Ενας σύγχρονος προφήτης που κηρύττει το λόγο του Θεού όχι στις αγορές αλλά στην τηλεόραση, η Ελένη Λουκά αποτελεί έναν από τους γραφικότερους τύπους της ελληνικής τηλεοπτικής «κοινωνίας», γεννημένη στο Ηράκλειο, όπου και μεγάλωσε. Η ίδια υποστηρίζει ότι την νεολαία έχει κυριέψει ο Σατανάς, προσπαθεί να μας πείσει να κάνουμε πόλεμο με τους Αμερικάνους, τον οποίο «θα κερδίσουμε αφού θα πολεμήσουν οι άγγελοι», φωνάζει ότι ο πρόσφατος σεισμός της Αθήνας είναι η οργή του Θεού «που δε βοηθάμε τα αδέρφια μας τους Σέρβους και αγανακτεί που μόνο αυτή πολεμά απέναντι στη φούστα του Ρουβά και το «Άγγιγμα Ψυχής» του Μανουσάκη. Τίποτα! Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Κανείς δεν την πιστεύει, κανείς δεν την ακολουθεί. Τι να πεις; Ουδείς προφήτης στον τόπο του!
Πριν πολλά χρόνια φιλοξενηθήκατε ξανά στις σελίδες των ΣΤΙΓΜΩΝ, ίσως όμως οι νεότεροι αναγνώστες να μην ξέρουν τη σχέση σας με την Κρήτη.
Κατάγομαι, βέβαια, από το χωριό Τζερμιάδο του Νομού Λασιθίου, αλλά γεννήθηκα στο Ηράκλειο και βαπτίστηκα στον ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου της συνοικίας του Πόρου. Όταν όμως ήμουν περίπου δέκα ετών, μετέθεσαν το πατέρα μου, που ήταν αστυνομικός, από την Κρήτη στα Σπάτα κι εκεί μείναμε για περίπου δεκατρία χρόνια. Μετά πέρασα στο Πανεπιστήμιο στα Γιάννενα φιλόλογος, όταν τέλειωσα τις σπουδές μου, μεταφερθήκαμε οικογενειακώς από τα Σπάτα στη Πετρούπολη, παντρεύτηκα και στη συνέχεια βγήκα στην τηλεόραση… Δεν ξαναγύρισα, δηλαδή, ποτέ στη Κρήτη κι άλλαξε η ζωή μου, ενώ αν είχα παραμείνει εκεί θα είχα απλώς μια «Κρητική ζωή» και τίποτα παραπάνω.
Ποιος σας άνοιξε το δρόμο για την τηλεόραση;
Να σας πω αμέσως πως έγινε: όταν έμεινα έγκυος στο γιο μου, επειδή είχα ήδη δύο αποβολές, πήρα άδεια άνευ αποδοχών και κάθισα σπίτι. Ενώ, λοιπόν, μέχρι τότε δεν έβλεπα τηλεόραση, εκείνη την περίοδο δεν είχα κάτι άλλο να κάνω, άρχισα αναγκαστικά να βλέπω και τότε παρατήρησα ότι δείχνουν κάθε είδους εκπομπές και μιλάνε για κάθε είδους θέματα και μόνο για το Χριστό δεν μιλάνε. Έτσι σκέφτηκα πως ζούμε σε μια ορθόδοξη Ελλάδα, αλλά ο λόγος του Θεού δεν ακούγεται, αναρωτήθηκα αν είναι λογικό και αποφάσισα να ακουστεί από μένα.
Δεν πήγα όμως αμέσως στη τηλεόραση, πήγα μετά από ένα χρόνο, το Μάιο του 1995, και βγήκα για πρώτη φορά σε μια εκπομπή κοινωνικού περιεχομένου που έκανε τότε η Σεμίνα Διγενή, η οποία, παρότι στην αρχή είδε το ζήλο μου και με δέχτηκε, όταν της ζήτησα να πάω ξανά με πέταξε έξω και δε με δέχτηκε ξανά. Αργότερα, άρχισα την ιεραποστολή μου και στο «Ερωτοδικείο» της Μιχαλονάκου - που στην αρχή ήταν μια σοβαρή εκπομπή, άσχετα αν στη συνέχεια κατέληξε έτσι όπως κατέληξε - και μετά ήρθαν κι όλα τα υπόλοιπα.
Πλήρης παρουσίαση στο τεύχος 50 και τεύχος 101 των ΣΤΙΓΜΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου