Πέταξα το σουτιέν μου

Σκορπίστηκα.

Πλησίασα εκούσια την λαιμητόμο

μιας αλήθειας δήθεν.

Σε μάταιες επαναστάσεις

αφέθηκα ανοχύρωτη.

Πέταξα το σουτιέν μου

για να νιώσω λεύτερη.

Μου είπαν πως με πνίγει.

Και τους πίστεψα.

Δίψασα.

Κι ήπια νερό

απ’ την στρατόσφαιρα.

Δεν μ΄αρεσε της γης.

Ανούσιο το ένιωθα στο στόμα μου.

Να πιάσω παραπάνω

απ΄οτι έφτανε το χέρι μου ήθελα.

Τα μάτια   εξάσκησα

να βλέπουν στο λυκόφως

κι αγνόησα το φως το απαλό της ίριδας.

Εκτόξευσα τα πάντα

για να τους δώσω υπερμεγέθη υπόσταση

Πα να πει αρνηθηκα τα πάντα.....

Το σώμα κι η ψυχή μου κίνησε επανάσταση.

Για να επιτευχθεί το ζητούμενο.

Μα  ποιο ειναι αλήθεια το ζητούμενο;;;;;

Ακόμα ψάχνω την απάντηση στο δίλλημα.