Συνδέθηκε έως ακόμα και το ιντερνέτ με την αθανασία!

Μπορεί να ήταν ακριβώς έτσι

Μα ίσως και να μην ήταν.

Καλού κακού

μη το κλείνεις το θέμα,

βάλ’ του ερωτηματικό…

Τη τελεία δε αστην για τις φορές

που με το θεό- ψέμα φιλήθηκες

κι ασχολήσου πλέον με την ελπίδα

έστω κι αν σου είπαν πως

είναι ελπίδα επιλήψιμη

Μα όταν ο ήχος της

το καιρό των παγετώνων

απομάκρυνε

κι αιώνων αδιάκριτων κοχύλια

-σωμάτων πια περιγράμματα-

σε παραλία δίχως ληξιαρχικά γραφεία ανέσυρε,

ποιος μπορεί να ξέρει από πότε βρίσκονταν

θαμένα εκεί άραγε;

Από πάντα;

Ή πριν το πάντα.

Εν πάση περιπτώσει

Ελάχιστο το κενό ανάμεσα τους

για να το πάρεις τοις μετρητοίς

και θα μου συνιστούσα

να μην ελέγχω τόσο αυστηρά το έτος.

Έτσι κι αλλιώς ανθρώπους μεταφέρει,

τι ωφελούν τα νούμερα από κάτω.

Σημασία έχει ότι σ’ αγγίζω

Aμφορέας το είναι μου που σε

κουβαλά στων αιώνων τη κίνηση.

Από το πρώτο ως το τελευταίο σκίρτημα

του θαλάσσιου φλοίσβου.

Λάδι και νερό καρτερώ να σ’ αλείψω

πριν στρέψεις το βλέμμα ψηλά

και γευτείς νίκη.

Και μείνε εκεί.

Δεν δηλητηριάζεται η πανσέληνος

από αμφιβολία εκεί

Πολύτιμους λίθους θα δεις

τα κύτταρα σου να γίνονται εκεί

τώρα π’ ανέμου οίστρος

νεογέννητο έκανε το χρόνο

επαληθεύοντας τα αλλόκοτα.

Ιδού:

Συνδέθηκε έως ακόμα και το ιντερνέτ με την αθανασία!