Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Επί των αμνημονεύτων

Αφιερωμένο στη «Ψυχασθενή»





Μια ψυχούλα που εχει αγγίξει τη δική μου τη ψυχή

 

ισως λίγο παραπάνω από τις υπόλοιπες εδώ μεσα…

 

Για να δει ότι δεν είναι μόνη της….αν αυτό τη παργηγορεί…






Φοβάμαι τις φωνές που σαλαγούνε στο μυαλό μου


Φοβάμαι το σκοτάδι π’ όπου κι αν πάω είναι πάντα εμπρός μου…


Φοβάμαι, χέρια γίγαντα τα νιώθω σφιχτοτυλιγμένα στο λαιμό μου


Φοβάμαι, τρέμω την ώρα που μολύβι και χαρτί θωρώ μόνο για φάρμακο μου




Φοβάμαι, πόρτες τρίγυρα διπλολουκετιασμένες αντικρίζω


Φοβάμαι, απλώς κορμιά χωρίς ψυχή, μονάχα σάρκες δίπλα μου αγγίζω


Φοβάμαι τ’ άστρα απ’ τον ουρανό, ψεύτικο φως μου φαίνεται πως δίδουν


Φοβάμαι ανθρώπινα στοιχειά από παντού, με βδελυρότητα σαν ερπετά αγγίζουν


Φοβάμαι!!!


Φοβάμαι εικόνες από παλιά, ασπρόμαυρο το φιλμ, από καιρό πολύ ξεθωριασμένο.




Κίτρινο χρώμα πόνου παίρνουν ξαφνικά,  ποιος είπε αυτά που έφυγαν πως είναι κάτι τελειωμένο;


Φοβάμαι και για κάποιες που στου μέλλοντος τον άβατο το θάλαμο σειρά αναμονής για εμφάνιση


κρατούν



Φοβάμαι …τι χρώμα άραγε μετά από χρόνια απάνω τους αυτές οι εικόνες θα βαστούν;
 
 


 


18 σχόλια:

Maria Tzirita είπε...

Το ξέρεις ότι το μόνο που αληθινά φοβόμαστε τελικά είναι ο εαυτός μας Ρίκη μου;... Αν φοβάσαι αυτόν, τότε όλα σε φοβίζουν.... Αν τον αγαπάς και τον εμπιστεύεσαι, δε σε σκιάζει φοβέρα καμιά...
Καλημέρες και φιλιά!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ολα τα ξέρω Μαριώ μου...θεωρητικά

Στη πράξη δυσκολεύομαι λίγο....καμιά φορά μπερδευω εως ακόμα και το 2+2 και το βγάζω 5
χαχαχα

Καλημέρα κι απο μένα και πολλά φιλιά

mar9659 είπε...

Σ'αυτό τον πλανήτη, είτε μακριά είμαστε είτε κοντά,χωρίς την αγάπη,υπάρχει μόνο φόβος.Εκεί που η αγάπη υπάρχει και είναι δυνατή,η υποψία,η απογοήτευση και ο φόβος εκμηδενίζονται. Τίποτα στη ζωή δεν πρέπει να προκαλεί φόβο. Πρέπει μόνο να κατανοείται.

mar9659 είπε...

Την καλημέρα μου και πολλά πολλά φιλάκια!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Το ξέρω....το εχω πει εξάλλου, η αγάπη ειναι το μονο φάρμακο!!!
Τυχεροί οσοι την απολαμβάνουν

Καλημέρα κι ευχαριστώ για το πέρασμα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πολλα φιλακια κι απο μενα mar9659

akrat είπε...

καλημέρα
εγώ όταν γράφει κανείς κάτι τέτοια το ΒΟΥΛΩΝΩ από συγκίνηση

http://despoinasdecoupage.blogspot.com είπε...

Φοβάμαι όλα αυτά που φοβάσαι.
Φοβάμαι τους φόβους που πετάνε σαν σύννεφα πάνω από τα κεφάλια όλων μας.
Φοβάμαι ότι σπαταλώ τη ζωή μου προσπαθώντας να προφυλαχτώ από τους φόβους μου.
Φοβάμαι ότι χάνομαι μέσα τους.
Φοβάμαι να χαρώ τη στιγμή που καταφέρνω να τους απομακρύνω.
Χάνεται, φεύγει η ζωή, και εγώ...φοβάμαι ότι δεν την έζησα... γιατί... φοβόμουν!



Γλυκιά μου Ρίκη...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αχ μωρέ Ακρατ, καλό ειναι τελικά ή κακό η τόση ευαισθησία;

Σε φιλώ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ναι ρε Ξυπόλητη, η ιδέα του φοβου πολλές φορές είναι πιο μεγάλη ακόμαα κι απ αυτον τον ίδιο το φόβο...και μας εγκλωβιζει...η ιδέα...κι όχι ο φόβος....
Τα ξέρω όλα αυτά καλή μου, τους έχω κάνει διατριβή χαχαχα

Σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

δεν μπορω να σχολιασω γιατι κλαιω απο δακρυα χαρας
δεν μπορουσα να φανταστω τοση αγαπη εδω μεσα..οση δεν βρηκα εκει εξω..θα το βαλω στο μπλογκ μου γιατι ειναι υπεροχο και σε ευχαριστω απεριοριστα πολυ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Sof είπε...

Υπαρχουν στιγμες που φοβαμαι..
που φοβαμαι πολυ..
για τιποτα και για τα παντα..
Ομως...μολις κοιταξω τα παιδια μου..
μολις νιωσω ενα χαδι,ενα φιλι στο μαγουλο μου..φευγει ο φοβος..
εξατμιζετε..και το μονο που μενει μεσα μου ειναι αγαπη.αγαπη και δυναμη..
Κανενας φοβος δεν κατοικει οπου υπαρχει αγαπη.κι αν ερθει,ειναι για λιγο..ειναι στιγμες..

Υπεροχο..

φιλια πολλα..

Velvet είπε...

Ότι φοβόμαστε
μέσα μας βρίσκεται
σ’ αυτόν τον άγνωστο
τον εαυτό μας

Και όπως έγραψες
Η αγάπη είναι το
μοναδικό φάρμακο
για την σωτηρία μας

Είναι όμορφη η ζωή
ανάμεσα στους ανθρώπους
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν
να τους αγαπήσουμε
αν θέλουμε
να μας αγαπήσουν

Την καληνύχτα μου

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Κανενας φοβος δεν κατοικει οπου υπαρχει αγαπη.....

Πόσο δίκιο εχεις Καστρινή μου!!!

Σε φιλώ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Δε θέλω ευχαριστω κορίτσι μου-ας το καλό, θα ψάξω να βρω ενα άλλο όνομα να σε αποκαλώ-κάνω πάντα ότι βγαινει μέσα απο τη καρδιά μου...

Σε φιλώ

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αρκεί βέβαια να υπάρχουν δίπλα μας άνθρωποι που να προτίθονται να τους αγαπήσουμε Velvet......

Εχεις και τη δική μου καληνύχτα

Λαμπηδονα είπε...

καλησπερα
Φοβαμαι τους πονους της ψυχης.......

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Όλοιτους φοβόμαστε αυτους τους πόνους Λαμπηδόνα, όλοι
Μηδενός εξαιρουμένου...κι όποιος ισχυριστει το αντίθετο απλά υποκρίνεται...

Σ ευχαριστώ για το πέρασμα