Η Τελευταία «Σταύρωση»

Η τελευταία «Σταύρωση» - σύμφωνα όσα άκουσα σε δελτίο ειδήσεων, και τα λεγόμενα των γιατρών, είναι η φετεινή για τον δύσμοιρο ειδικό φρουρό Στάθη Λαζαρίδη ---ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ http://logo-texnia.blogspot.com/2009/12/blog-post_28.html  --- που μετά την άναδρη επιθεση των Ζωνιανών εδώ και 2,5 χρόνια έχει πέσει σε κώμα και πλέον μετρά ώρες μέχρι το τέλος του.



Συγκλονιστικός ο άμοιρος πατέρας , που ίσως είναι ο μόνος που έχει απομεινει πια δίπλα στο άτυχο παιδί του, δηλώνει πως « θα βρίσκομε διπλα στον γιο μου, που σταυρώνετε εδώ και τρία χρόνια δίχως προοπτική ανάστασης, μέχρι και την τελευταία του στιγμή …»

Και μετά μου μιλάτε για ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Τι είναι αυτό;


Τώρα θα μου πείτε, μέσα στους σωρούς των χαρούμενων αναρτήσεων με τα πασχαλινά αυγά και τα χιλιάδες αρνια που θα γίνουν βορά πάλι στην ανθρώπινη αδηφαγία και τον ωχαδελφισμό, τι δουλειά έχει η δική μου, η θλιβερή;


Ελα μου ντε….


Είναι μάλλον που εγώ από πάντα μου πήγαινα ανάποδα…προτιμούσα να ακολουθώ το δρόμο των λίγων και ποτέ των πολλών.


Και δυστυχώς οι πολλοί επιλέγουν να τρέχουν μόνο εκεί που υπάρχει φαγοπότι και χαρά και σπανίως εκεί που υπάρχει λύπη.




Καλή "Ανάσταση!"

Το εθνικ κολιέ

Ε λοιπόν ναι...σ ενα απο εκεινα τα υπέροχα, δημιουργικα,γυναικεια μπλογκ, όπως αυτο

δημιουργικες ανησυχιες      

εξεφρασα κάποια στιγμη την αποψη μου σχετικα με τα εθνικ κοσμηματα και ειπα οτι τα γουσταρω πολυ

Πέρασε καιρός απο τοτε, δεν το θυμομουν πια

Μέχρι που χθες το πρωι ελαβα με κουριερ ενα πεκετακι, κι ουτε ηξερα τι ηταν.

Γεματη περιεργεια, ανοιγω βιαστικα το πακετο, και πεφτει στα χερια μου αυτο το υπεροχο, χειροποιητο εντελως κολιε, το οποιο σημειωτεον ειχα δει σε μια αναρτηση που ειχε κανει η 
Erifil

ζητωντας την γνωμη των υπόλοιπων κοριτσιων , γιατι ήθελε λεει «να το κανει δωρο σε μια καλη της φίλη, κι ηθελε να ειναι σιγουρη πως θα αρέσει...»

Και που να φανταστω τότε, πως εγω ήμουν αυτη η ³καλή φίλη’

Τι να σας πω βρε παιδια, ενιωσα τόσο περιεργα, τοσο ομορφα περιεργα δηλαδη, που δεν μπορω να σας το περιγραψω

Και για εκεινο τελικα που βεβαιώθηκα, ειναι πως, ναι, το ιντερνετ δεν ειναι απρόσωπο, δεν ειναι αψυχο, και πρόσωπο εχει και ψυχη έχει, αρκει εσυ ο ίδιος να εχεις την διαθεση και την ορεξη να τα βρεις..

Η ασχημη πλευρα του ανηκει σε εκεινους που την αναζητουν....εμεις θελουμε μονο τα ομορφα

Σ ευχαριστω Εριφυλη που μου το βεβαιωσες, ετσι απλα

ΥΓ Κι  αν αναρωτιεστε  το λογο που επελεξα το συγκεκριμενο στησιμο για να σας δειξω το κολιε, ειναι

γιατι τα κουκλακια αυτα τα εχω απο τα 18 μου, και μου προκαλουν την ιδια ακριβως τρυφεροτητα που μου προκαλεσε και το κολιέ της Εριφυλης

Oμφαλιος λωρος STOP

Μου το  έλεγε εδω και μηνες, αλλα εγω δεν την πιστευα.

Δεν ηθελα δηλαδη να την πιστεψω

«Μαμα, θα φυγω, θέλω να πάω να μεινω μονη μου. »

Και τελικα, μερικες μερες πριν, το έκανε.

Εκοψε τον ομφαλιο λωρο στα 24 της νοικιαζοντας ενα μικρό διαμερισμα δυο τρεις γειτονιες πιο κατω απο το σπιτι μας

Θα πεις δυο τρεις γειτονιες ειναι, σιγα το πραμα.

Για μενα  ομως που μεγάλωσα μαζί της, που 20 και χρονια τωρα δεν εκλεινα τα ματια μου αν δεν ακουγα τα βηματακια της στην σκάλα, ε, οσο να πεις τσουζει.

Και μου εκανε τοση εντυπωση χθες που με πηρα τηλ και μου ειπε «μαμα ζυμωνω, θα σου φερω αυριο απο το ψωμι μου να δοκιμασεις...» που μου ηρθε ν α βαλω τα κλάμματα

Ειναι και το αδειο κρεβατι απέναντι...

Δεν τα εβαλα τελικα, απλα κεφτομαι τωρα, πως μερικα χρονια πριν, το κτιριο αυτο που ειναι και το σπιτι μου εσφυζε απο παιδια.

Ενα το δικο μου, δυο της μιας μου αδελφης, τρια της αλλης, τωρα δεν εχει απομεινει κανενα

Αλλα παντρευτηκαν, κι αλλα εκοψαν τον ομφαλιο λωρο.....