτι στους περισσότερους εδω μέσα εχε συμβεί...

Σιγουρα εχουμε ξεχωρίσει κάποιους για τους οποίους χωρίς νάχουμε καποια ιδιαίτερη επαφή μαζί τους αισθανόμαστε πιό "κοντά".

Και νομίζω οτι αυτη ειναι η ομορφιά αυτης της αμφίδρομης "επαφής" μας εδω..

Καλή εβδομάδα
Αρης

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Κοκκινοσκουφίτσα


Η φιλια ειναι μεν πιο ουσιαστικη ενδεχομενως ωστόσο και πιο ευκολο να προκύψει.
Κάτι άλλο όμως;;;;
..............

Χαιρομαι πάντως που δεν ειναι πρωτόγνωρο αυτο που νιωθω

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ευρύνοε


Τέτοιες φλυαρίες ειναι πάντα ευπρόσδεκτες

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αρη μου
Απ΄ οτι βλέπω ειμαστε πολλοι οι παθόντες....
χα χα

Φιλια

George είπε...

ρίκυ μου
νομίζω οτι οι παθόντες είναι πολλοί περισσότεροι απ όσο πιστεύεις. :)
Αλλά όπως ήδη σου έγραψαν και οι υπόλοιποι θέλει προσοχή και τόλμη :)
Μια καλημέρα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Για προσοχή δε ξέρω Γιώργο μου, για τόλμη πάντως ουυυυυυυυ...
Να φάνε κι οι κότες, χα χα,
εχω όση θες.


Τη καλημερα μου!

SERVIRISMATA είπε...

Ναι, αισθανόμουν έτσι για κάποιον από το μακρινό βορρά, για περίπου 6 χρόνια. Τον Μάρτιο του 2008 τον συναντησα για περίπου 2 λεπτά στο σύνολο. Και γι αυτή τη συνάντηση, ένοιωθα οτι όλο το σύμπαν συνωμοτούσε να τα καταφέρω με ακρίβεια χρονολεπτών. Το θέμα είναι πως θέλω πάλι... κι αυτή τη φορά για περισσότερο...

Kυνισμός είπε...

Ναι, έχει εναν ρομαντισμό όλο το σκηνικό.Η φαντασία παταει το γκάζι της Μυθοποίησης......αλλα η διαίσθηση αυτή φέρεται και κοροιδευτικά καμμια φορά λες και γουστάρει παιχνίδια!!
Πάντως για πηγή 'εμπνευσης μια χαρά είναι το όλο παραμυθάκι μυαλού!!

Ανώνυμος είπε...

ναι και φυσικα μου εχει συμβει και μου συμβαινει κι εδω μεσα και εκει εξω..και μαλιστα αναρωτιομουν αν συμβαινει και σ άλλους και μου λυσες την απορια