Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

Τι μυρωδιά ειναι αυτη!!!

Αφου δε το ΄χω  ρε παιδιά, τι θέλω και το παιδεύω;
Τι να κάνω, όμως, διάβάζω μέσα εδώ κάποια νοικοκυρεμένα μπλογκ,  βλέπω  για κάτι χουχουλιάρικα χειμωνιάτικα απογεύματα- ασε που εγώ βέβαια ακόμα φορώ πέδιλα, αλλά τέλος πάντων- που κάθονται οι φρόνιμες γυναικες και πλέκουνε, και κεντάνε, και μαγειρεύουνε ,αφού φυσικά έχουν νοικοκυρέψει πρώτα τα σπίτια τους, έ άνθρωπος ειμαι , ζηλεύω και θυμάμαι κι εγώ πότε πότε πως είμαι γυναικα.
Είπα λοιπόν σήμερα να νοικοκυρέψω το δικό μου σπίτι αρχίζοντας απο τα πατάρια- έτσι διάβασα πως πρωτοκάνουν οι φρόνιμες γυναικες κι όχι ότι βλέπει η πεθερά- και κοίτα που έπεσα




Α Χριστέ μου, τι ήτανε αυτό που έπαθα μόλις τα είδα! Και πόσα χρόνια είχα να τα δώ;
Απο τότε που η ψυχή, κι όχι το σπίτι, χέστο αυτό, έλαμπε απο νοικοκυριό κι αθωότητα..
Χριστέ μου, τι  μυρωδιά καθαριότητας είναι  αυτη!!!
Και τι έφεραν στο μυαλό μου όλα αυτα τα βιβλία!


Ατέλειωτες νύχτες που ξημερωνόμουν να τα διαβάζω για  να συμπαραστέκομαι  στη μοναξιά της μικρής πριγκίπισας, μέσα εκει,  στη παγωμένη  της σοφίτα...  να παρακολουθώ απο τη γωνίτσα του ονείρου τα είκοσι χρόνια της Ρόζας και να περιμένω τα δικά μου είκοσι χρόνια....
Ενίοτε φυσικά να πετιέμαι και εκτός εποχής, μια βολτίτσα ίσαμε τη Ρωμαική αυτοκρατορία, να
μην αφήσω παραπονεμένο και τον

και αμέσως μετά να κάνω και μια βολτίτσα στους όμορφους κόσμους του τόπου μας!


Αχ Θεέ μου, πόσα χρόνια με γύρισαν πίσω αυτά τα βιβλία!-Αυτό ειδικά δεν θα πρέπει να ήμουν πάνω απο 7 χρονών όταν μου το πρόσφεραν-
Και στη τελική τι το ήθελα το νοικοκύρεμα σήμερα, για να συγκρίνω την ανακατωσούρα του τώρα με τη τάξη του χθες; Αφού το είπαμε, δε με θελει και δεν το θέλω...
Εδώ που τα λέμε μεταξύ μας ωστόσο, πάντα ανοικοκύρευτη πρέπει να ήμουν.
Αναρωτιέμαι , που πετάχτηκε άραγε όλη η σειρά του Ιουλίου Βέρν;
Ολη επίσης η σειρά της Πολυάνας;
Κι ένα σωρό άλλα που θυμάμαι τώρα αλλα δεν βρίσκω;
Τι στην ευχη "τσαπατσούλικη" ζωή ειναι αυτη που έχω;
 Ε αι σιχτιρ λοιπόν, θα τα κόψω τα νοικοκυρεμένα μπλογκ, δεν ειναι για μενα και δεν υπάρχει περίπτωση να ξαναμπω μέσα...όπως όλα δείχνουν, εγώ επιλέγω να  στην αταξία μου να αλητεύω....


24 σχόλια:

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Αν ένα νοικοκύρεμα
σε πάει τόσο πίσω
εγώ ανοικοκύρευτη
να μείνεις θα ψηφίσω.

Κάνω ταξίδια στα παλιά
μόνο στα όνειρα μου
θέμου και πόσες θύμισες
γυρίζουνε κοντά μου.

Καλή βραδιά στο Ηράκλειο

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Καλη βραδιά και σε σένα Κρητικέ
ποιητή μου!

Velvet είπε...

Και τι άλλαξε από τότε
μικρή κρητικοπουλα…
επειδή καπνίζεις σημαίνει ότι μεγάλωσες..

Εγώ ψάχνω, ένα βιβλίο που είχε τον τίτλο…
"το παιδί και το ελάφι"
αλλά δεν θυμάμαι τον συγγραφέα

Θυμάμαι που σταματούσα
στο τελευταίο κεφάλαιο
που έγραφε για τον θάνατο του ελαφιού
Πίστευα ότι αν σταματούσα εκεί και δεν το διάβαζα,
το ελάφι θα παρέμενε
ακόμα ζωντανό...

Καληνύχτα...

b|a|s|n\i/a είπε...

μπεν χουρ! το έχουμε και εμείς αυτό. και πρόσφατα ανακάλυψα τεύχη από το περιοδικό το ρομάντζο!
καλησπέρα σου!

Aristodimos είπε...

Κι ομως, νοικοκυρεψες τα συναισθήματα σου και τα ταχτοποιησες με χρονολογική σειρα...

Οι μνήμες και οι θύμησες πάντα ξεπροβάλουν,
αναβιώνουν και ξανατοποθετούνται ζωντανεύοντας όσα σημαντικά ζήσαμε.

Ιδίως δεν γίνεται να ξεχνάς τα παιδικά σου χρόνια,
τότε που ενώθηκες με τη γνήσια ψυχή σου.
Τελικά δεν ειμαστε μόνο οσα ζούμε μα κυρίως οσα θυμόμαστε.

Κι εσενα σου εδωσαν το εναυσμα αυτα τα παιδικά βιβλία..

Ομορφη η αναδρομή σου

Αρης

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Μεγάλωσα Βέλβετ!
Μεγαλώσαμε....


Καλησπέρα!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

b|a|s|n\i/a
Είχα κι εγώ κάτι τέτοια περιοδικά κι αναθεμα αν ξέρω που βρίσκονται....
Κάποια ανύποπτη στιγμή ίσως τα βρω...

Καλησπέρα!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Μπα...είμαι "ατακτοποίητο' δειγμα ανθρώπου Αρη μου.
Τυχεροι οι τακτοποιημένοι...αλλά μπορει και ατυχοι...δε ξέρω...
Σου στελνω τα φιλιά μου

Ανώνυμος είπε...

Πώπω τι αναμνήσεις!
Είχα ξεχάσει το κίτρινο σηματάκι των εκδόσεων Αγκυρα!
Θυμήσου και τον Όλιβερ Τουίστ, την Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά,τον Τομ Σόγιερ...
Πόσο με ξεκουράζουν τα νοσταλγικά ταξίδια!

Καλό συγύρισμα!:)

Ευρύνοος είπε...

Πςςςςςςςςςςς
πόσα χρόνια πίσω με πάς!!!

"ο κύριός μου Αλκιβιάδης", "οι μεγάλοι εφευρέτες", "κλασικά εικονογραφημένα" και τόσα άλλα..

αμάν αυτή η μυρωδιά :)

καληνύχτα σας!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Χρωματιστή

Γιατι μου τα θύμισες καλη μου κι αυτα...γιατι ναι, τώρα το θυμήθηκα, ειχα και τον Ολιβερ Τουιστ, και το με και χωρίς Οικογένεια, και τη καλυβα του Μπάρμπα Θωμά και ένας Θεός ξέρει πόσα άλλα...
Λες να τα βρω σε καμια άλλη ανασκαφή;


Καλημέρες!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ειδες μια μυρωδιά Ευρύνοε;
Και μενα, μ΄ εχει ξετρελάνει



Φιλια!

akrat είπε...

βλέπω μια ζωή στα γραπτά σας τελευταία ΜΕΓΑΛΗ μια άλλη διάθεση πιό πως να την πω ΕΡΩΤΙΚΟΤΕΡΗ
αυτό είναι έργο μαγικό
και το απολαμβάνουμαι

καλή σας ημέρα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Μπα, δεν θα το έλεγα

Τα δικά μου γραφτά φίλε Ακρατ παραμένουν ίδια.
Ισως άλλαξαν τα μάτια με τα οποια τα κοιτάτε εσεις.

Καλημέρα!

D.Angel είπε...

Εγώ πάντως μια χαρά σε βρίσκω!
Οποτε πω πως θα νοικοκυρέψω
η προκομμένη, δε φαντάζεσαι τη σαβούρα πετάω!Μάλλον ούτε γω το χω!
Αλλά δεν το ψάχνω κιόλας!
Φιλιά πολλά καλή μου

elis.pandora. είπε...

Ρικη μου ένα θα σού πώ καί εσύ καλά το ξέρεις
Τό σπίτι έγινε για να μας υπηρετεί οχι να το υπηρετούμε...
Τα περιοδικά και βιβλία πού κρατήσαμε σίγουρα τα αγαπήσαμε!!!
Καλό σου βράδυ!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εγώ να δεις τι πετάω Αγγέλα
Αφου να σκεφτείς όταν πριν 3 χρόνια άσπρισα και λίγο καιρό μετά΄πήγα να κάνω μια εξέταση μου λέει ο γιατρός
που ειναι η προηγουμενη
Ασπρισα γιατρέ και την πέταξα του απάντησα εγω,
Κι εσυ κυρά μου όταν ασπρίζεις πετάς; μου είπε αυτος...
Σκέψου...
Πως γλίτωσαν τώρα αυτα τα βιβλία ο Θεός κι η μοιρα τους....περίεργο

Φιλάκια

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

elis.pandora

Τη ξέρω την άποψη και ειμαι φαν της
Παραείμαι θα έλεγα


Καλησπέρα κι ευχαριστώ για την επίσκεψη

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Φίλη μου!

Να...είσαι πάντα ζωηρή!...

Και να ξεσκαλίσει έτσι πάντα το παρελθόν! Γιατί, τι πιο όμορφο, από το να θυμόμαστε πως κάποτε υπάρξαμε παιδιά!

Φιλιά πολλά συμπατριώτισα!

Sof είπε...

καλημερα Ρικη..

ωραιο το ταξιδι σου..

χαθηκα και [εχασα] αυτο που μου εδωσες..

θα επανελθω τις επομενες μερες.
θα σε βρω να το παρω..

φιλια....

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πυρφόρα φίλη μου

Κρητικός και χωρίς αίμα πάνω του γίνεται;
Δεν νομίζω..
Εγώ πάντως δεν ξέρω κανένα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Καστρινη
όποτε το θέλεις το άλλο
στειλε μου μαιλ στο rikimatal@yahoo.gr

Ανώνυμος είπε...

πωπω ανακάλυψη ρικη μου!!!σε πηγε χρονια πισω η συμμαζοχτουρα διαθεση σου!!καλο δεν ηταν ομως ενα φλασ μπακ??

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Χρόνια και χρονάκια καλη μου


Φιλάκια ψυχουλα μου!