Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

Πριν έντεκα χρόνια -Της Αναστασίας μου-

Πριν έντεκα χρόνια
στο κάστρο που λέγεται κόσμος,
και στα τείχη του πάνω με μαύρο μελάνι
χαράχτηκε χιλιάδων ανθρώπων ο πόνος...
πριν έντεκα χρόνια...
μεσ’ τ’ ανήλιαγο κάστρο αυτό,
π’ αλύπητα η μούχλα σαπίζει ότι ωραίο και καθαρό,
ήρθε η ΓΕΝΝΑ,
προσπάθεια κάθαρσης και απολύμανσης
για όσους μεσ’ τα τείχη του ζουν,
και αλίμονο με απόγνωση ζητούν να σωθούν.
Πριν έντεκα χρόνια...
π΄αστραποβρόντια και τότε-όπως τώρα-
το κορμί μου χτυπούσαν
κι οι αφέντες του κάστρου
τον ύστατο φόρο τιμής μου ζητούσαν...
Πριν έντεκα χρόνια …
και δες, μόλις χθες νομίζω πως είναι,
το δικό μου λιθάρι, ΕΣΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ,
πέτρα ζωής κι αντοχής σφυρηλατούσα
και θεμέλιο καινούργιο
το κορμί σου στα χέρια κρατούσα!
Πριν έντεκα χρόνια …
που για πάντα θαρρούσα ο ήλιος πως έχει χαθεί
κι οι αλυσίδες του πόνου με σφίγγαν,
χάνονταν η πνοή,
πολέμησα τότε με όπλο που μόνο η καρδιά το κρατεί
και… ω θρίαμβος
Νίκησα με ζωή τη ζωή!!!!!!!!!



Ένας μικρός επίλογος:

Μπορεί βέβαια απο τότε που γράφτηκε το συγκεκριμένο ποιηματάκι να έχουν περάσει άλλα τόσα, και κάνα δυο ακόμα, χρόνια, τα δικά μου τα συναισθηματα ωστόσο -που τα ανέσυρε στην επιφάνεια το Κυριακάτικο, φθινοπωρινό και μουντό πρωινό, δεν εχουν αλλάξει στο ελάχιστο...όμοια παραμένουν εδώ και 23 ολόκληρα χρόνια.

Το παιδί μου είναι για μένα η προσωπική μου νίκη απέναντι σε κάθε άλλη μου αποτυχία...απέναντι στην ίδια τη ζωή!


Και μην ακούσω ακούσω αηδιες τύπου "αραπίνας που βλέπει το αραπάκι της πιο ομορφο'

΄







ή
ότι το παιδί μου δεν μοιάζει στο νάζι και στη τσαχπινιά της μάνας του

και πριν

και τώρα





γιατί, χμμμμμ, ούτε που θα με ματαξαναδείτε...
-χαχαχα σιγά μη σας κάνω το χατίρι....-




23 σχόλια:

Maria Tzirita είπε...

Αχ βρε Ρικη μου... Τι υπέροχα συγκινητικό ποίημα, μέσα στην ψυχή μου μίλησε! Να την χαίρεσαι την κούκλα σου, πράγματι σου μοιάζει και χαίρομαι πολύ που είδα κι εσένα κι ας μη σε ματαξαναδώ - τουλάχιστον σε φωτογραφία! Φιλιά κορίτσι μου!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αμ θα με ματαξαναδειιιιιιιιις....απο μένα κανεις δε γλιτώνει ευκολα...
Και με τη πρωτη ευκαιρία που θα έρθω Αθήνα, τσουπ θα με δεις μπροστα σου...τι νόμισες;

Οσο για το συγκινητικό, αν εχεις κι εσυ καμάρι-ρια, καμάρι, θα με εννοεις ελπίζω...

Φιλί γλυκό Μαριώ μου

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Ax...τι όμορφο ποίημα...

εγώ σου το ξανάπα, είναι κουκλάρα το καμάρι σου.
καλά... και συ είσαι. μην κάνεις έτσι. χαχαχα

Το ίδιο λέω και γω ρίκη μου. τα παιδιά μου είναι η προσωπική μου νίκη απέναντι στη ζωή, και όλες οι αποτυχίες μου μοιάζουν ασήμαντες έως ανύπαρκτες, μπροστά σε αυτόν μου τον θρίαμβο.

φιλί γλυκό.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Δηλαδή βρε Ξυπόλητη μου, της φερνω λίγο της κόρης;;;;

Ουφφφφφφφφ, επιτέλους ηρέμησα, ειμαι μαμά της χαχαχαχαχα...


Και στο σοβαρό θέμα τώρα:
Δε ξέρω, μερικές φορές αγανακτώ με κάποιες γυναίκες που επιλέγουν να μη γίνουν μάνες....αν και σαν δικαίωμα αναμφισβήτητα το σέβομαι...

Ανώνυμος είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΙΑ ΓΕΜΙΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΟΥ!!ΥΠΕΡΟΧΕς ΚΙ ΟΙ ΔΥΟ ΣΑΣ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πολλές φορές το όμορφο τα κάνουν τα μάτια μας και ο τρόπος που το κοιτάμε.....
Σ' ευχαριστώ πάντως καλή μου

faraona είπε...

Σπαθί η μάνα ,λαμπάδα το κοράσιον!!!
Να το χαίρεσαι βρε το ξωτικό σου το λουλούδι,Ναναι τυχερο καλοφωτισμένο και χαρούμενο πάντα!!!!!!!!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Σ ευχαριστώ πολύ faraona μου....

Velvet είπε...

Γιατί τα παιδιά μας
πρέπει να είναι για εμάς
οι προσωπικές μας νίκες ή ήττες…?

Τι πολεμούμε σε αυτή τη ζωή…
Ποιος είναι ο εχθρός μας…?

Εγώ βλέπω στα μάτια τους
Μόνο την ομορφιά του κόσμου

Να την χαίρεσαι Ρικη…
Είναι ολόιδια…
Εσύ...

Καληνύχτα...

Side21 είπε...

Μια χαρά είναι ...
κι η μάνα κι η κόρη !!!
Δε θα γινότανε αλλιώς βέβαια ...
Νόμιζα πως μόνο οι χαζομπαμπάδες
τρελαινόμαστε με τις κόρες μας ...
αλλά διαπιστώνω πως υπάρχουν και ...
χαζομαμάδες, με το δίκιο τους βέβαια !!!
Να τη χαίρεστε ...

Maria Tzirita είπε...

Έχω κι εγώ μια κούκλα στα 18! Μία και μονάκριβη...φυσικά και σε νιώθω!
Καλημέρα και φιλί γλυκό!

akrat είπε...

άντε βρε ομορφιές μπόλικες σήμερις.
η νεότης και η δομημένη νεότης
μέσα από την καρδιά μου ΥΓΕΙΑ
τα υπόλοιπα βρίσκονται

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Βρε φίλε Ακρατ, ειλίκρινά μέχρι σήμερα κανεις ποτέ δεν μου είπε τόσο σικ και τόσο κομψά ότι μεγάλωσα......
Εισαι,μα εισαι....χαχαχα
φιλακια

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Side, νομίζω όλοι οι γονείς ειναι χαζογονείς ανεξαρτήτως γιου ή κόρης...αν και πιθανόν να μην ειναι και σωστη η αποψη μου μια κι έτυχε εγώ να εχω μόνο κόρη και μάλιστα μοναχοπαίδι....
Ευχαριστώ πάντως και για τα σχόλια και για το πέρασμα σου απο εδώ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ρωτας γιατί τα παιδιά μας
πρέπει να είναι για εμάς
οι προσωπικές μας νίκες ή ήττες Βέλβετ;



Μα για ποιο αλλο λόγο απο το ότι ειμαστε τόσο εγωιστές εμεις οι άνθρωποι φίλε μου, δεν σου αρκει αυτο;


Αλήθεια βρε, βρίσκεις ότι ειμαστε ολοιδιες;
Πάντα χαίρομαι όταν το ακουω αυτο...

Θεέ μου τι εγωισμός.........

Ευχαριστώ για το πέρασμα...και για το σχόλιο

AlexMil είπε...

Συγκινητικό, αλλά και τόσο χαρούμενο.
Να τη χαίρεσαι και να τη καμαρώνεις, είναι τα παιδιά μας, η συνέχεια κατά μια έννοια της δικιάς μας ζωής.

καλό βράδυ

Aristodimos είπε...

Ποιήμα γεμάτο αλήθειες και κυρίως ΖΩΗ...
Νασαι καλα να χαίρεσαι την κούκλα σου.
Πολύχρονη να ειναι και να τηνε και να την καμαρώνεις.

Αρης

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αυτο πιστευω κι εγώ Άλεξ, τα παδιά ειναι η συνέχεια της δικής μας ζωης.

Να εισαι καλά και να χαίρεσαικι εσυ τα παιδιά σου αν εχεις

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Σ ευχαριστω και σενα Αρη, όλος ο κόσμος να χαιρεται τα παιδια του

b|a|s|n\i/a είπε...

είναι συγκλονιστική στιγμή η στιγμή της γέννας.
να την χαίρεσαι την κόρη σου!
να σε χαίρεται!
και πάντα να νικάτε την ζωή με ζωή.
καλό σου βράδυ!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Οντως ειναι συγκλονιστική η στιγμή της γέννας b|a|s|n\i/a ....

Ευχαριστώ για την επίσκεψη και πάντα να νικάμε όλοι μας τη ζωή...ο καθείς με το τρόπο του

Καλή σου μέρα και,

Καλώς ωρισες!

Eleni Dafnidi είπε...

Να σου ζήσει το κορίτσι, να ζήσεις και 'συ και να είστε πάντα χαρούμενες!
:)

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ Ελένη, και για το πέρασμα και για τις ευχές...
Κι εσένα να σου ζήσουν τα παιδιά σου, αν εχεις.