Η παρούσα ανάρτηση μου ηρθε σαν ιδεα χθες, μετά απο μια συζήτηση μέσω σχολίων που έκανα με ενα φίλο μπλόγκερ με αφορμή το κόψιμο των επιδομάτων απο κάποιες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες πολιτων ― ΑΜΕΑ―
Αναρωτιόμουν λοιπόν αργότερα μοναχη μου― βλεπετε το εχω αυτο το κακο χούι να μιλω με τον εαυτο μου― πως ως γνωστόν, ανθρωπος ετοιμολογικά σημαίνει άνω― θρώσκω, δηλαδη κοιτάζω ψηλα, και μεταφορικα προσεγγίζω νοητικά ένα ευρύτερο οπτικό πεδίο, συμπεριλαμβανομένου και του ουρανου, αφου η κατασκευή μου, πνευματική και σωματική μου δίδει αυτη την δυνατότητα.
Κι επειδη οι απόψεις πάντα διίστανται, κι ακόμα και το καλό, ή το κακό, ο καθένας μπορεί να το ερμηνεύσει οπως νομίζει, τι ειναι εκείνο που , κατα τη γνώμη σας πρέπει να κάνει ενας άνθρωπος για να πληροί τις προυποθέσεις του είδους του και να αποδείξει πως όντως ανυψώθηκε και δεν παραμένει ακομα στην εποχή του ανθρώπου της φωτογραφίας;
ΥΓ Ξερω πως σας βάζω δύσκολα καλοκαιριάτικο, αλλά αν δεν το κανω τώρα θα σκάσω
51 σχόλια:
Όντως δύσκολα μας βάζεις κι έχει ζέστη.... θα κάψουμε εγκεφαλική φλάντζα.... Για να δούμε...
Να έχει πλήρη επίγνωση της προσωρινότητάς του ώστε να ζεί χαιρόμενος ότι διαθέτει κι όχι με την προσμονή και τον μάταιο αγώνα για εκείνα που δεν μπορεί να αποκτήσει... Να θυμάται από πού ξεκίνησε για να μπορούν να το ξεχνούν οι άλλοι.... Να επιδιώκει να προσφέρει και να φέρεται όπως θα ήθελε να του προσφέρουν και να του φέρονται.... Αυτά είναι βασικά...
Επειδή η μέρα μου σήμερα ήταν κάπως, και είμαι προκατειλημμένη θα μιλήσω κάποια άλλη μέρα πιο αναλυτικά γι αυτό.
Τώρα θα αρκεστώ στο ότι ο άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του και μπορεί να κοιτάει ψηλά είναι εκείνος που σέβεται πρώτα απ' όλα τους συνανθρώπους του!
Αν ξέρουμε ότι δεν είναι ο καθένας από εμάς μόνος του και το κέντρο του κόσμου, αν έχουμε την βεβαιότητα ότι πέρα από αυτό που αντιλαμβανόμαστε με το μυαλό μας και τις αισθήσεις μας, υπάρχει και κάτι άλλο, και φερόμαστε ανάλογα, τότε βρισκόμαστε σε καλό δρόμο. Όμως δεν νομίζω ότι μπορούμε αποδείξουμε σε κανέναν ότι ανυψωθήκαμε...Διότι οι "ανυψωμένοι" αναγνωρίζονται μεταξύ τους χωρίς κουβέντες και επιχειρήματα, οι δε άλλοι, δεν υπάρχει περίπτωση να το αντιληφθούν, διότι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα στενά όρια του μυαλού τους!
(υγ βάζε δύσκολα, δεν παθαίνουμε τίποτα, αντέχουμε...)
Ρίκη Άνθρωπος εστίν..
καλησπέρα :)
Επειδή όντως κάνει ζέστη, έχω ήδει προλάβει και έχω βάλει την παγοσακούλα στην κεφαλή για να μήν νερουλιάσει τελείως το όποιο περιεχόμενο έχει μείνει.
Έχομε και λέμε λοιπόν...
Άνθρωπος = άνω+θρώσκω (θωρρώ) όπως σωστά είπες.
Στά άνω.. στα ψηλά δεν είναι μόνο οι ουρανοί, είναι και όσοι κατοικούνε εκεί πάνω. Οι Θεοί, παλιοί και καινούριοι, στα ουράνια ήτανε. Και μείς είμαστε πλασμένοι "κατ' εικόνα" που λένε και οι γραφές.. τους μοιάζομε.. αλλά προσπαθούμε να φτάσομε στο "καθ' ομοίωσιν".. Να γενούμε δηλαδή σαν κι αυτούς γιατίο δεν ήμαστε. Πρέπει να βρούμε τρόπο να γενούμε μοναχοί μας. Με πράξεις, με έργα με αγάπη . Να μπορέσωμε κάποτε να σπάσωμε τα δεσμά της σάρκας που μας βαραίνουν και δεν μας αφήνουν να ξεκολλήσσωμε από τα καθημερινά, τα γήινα τα εφήμερα. Μόνο τότε θα μπορέσωμε. Στα λόγια όλοι τα καταφέρνομε κουτσά στραβά. Τα έργα και οι πράξεις είναι δύσκολα..
..Έλεγε ο Χριστός " όστις θέλει, οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και ακολουθήτω μοι..." Ποιός μπορεί σήμερα να το κάνει...
Κι έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, για να τους θυμηθούμε κι αυτούς, "ως χαρίεν έστ' άνθρωπος, όταν άνθρωπος εί"....
Ποιός μπορεί να πεί σήμερα πως είναι άνθρωπος...
Πολλά λέω.. λές να μην έκανε δουλειά ο πάγος..;
Καλό βράδυ.
Κωστής
Ρίκη, πανέμορφο ερώτημα. Και πάντα επίκαιρο.
Για μένα άνθρωπος είναι αυτός που πρωτίστως σέβεται τα πλάσματα που είναι πιο αδύναμα από εκείνον. Όταν μπορεί να το κάνει αυτό τότε είναι ικανός για μεγάλες πράξεις και έργα. Και το μέγεθος των πράξεων δεν το προσδιορίζω με βάση τα υλικά μέτρα αλλά σε συνάρτηση με τα ψυχικά αποθέματα που χρειάζονται.
Προφανώς είμαι εσαεί επηρεασμένη απ' τον Ράιχ!
Καλό σου βράδυ, καλή μου!
Απλά σηκώθηκα και περπάτησα τόσα χρόνια τώρα..
Πτώσεις και ανορθώσεις...
Τις πτώσεις μου γνωρίζω, τις ανορθώσεις ας τις πουν οι άλλοι, αν υπάρχουν..
Αν η αγάπη είναι ανύψωση, κάποιες φορές μπορεί να πέρασε και την ξέχασα...
Αγαπητή Ρίκη Ματαλλιωτάκη,
Σε παρακολουθώ όπως και άλλες αξιόλογες σκέψεις που κοσμούν το διαδίκτυο σε πείσμα των καιρών που θέλει να προβάλλεται το τίποτα και ο θυμός του … ως αξία ύπαρξης …
Με αφορμή το άρθρο σου που αποπνέει μια βάσιμη αγωνία για την τύχη εξέλιξης της ανθρώπινης συνείδησης σε ένα φοβισμένο μαζάνθρωπο, θα ήθελα να εκφράσω μια σκέψη που ευελπιστώ να προσθέσει στην προβληματική σου και αυτή των άξιων αναγνωστών σου.
Παλιά πίστευα και εγώ ότι ο άνθρωπος ετυμολογικά προέρχεται από το άνω θρώσκω, κρατώντας μέσα μου συγκεχυμένες αντιλήψεις για την μεταφυσική αξία του «άνω».
Η ετυμολογία είναι εντελώς αντίστροφη και αφορά την γέννηση του είδους από το χώμα, και την σύνδεση του με την μητέρα φύση.
Παραθέτω μια μικρή ομιλία που βρήκα από τον φιλόσοφο Δ. Λιαντίνη που το κάνει σαφές . (http://www.youtube.com/watch?v=B2mOsJ1OQbI)
Το ζήτημα που το κοινοποιώ ως διαπίστωση, δεν στοχεύει να εναντιωθώ και να υποδείξω το λάθος απέναντι σε ένα σκεπτικό που ήταν και δικό μου μέχρι πρότινος…
Η ουσία βρίσκεται στο ότι σήμερα οι άνθρωποι έχουμε μια σύγχυση εγκεφαλική που είναι δοσμένη αιώνες τώρα ώστε να μας αποπροσανατολίζει από την φιλοσοφία ως στάση ζωής.
Το υπερβατικό γεννά την ελπίδα και η ελπίδα γεννά το «Πιστεύω» … που είναι ο αντίποδας της πρακτικής φιλοσοφίας που κορωνίδα της είναι το «Θεωρώ».
Το «πιστεύω» δεν χρειάζεται παιδεία ψυχής και σκέψης σε αντίθεση με το θεωρώ που έχει εμβάθυνση και καλλιέργεια του ανθρώπου.
Προτιμούν φανατισμένους που πιστεύουν στις απόψεις τους, παρά διαλεκτικούς που αποδέχονται τις θεωρήσεις τους…
Ακόμη , ο εκπεσμός μας σαν κοινωνία βρίσκεται στο ότι έχουμε μετατρέψει το «Έχω» που συμβαίνει να απολαμβάνουμε σε «Είναι» της αξίας ζωής μας.
Έτσι , το κάμπριο με το ρυπαρό ηχο-σύστημα είναι αυτό που χαρακτηρίζει το «Είναι» της πορείας του ανθρώπου που «Πιστεύει» ότι έχει αξία …
Όμως είναι τεράστιο το θέμα και οι αλήθειες πολλές … όσες και οι ανάγκες της θέασης του κάθε ανθρώπου … ανάλογα με τα ζωτικά του ψεύδη…
Τέτοια , όλοι έχουμε … και το μόνο κέρδος προκύπτει όταν τα συν- κοινωνούμε για να αποκτούμε συν- αίσθηση και της άλλης θέασης που στο τέλος δημιουργεί το ζωτικό μας ολόγραμμα … που το ονομάζουμε και συνειδητή ζωή …
Σε ευχαριστώ για την ανοχή της συμπυκνωμένης σκέψης μου , ευελπιστώντας ότι προσθέτει και δεν αφαιρεί από την γόνιμη σκέψη που με τόλμη βάζεις καταμεσής του ανεβασμένου υδράργυρου τον Ιούλιο.
Εύχομαι καλές βουτιές σε όλους τους αναγνώστες σου , μα και σε σένα.
Κώστας Ζωγραφόπουλος
Drmakspy
Οποιος εχει φλάντζα Σπυρο μου δεν φοβάται....αυτος παλι που δεν εχει, δεν εχει....απλά..
Κατα τα υπόλοιπα επιασες ουσια φιλε μου και χαίρομαι που εισαι φιλος μου
rena
Δεν χρειάζεται να μιλήσεις πιο αναλυτικα Ρενα μου, μ αυτο «
ο άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του και μπορεί να κοιτάει ψηλά είναι εκείνος που σέβεται πρώτα απ' όλα τους συνανθρώπους του» τα ειπες ολα!
Lily
Βαζω δύσκολα πανω απ ολα στον εαυτο μου Λίλυ για να μην τον αφήνω να επαναπαυεται....
Naturedigital
Ασε βρε πατριώτη, οταν ακουω πως έκοψαν τα εισητήρια των ΑΜΕΑ τρελεναμαι....μου ρχεται να πιασω ενα πιστόλι κι οποιον παρει ο χαρος..
Κατα τα αλλα ασε τη παγοσακκούλα στη κεφαλή, εκει την εχω κι εγω, μπας και γλιτώσουμε το εγκεφαλικο απο τα οσα ακούμε
melv@ki είπε...
«Για μένα άνθρωπος είναι αυτός που πρωτίστως σέβεται τα πλάσματα που είναι πιο αδύναμα από εκείνον»
Κι αυτοι δηλαδη που τα εβαλαν με τους ΑΜΕΑ τι ειναι;
Δεν θελω να πω ζωα.....θα τα θίξω...
Γιαγιά Αντιγόνη
Ναι γιαγια μου, η αγάπη είναι ανύψωση, η ΜΟΝΗ....
Ευρύνοος
Δεν θα πεσω στην παγίδα των ετοιμολογικών εννοιων Τρελε μου, δεν ειμαι ούτε φιλόλογος ούτε φιλόσοφος, αυτα τα αφήνω γι αυτους.
Εγω παραμένω στην ουσία της λέξης που σημαινει οντως πως ανθρωπος ειναι εκεινος που μπορει να κοιτάξει ψηλα.....
Ε
ΖΩΓΡΑΦΟΠΟΥΛΟΣ
Φιλε μου πάντα σταματω στην ουσια των πραγμάτων και αν κάτι απεχθάνομαι σαν τις αμαρτιες μου αυτο ειναι ο φανατισμός και το απόλυτο......
Σ ευχαριστω που μπήκες στον κόπο να προσφέρεις ενα τόσο αξιόλογο σχόλιο στη σελίδα μου―κι αυτο με τιμα― και θα μου αρεσε να το σχολιάζαμε εκτενεστερα ειτε εδω ειτε σε κάποια αλλη ανάρτηση
Φιλενάδα δεν ξέρω
αλλά εκείνο που ξέρω καλά
είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι
με ανάπηρες ψυχές κι αυτό είναι το
χειρότερο! Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα.Σμουατς
Ρίκη μου πολύ επίκαιρο το ερώτημά σου!Η απάντηση είναι πολύ απλή και δεν απαιτούνται βαθυστόχαστες αναλύσεις!Αν πρυτανεύσει ο κοινός νους που όλοι διαθέτουμε τότε θα σεβόμαστε πρώτα τον εαυτό μας κι ύστερα τους άλλους,θα είμαστε ολιγαρκείς κι εγκρατείς και θα λειτουργούμε με δικαιοσύνη κι αγάπη για τον συνάνθρωπο!Σε διαφορετική περίπτωση θα είμαστε απλά ανθρωπάκια!
να μοιράζει. να μοιράζεται. συνειδητοποιώντας επιτέλους πόσο περαστικός είναι από αυτό που ονομάζει ζωή και απλά ένα (αδύναμο και δυνατό) μέλος της φύσης που υπήρχε υπάρχει και θα υπάρχει πολύ περισσότερο και πριν και μετά από αυτόν.
πολύ καλό σου βράδυ!
να μη κρινει...
να μαθει να δινει διχως να περιμενει να παρει...αν παρει εχει καλως αν οχι δεν εγινε κατι...
να αποδεχεται τον αλλο σαν οντοτητα ολοκληρωτικα...
να μαθει να αγαπαει...αγνα...καθαρα...διχως ορια και μη,διχως πρεπει...
να πραττει το καλο και αυτο να κρινεται ως καλο μονο αν φερει ευτυχια μεσα του αλλα και στους γυρω του...
ΑΓΑΠΗ...
ΑΓΑΠΗ...
ΑΓΑΠΗ...
αυτος ειναι ο ανθρωπος για μενα...
ετσι μονο κοιταει ψηλα...φτανει στα ουρανια...
γινεται ενα με το Θειο στο οποιο ηδη ενυπαρχει...
αυτα τα ολιγα απο μια νεραιδα...
φιλια σου αφηνω!!!
Αυτό που πρέπει
να σκέφτεται καθένας
είναι, το επόμενο βήμα
την επόμενη ενέργειά του
έτσι που να προχωρήσει μπροστά
ο "πολιτισμός" με την ευρεία έννοια
κι όχι μόνο φυσικά της τεχνολογίας ...
Το κακό με όσους ορίζουν τις μοίρες του ανθρωπίνου είδους είναι πως κάνουν το ακριβώς αντίθετο !!!
Κι αντί να "θρώσκουν άνω" αντίθετα
αυτοί μιμούνται το στρουθοκάμηλο !!!
Την καλημέρα μου ...
Εχει μεγαλη διαφορα το "κοιταζω ψηλα" με το "φτανω ψηλα"...
Αγαπη, σεβασμος, ευγενεια ψυχης, ηθος, θαρρος, προσπαθεια, αυτογνωσια, αισθημα δικαιου, καλοσυνη. Αυτα αρκουν για μια καλη αρχη!
Nα αγαπαει..απλα!
φιλια..:)
Θα απαντήσω με ενα μικρό αποσπασμα, από ένα γνωστό ποίημα του Τασου Λειβαδίτη
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή
ν΄ αγωνίζεσαι για την ειρήνη
και για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους,
θα φωνάξεις,
τα χείλια σου
θα ματώσουν από τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει
από τις σφαίρες
μα ούτε βήμα πίσω….
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
Την συνέχεια αξίζει να την διαβάσει
καθένας μας προσωπικά
Καλημέρα Ρικη
Κι αφού μιλάμε
για τους ανθρώπους
Ας μιλήσουμε και για τον έρωτα τους
Το αληθινό έρωτα
Αυτόν που πάντα θα μας ενώνει
ψυχή και σώμα
με το άλλο μας μισό
Και ναι, μερικές φορές αξίζει
να τον περιμένουμε
μια ολόκληρη ζωή
Μια πρόσκληση
Σε όποιον αρέσουν οι ιστορίες αγάπης
Να διαβάσει το υπέροχο
βιβλίο της Ρικης
"Η αγάπη νίκησε το χρόνο"
Στο τέλος της ιστορίας δακρύζεις
είναι αλήθεια
Αλλά μήπως και τα δάκρυα
δεν αποκαλύπτουν
τον Άνθρωπο που
όλοι κρύβουμε
βαθειά μέσα μας
Φιλί Ρικη
Καλησπέρα κυρία Ματαλλιωτάκη.
Άκρως ενδιαφέρον ερώτημα, που εμπεριέχει όμως μία αντίφαση στην σύνταξή του.
Και εξηγούμαι.
Ποιος θέτει τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο άνθρωπος;
Ο ίδιος ο άνθρωπος.
Άρα ο ίδιος και αυτός, πρέπει να θέσει όρια μέσα στα οποία πρέπει να ο ίδιος να κινηθεί.
Σε ποιον πρέπει να αποδείξει ότι όντως σηκώθηκε;
Στον ίδιο τον εαυτό του.
Μήπως όμως ξεκινώντας έτσι την αναζήτηση, βάζουμε οι ίδιοι στεγανά στην σκέψη μας;
Ο στοχασμός, ενώ συντελείται από τον άνθρωπο που στέκεται πάνω στην γη, έχει συνάμα έναν υπερβατικό χαρακτήρα που ξεφεύγει από το σώμα που τον κρατάει στην γη.
Δεν είναι τυχαία η ανάγκη του ανθρώπου να πετάξει όσο το δυνατόν ψηλότερα και μακρύτερα.
Αναλώνεται λοιπόν σε μία πολύπονη διαδικασία σκέψης για να βρεί τον τρόπο και το μέσον που θα τον πάει ψηλά και μακρυά, ενώ ουσιαστικά η ίδια η σκέψη είναι το μέσον που μπορεί να τον ταξιδέψει πολύ πιο άμεσα και χωρίς χρονοτριβή.
Εδώ υπεισέρχεται η ανάγκη ύπαρξης απόδειξης στον εαυτό του αλλά και στους συνανθρώπους του, ότι μεταφορικά σηκώθηκε όρθιος.
Μα τελικά μπορεί να αισθανθεί ή/και να αποδείξει ότι είναι όρθιος ή καθιστός, βλέποντας τον συνάνθρωπό του από την δική του τη σκοπιά;
Ίσως λοιπόν, αυτή η ερώτηση να βρίσκει απάντηση εσωτερικά και μόνον στον καθένα από εμάς.
Η εξωτερίκευση της ατομικής σκέψης όμως, είναι και η πεμπτουσία της επικοινωνίας.
Και από την στιγμή που υπάρχει σκέψη και επικοινωνία, ο άνθρωπος στέκεται όρθιος.
Και εδώ επιτελείται άριστα από εσάς.
Από τη στιγμή που άνθρωπος υπήρξε όπως στη φωτογραφία - με ότι αυτό συνεπαγόταν και στη συμπεριφορά του και στα χαρακτηριστικά του και σήμερα είναι αυτός που είναι, είναι θέμα εξέλιξης.
Η εξελικτική πορεία αφορά σε όλα τα επίπεδα - σώμα-πνεύμα-"ψυχή".
Άρα είναι και θέμα επιλογής το πως θα εξελιχθεί κάποιος - από τη στιγμή που ως νοήμον ον - μπορεί και διακρίνει το "καλό" και το "κακό", τα οποία εμπεριέχονται στη φύση του.
Βέβαια ίσως και απλά να έχουμε εξευγενίσει τα ένστικτά μας.... ποιος ξέρει.
Καλησπέρα Ρίκη
:-)
« Τι ωραίος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος...»
(Μένανδρος)
Ρίκη μου,καλή αυτό μόνο!
Σε γλυκοφιλώ!
Καλημέρα.
D.Angel
Κανεις μας δεν γεννηθηκε με αρτια ψυχη Αγγελα.
Κι αυτο ίσως που δεν αντέχουν οι περισσοτεροι, ειναι ο συνεχης αγώνας για την ολοκλήρωση της....κάπου στο δρόμο κουράζονται και τα παρατουν....
zeidoron
Αυτο ακριβως λεω κι εγω φίλε μου, οτι η απάντηση ειναι πολυ απλή και δεν χρειάζονται βαθυστόχαστες αναλύσεις!
ΝΑΪΑΔΑ
Ειπες τη μαγική λέξη:
ΑΓΑΠΗ!!!!
b|a|s|n\i/a είπε...
συνειδητοποιώντας επιτέλους πόσο περαστικός είναι από αυτό που ονομάζει ζωή
Γιατι ομως οι πιο πολλοί δεν μπορουν να το συνειδητοποιήσουν βρε Βασιλη;
Ιδου ενα μεγα ερώτημα...
Side21
Πιστευω πως ισως η ζωωδης συμπεριφορα κάποιων ήταν ανέκαθεν αποτέλεσμα της συμπεριφοράς αυτων που κυβερνουν το κοσμο...
BUTTERFLY
Μεγαλη δεν θα πει τιποτα, οσο η μερα με τη νυχτα....
ΚΑΛΥΨΩ
Μαζι σου Καλυψώ, μαζι σου....
Velvet2
Βελβετ σ ευχαριστω φίλε μου, ημουν σιγουρη πως θα σου αρεσε αυτο το βιβλίο...
Ειδες λοιπον πως η Ρίκη μπορει να γραφει και ετσι και γιουβετσι― χα χα χα― και μ αρεσει αυτο, δεν θελω να μπαινω σε καλούπια
Ο νοών...νοείτω
Καλημερα φιλε μου!
Εχω παραθεσει τη γνωμη μου παραπανω και δεν νομιζω πως ειναι απαραιτητο να την επαναλαβω
Σ ευχαριστω πολυ για το πέρασμα!
Βάσσια
Συμφωνω απόλυτα Βάσσια ως προς το θεμα εξέλιξης, απλα πιστευω πως ειναι προσωπικο θεμα του καθενος και δικη του υπόθεση αν εξελιχθεί ή όχι
Φιλια
50fm
Αχ Ολγα μου, ξερεις πόσες φορες το εχω χρησιμοποιησει αυτο που μου ειπες;
Θα το δεις και στο ΓΛΥΚΟ ΒΥΣΣΙΝΟ οταν θα το διαβασεις....
Σε γλυκοφιλω βυσσινάκι μου
Kαλημέρα Ρίκη!
Όταν έγραψα ότι άνθρωπος είναι αυτός που σέβεται τον πιο αδύναμο, εν τη ρύμη του λόγου παρέλειψα κάτι πολύ σημαντικό. Το γράφω λοιπόν ολόκληρο:
Για μένα άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί να αγαπάει και να σέβεται ακόμη κι εκείνους που είναι πιο αδύναμοι από αυτόν.
Είναι πιστεύω δείκτης ανθρωπιάς ο τρόπος που κάποιος συμπεριφέρεται στα πλάσματα που στη ζωή είναι λιγότερο ευνοημένα από αυτόν, είτε είναι άνθρωποι είτε είναι ζώα.
Μου έγραψες για τους ΑΜΕΑ.
Ρίκη μου, ο αδελφός μου είναι σχεδόν τυφλός, βλέπει ελάχιστα απ' το ένα μάτι (λιγότερο από 2%), και την απανθρωπιά των δημιουργημάτων του είδους μας την έχω βιώσει από πολύ κοντά. Με το χλευασμό που έχει δεχτεί από τον περίγυρο, με την αναλγησία της πολιτείας, με τον εμπαιγμό απ' τις διάφορες κυβερνήσεις...
Πολύ μεγάλη συζήτηση. Αν θες την κάνουμε!
Παρήγγειλα το "Γλυκό Βύσσινο" και το "Δια χειρός ζωής". Εχω πάρα πολλά πράγματα να διαβάσω και είπα να το πάρω με το μαλακό.
Να είσαι καλά!
Αχ, ξέχασα! Έχω αλλάξει το νικ μου...
melv@ki speaking!
Ρικακι μου που μπορω να βρω τα βιβλια σου; Μπορω να στα παραγγειλω με αντικαταβολη η να τα αγορασω καπου;
Όταν λοιπόν το δίποδο, άτριχο, άσχημο, αργό, ον μπήκε στην βάρκα με άλλα πανέμορφα όντα με τις πλούσιες γούνες, τα πανέμορφα χρώματα τα υπέροχα κορμιά, άρχισε να νιώθει ότι ασφυκτιά μέσα στην βάρκα εκείνη. Σήκωσε ψηλά το κεφάλι είδε ότι ήξερε πότε ξημέρωνε και πότε βράδιαζε και γιατί, εξήγησε τι είναι αυτή η μεγάλη μπάλα φωτιάς που έφερνε την μέρα, ανακάλυψε ότι κάποιος πιο πάνω από αυτόν ρύθμιζε τα πάντα αφού τα δημιούργησε πρώτα, και το ον αυτό άρχισε να νιώθει ανώτερο και τα άλλα ανάξια να μοιράζονται τον στενό χώρο της βάρκας και ξεκίνησε να πετάει και να εξαφανίζει με κλοτσιές και άλλους ύπουλους τρόπους τα άλλα όντα που ταξίδευαν στην ίδια βάρκα μαζί του. Ώσπου έμεινε μόνο του. Άπλωσε τα πόδια να απολαύσει την μοναξιά του, αλλά είδε ότι πολλά πράγματα δεν γίνονται χωρίς τα άλλα όντα που είχε εξαφανίσει για να μην το ενοχλούν. Η βάρκα άρχισε να σαπίζει, το νερό να βρωμάει, η τροφή να χαλάει. Την πάτησε ο άνω θρώσκων...μόνος στην βάρκα.
Για μένα λοιπόν για να δικαιώσει την "ανύψωσή" του πρέπει να φροντίσει όσα άλλα όντα διαφορετικά ή και ίδια με αυτόν αλλά με κάποιες μικρές διαφορές, έχουν απομείνει ακόμη στην βάρκα, να τους κάνει χώρο και να τα αφήσει να ταξιδέψουν μαζί του στον ίδιο ωκεανό. Αλλιώς, σύντομα "κάτω θα θρώσκει"
Συγγνώμην για το χώρο
BUTTERFLY
rikimatal@yahoo.gr σου στελνω το μαιλ μου για πιο προσωπικη επικοινωνια
Υπεροχο το σχολιο σου Χριστόφορε!!!
Φυσικένια
Για μένα άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί να αγαπάει και να σέβεται ακόμη κι εκείνους που είναι πιο αδύναμοι από αυτόν.
Αυτος ειναι ο ανθρωπος....
Συγκλονιστικο αυτο με τον αδελφο σου και στην διαθεση σου οποτε θες να το κουβεντιάσουμε
Και να ξερεις, ειμαι καλος ακροατης, πιο καλός απο συζητητής...
Τα βιβλία απο που τα παράγγειλες;
Εχει σημασια που σε ρωτω
Ξερε πάντως πως το Δια χειρός ζωής ειναι εξαντλημενο και λόγω του οτι ειναι ποιητική συλλογή δεν επανακυκλοφόρησε
Φιλί
Ρίκη, καλημέρα. Έχει ο σύζυγος μαγαζί και τα παράγγειλε από κάποιον που διακινεί όλες τις εκδόσεις. Συνεργάζεται με Απόλλωνα κι Ευσταθιάδη, δεν ξέρω σε ποιον απ' τους δυο. Το κακό είναι πως συνήθως δεν τον ενημερώνουν για τη διαθεσιμότητα και στέλνουν ό,τι υπάρχει. Καλά που μου το είπες για να συμπληρώσω την παραγγελία.
Καλημέρα!
Eκτός απ' το γλυκό βύσσινο, ποιο θα μου πρότεινες για ξεκίνημα;
Φυσικένια..
Α πολυ ωραία...―για το μαγαζι εννοώ που θα τα βαλει ο σύζυγος―
Οσο για σένα τώρα....τι να σου πω, το καθε μου βιβλίο ειναι εντελως διαφορετικο απο τα προηγούμενα και δεν ξερω τι διάθεση εχεις...
Αντε, ξεκινα με το ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΟΔΕΥΤΩ ΑΛΛΟ
Δημοσίευση σχολίου