25 χρονια πριν......

......σαν αποψε, ειχα κάτι πονους, μα πονους.....Παναγια γλιτωνε.....

Ερχοταν στο κοσμο το καμαρι μου! 

Η Αναστασια μου!

Χρονια πολλα καρδια μου!

Ολα του κόσμου τα καλα δικα σου ψυχη μου.....

Υ.Γ 

Α, ξεχασα να πω οτι δεν υπηρχε πιο ασχημο μωρο απο αυτη τη τσουπρα που βλεπετε

Ενα μαυροκαγκανιασμένο, τριχωτο πλάσμα 2, 200 μολις κιλα.....

Ταδε έφη Νικος Κακαουνακης.......

....πριν λίγα χρόνια που ειχαμε μιλησει εμεις οι δυο:
-http://http://www.stigmes.gr/gr/grpages/pastissue/83.htm-

"Δημοσιογράφος δεν ειναι ο γραβανταρισμένος-αυτη τη λέξη, για ευνοητους λόγους την είχα αφαιρέσει απο το κειμενο- που βγαινει στην τηλεόραση και καρπώνεται τον κόπο του άλλου.

Αυτος ειναι παρουσιαστης. Και ο παρουσιαστής δεν εχει καμία απολυτως σχέση με τον δημοσιογράφο.

Δημοσιογράφος ειναι αυτος που κρατει το στυλο στα χέρια του κι εχει την ικανότητα να  τον μετατρέπει σε όπλο....."

Τα σχόλια για τη μεγάλη εξουσία δικά σας........

Ας ειναι ελαφρύ το χώμα που σε σκέπασε Νικόλα!

"Να μιλήσουν τα χρώματα....".

Επειδη βαρέθηκα τα λόγια, μέχρι να κοπάσουν οι ευχές... προτιμω να αφήσω "να μιλήσουν τα χρώματα"- Δε ξέρω αν  "μιλάνε" σ΄ εσας,  μ΄ εμενα πάντως ειναι πολυ φλύαρα χα χα χα-

Κι ας  ξεκινησω απο τα "χρώματα" της χθεσινοβραδυνης πανσέληνου όπως την αποτύπωσε ο φακός της μηχανουλας μου έξω απο το μπαλκονι του σπιτιου μου

Τα υπολοιπα όλα

ειναι χρώματα

 

απο τα χρώματα

που ειχε το ηλιοβασίλεμα του τόπου μου

σήμερα το απογευμα 1-1- 2010

Δεν ειναι μαγικα;