Για τις στιγμές που ο Θεός επέλεξε να χαλαρώνει, δημιούργησε εσένα ΜΑΝΑ ΜΟΥ..

   

Περάσανε τα χρόνια μάνα, ε;

Οι χαρακιές του χρόνου

σημαδέψαν και τις δυο μας.

Κι εγω, γιατί αλήθεια

νιώθω σαν να μην πέρασε

στιγμή καμία...

Και θέλω εκεί, στην μήτρα που με γέννησε

ξανα να γείρω,να χωθώ,

και της ασφάλειας το γάλα

απ' το βυζί σου, να βυζάξω....

Αχ ΜΑΝΑ, όσο ζεις, είμαι μωρό.

Κρατάς εσύ τα γηρατειά

και δεν τ' αφήνεις να

χτυπήσουν την δική μου πόρτα.

Ολα για σένα ΜΑΝΑ τα κρατάς,

για να είμαι εγώ ένα δυνατό "μωρό"

που δύναμη αντλεί μέσα απ΄την δύναμη σου..