Η σάτιρα υπάρχει για να καυτηριάζει τα κακώς κείμενα, κι αλίμονο αν δεν υπήρχε, ότι προσφέρει γέλιο καλοδεχούμενο πάντα!
Όταν όμως η σάτιρα αφορά την κατάντια μιας ολόκληρης χώρας και κακώς κείμενα που ποσώς δεν ευθύνεσαι εσύ, τότε αυτόματα νιώθεις στο στόμα σου μια αλλιώτικη γεύση.
Κάτι σαν ας πούμε να μασάς σοκολάτα με ξύδι...
ΡΙΚΗ
4 σχόλια:
Γαμω την καταντια μας αλλα πιοτερο
την ανοχη μας
Οσο κι αν βλεπεις την αληθεια πισω απο τη σατυρα, ποναει αυτο, γιατι ειναι εκτος ελεγχου, δεν εχουν αδικο που μας σατιριζουν, ειμαστε οντως δεμενοι πισθαγκωνα και η γευση ειναι πολυ πικρη...
Αυτό θα πει κατάντια...
Φιλάκια,Ρίκη!
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!
ΔΕΝ ΧΩΡΆΝΕ ΛΟΓΙΑ!
Δημοσίευση σχολίου