Χωριό μου... χωριουδάκι μου

Γράφει η Ρίκη Ματαλλιωτάκη

Ένα φωτογραφικό οδοιπορικό, και όχι μόνο, στον τόπο της καρδιάς μου, στην Νύβριτο, το χωριό του πατέρα μου!
Αχ χωριό μου... χωριουδάκι μου...κάθε σου πέτρα και μια ανάμνηση...

Κάθε σου σοκάκι και μια θύμηση...

Κάθε σου πόρτα κι ένα κάλεσμα...κι ένας γλυκός λόγος...

Σ' αυτό τον δέντρο σκαρφάλωσα...

Σ' αυτή την ανηφόρα λαχάνιασα...

Εδώ προσευχήθηκα...

Απ' αυτό το ευλογημένο δέντρο έφαγα και στυλώθηκα...

Αχ χωριό μου... χωριουδάκι μου....

Της μνήμης μου θησαυροφυλάκιο...

Στ' αγιασμένα  σου χώματα κρατάς φίλους και δικούς πολυαγαπημένους...

Τον πατέρα... τον πατέρα του πατέρα...

Στ' αγιασμένα σου χώματα θα δεχτείς κι εμένα σαν έρθει η ώρα...

Παραγγελιά και υπόσχεση το αφήνω...

Αχ χωριό μου... χωριουδάκι μου....

Μια στάλα γωνίτσα στην άκρη της γης:

 Νύβριτος (παλαιότερη γραφή: Νίβριτος) είναι οικισμός και ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα στο Δήμο Ρούβα της Επαρχίας Καινουργίου με 255 κατοίκους το 2001 στους νότιους πρόποδες του όρους Αμπελάκια (υψόμ. 1.445 μ.). Η θέση του είναι στο 420 χιλιόμετρο του δρόμου προς Ζαρό. Η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η ελαιοκομία, η κτηνοτροφία και η συλλογή του αρωματικού φυτού φασκομηλιά (ελελίσφακος ο φαρμακευτικός, Salvia officinalis). Υδρεύεται από πηγή κοντά στο χωριό. Μέσα στο χωριό στην Πίσω Βρύση υπάρχει πελώριος πλάτανος.

Ιστορικά στοιχεία

Το όνομα του χωριού είναι προελληνικό και η σωστότερη γραφή είναι Νίβριτος Το 1583 αναφέρεται ως Ivrito με 210 κατ. και στον Basilicata αναφέρεται Gnivirto

Ο ναός της Παναγίας είναι ο σημαντικότερος και γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου. Επίσης στα βορειοδυτικά βλέπουμε επάνω από το χωριό, στην απόκρημνη θέση Καλύβες, μέσα σε σπήλαιο, το εκκλησάκι του Αγίου Μεθοδίου, ο οποίος ασκήτευσε εντός του σπηλαίου

Η περιοχή είναι κατάφυτη από πεύκα. Μέρος των λειψάνων του Αγίου μεταφέρθηκε κατά την Τουρκοκρατία στην ιερά μονή Επανωσήφη, όπου ευρίσκονται σήμερα. Η μνήμη του γιορτάζεται στις 25 Ιουνίου. Στο απολυτίκιό του αναφέρεται το όνομα του χωριού.