Τι μυρωδιά ειναι αυτη!!!

Αφου δε το ΄χω  ρε παιδιά, τι θέλω και το παιδεύω;
Τι να κάνω, όμως, διάβάζω μέσα εδώ κάποια νοικοκυρεμένα μπλογκ,  βλέπω  για κάτι χουχουλιάρικα χειμωνιάτικα απογεύματα- ασε που εγώ βέβαια ακόμα φορώ πέδιλα, αλλά τέλος πάντων- που κάθονται οι φρόνιμες γυναικες και πλέκουνε, και κεντάνε, και μαγειρεύουνε ,αφού φυσικά έχουν νοικοκυρέψει πρώτα τα σπίτια τους, έ άνθρωπος ειμαι , ζηλεύω και θυμάμαι κι εγώ πότε πότε πως είμαι γυναικα.
Είπα λοιπόν σήμερα να νοικοκυρέψω το δικό μου σπίτι αρχίζοντας απο τα πατάρια- έτσι διάβασα πως πρωτοκάνουν οι φρόνιμες γυναικες κι όχι ότι βλέπει η πεθερά- και κοίτα που έπεσα

Α Χριστέ μου, τι ήτανε αυτό που έπαθα μόλις τα είδα! Και πόσα χρόνια είχα να τα δώ;
Απο τότε που η ψυχή, κι όχι το σπίτι, χέστο αυτό, έλαμπε απο νοικοκυριό κι αθωότητα..
Χριστέ μου, τι  μυρωδιά καθαριότητας είναι  αυτη!!!
Και τι έφεραν στο μυαλό μου όλα αυτα τα βιβλία!

Ατέλειωτες νύχτες που ξημερωνόμουν να τα διαβάζω για  να συμπαραστέκομαι  στη μοναξιά της μικρής πριγκίπισας, μέσα εκει,  στη παγωμένη  της σοφίτα...  να παρακολουθώ απο τη γωνίτσα του ονείρου τα είκοσι χρόνια της Ρόζας και να περιμένω τα δικά μου είκοσι χρόνια....
Ενίοτε φυσικά να πετιέμαι και εκτός εποχής, μια βολτίτσα ίσαμε τη Ρωμαική αυτοκρατορία, να
μην αφήσω παραπονεμένο και τον

και αμέσως μετά να κάνω και μια βολτίτσα στους όμορφους κόσμους του τόπου μας!

Αχ Θεέ μου, πόσα χρόνια με γύρισαν πίσω αυτά τα βιβλία!-Αυτό ειδικά δεν θα πρέπει να ήμουν πάνω απο 7 χρονών όταν μου το πρόσφεραν-
Και στη τελική τι το ήθελα το νοικοκύρεμα σήμερα, για να συγκρίνω την ανακατωσούρα του τώρα με τη τάξη του χθες; Αφού το είπαμε, δε με θελει και δεν το θέλω...
Εδώ που τα λέμε μεταξύ μας ωστόσο, πάντα ανοικοκύρευτη πρέπει να ήμουν.
Αναρωτιέμαι , που πετάχτηκε άραγε όλη η σειρά του Ιουλίου Βέρν;
Ολη επίσης η σειρά της Πολυάνας;
Κι ένα σωρό άλλα που θυμάμαι τώρα αλλα δεν βρίσκω;
Τι στην ευχη "τσαπατσούλικη" ζωή ειναι αυτη που έχω;
 Ε αι σιχτιρ λοιπόν, θα τα κόψω τα νοικοκυρεμένα μπλογκ, δεν ειναι για μενα και δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναμπω μέσα...όπως όλα δείχνουν, εγώ επιλέγω να  στην αταξία μου να αλητεύω....