Η αγάπη δεν εχει να κάνει....

....με υποθέσεις αίματος.....

 ......με υποθέσεις αίματος αλλα μόνο με υποθέσεις συνείδησης!

Ειναι μια ιστορία απο αυτές που βλέπουμε στο σινεμά, και της οποιας το φινάλε ξετυλιχτηκε αυτες τις μερες σχεδόν δίπλα μου....

Ας πάμε όμως λίγο πιο πριν, όχι πολυ, 55 χρόνια μονάχα...εξάλλου τι ειναι 55 χρόνια μπρος στην αιωνιότητα; ―λιγο χιουμορ πάντα κάνει καλό―

55 χρόνια λοιπον πιο πριν, εδω στη γειτονια μου μια γυναικα προσπαθούσε να κανει παιδί, ματαια όμως...μέχρι που τελικα το πήρε απόφαση και υιοθέτησε ενα αγοράκι 1 έτους.

Λίγους μήνες μετά, ναι, ΄λίγους μηνες μετά, ω του θαυματος, κυοφορούσε και το δικό της παιδί, το οποίο γεννήθηκε και ήταν κορίτσι, ποτέ όμως, ποτέ η γυναίκα αυτη δεν ξεχώρισε το ένα παιδί απο το άλλο.

Τα χρόνια πέρασαν, και  γιος, το υιοθετημένο παιδί, απεδείχθει στην πορεία μεγάλο κεφάλι, σπούδασε στην Αμερική, όπου και παρέμεινε, διδάκτωρ αν δεν κάνω λάθος σε κάποιο πανεπιστήμιο.

Η κόρη παρέμεινε στη γειτονια, τέλειωσε το γυμνασιο, πήρε ένα καλο παιδί κι εκανε μια ωραία οικογένεια.

Βέβαια η μητέρα που την γεννησε, και σε κάπως προχωρημένη ηλικία, μεγάλωνε, και αρχιζε να γίνεται βαρος―δεν το λεω εγω, μιλω εκ του αποτελέσματος―οπότε σκέφτηκε να την κλείσει σε κάποιο γηροκομείο.

 Τι γίνονταν στα εσώτερα του σπιτιού εγώ δεν γνωρίζω, και παρότι βουίζει η γειτονια εγώ αυτα δεν τα λαμβάνω υποψη μου. 

Ξέρω μόνο ότι πριν 2, 3 μέρες είδα τον Αντρέα στην γειτονια, ετσι λενε τον υιοθετημένο άντρα,που ειχα να τον δω, ουουυυυυυυυυυυυ, ουτε κι εγώ θυμάμαι πόσο, και λιγες ώρες πριν, τον ξαναείδα να κρατά σχεδόν αγκαλια την κυρα Σταυρούλα, εκείνη να αποχαιρετά όλη την γειτονια, και μετά να μπαίνουν σε ένα ταξί, και να φεύγουν για αεροδρόμιο.

Παραδίπλα η «κόρη» υποτίθεται έκλαιγε, και προσπαθούσε να δικαιολογηθεί....κανείς δεν την άκουγε....είμαι σίγουρη.

Παρακολούθησα την όλη υπόθεση απο το μπαλκόνι του σπιτιου μου και ειμαι συγκλονισμένη....

Το τότε υιοθετημένο παιδί, ο σημερινός πανεπιστημιακός, δεν ξέχασε...ήρθε,  εβγαλε την γυναίκα που τον μεγάλωσε απο το γηροκομείο, την πήρε μαζί του κι εφυγαν...

Αλήθεια, πως μπορείς αραγε να βάζεις τον άνθρωπο που σε γέννησε σε τετοιου είδους ιδρύματα;

Αλήθεια, έχει σχέση εχει η αγάπη με το ποιος σε  γεννά ή με το ποιος σε μεγαλώνει;