Μια τόση δα μικρούλα κουκίδα
Mεσ’ το χάρτη του κόσμου
Κρήτη, της λευτεριάς νησίδα
Λάμπεις παντού σαν του ήλιου αχτίδα!!!
Μια ανάσα ζωής για το χάος της γης
Ιστορία που λέει πολλά
Aπ’ αυτά τα χιλιάδες που κάνει ο άνθρωπος
Mοναχά σαν τολμά….
Σε πορεία χιλιάδων ετών
Σε καιρούς που τα πάντα σκορπούσαν
Σε πολέμους κι αγώνες ήσουν πάντα παρούσα
Και το λάβαρο κρατώντας ψηλά της πρωτιάς
Μάνα ΚΡΗΤΗ, εσύ, μόν’ «ανθρώπους»
Μπορείς και γεννάς…..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου