Επειδή......

......το οφείλω στον εαυτο μου, να παλεψω με νυχια και δοντια για το καινουργιο μου βιβλίο, αλλα ΚΑΙ επειδη θα με ενδιεφερε να δω αποψεις για το θεμα της ομοφυλοφιλιας, ιδου ενα αποσπασμα, οσο μπορω πιο μικρο, κι ο λογος δικος σας
Δεν πιστευω να εχετε παραπονο πως σας κουραζω με μεγαλες αναρτησεις ε; χα χα



......«Τι πήγες κι έκανες πάλι μωρέ καραγκιόζη, τι πήγες κι έκανες… δεκαπέντε χιλιάδες ευρώ χασούρα σε ένα απόγευμα, σύνολο εκατόν είκοσι πέντε τους τελευταίους πέντε μήνες κι έξω όλα τα προηγούμενα, μα είναι δυνατόν; Τι προσπαθείς τελικά να αποδείξεις μ’ όσα κάνεις ρε μαλάκα, εκείνο που δεν είσαι; Μέσα στον τζόγο, στην μαστούρα και στο αλκοόλ τι προσπαθείς να σβήσεις, εκείνο που είσαι;»


Σταμάτησε ξαφνικά παγώνοντας στην κυριολεξία με τα σήματα SOS που του έστειλε το υποσυνείδητο του…


Ακόμα, βλέπεις, και κάτι τέτοιες στιγμές που ο Δημήτρης στέκονταν αντιμέτωπος μονάχα με τον Δημήτρη, ένας πόνος όμοιος με ριπή πυροβολισμού τον χτυπούσε πάντα στο στήθος στην πρώτη επαφή του με τη πραγματικότητα, γι’ αυτό και τώρα ο εαυτός του επανήλθε, τσίνησε κι αρνήθηκε προς στιγμή να συνεχίσει τον μαζοχιστικό αυτοβασανισμό του.


Για ποιο λόγο εξάλλου να βασανίζεται αφού έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν αλλάζει;


Έχει πια βεβαιωθεί πως όπως κι αν αντιμετωπίσει το θέμα, με σκέψεις ή δίχως σκέψεις, με σοβαρότητα ή με ωχαδερφισμό, η αρρώστια του παραμένει αναλλοίωτη και σταθερή, ευελπιστώντας μάταια σε μια υποτιθέμενη θεραπεία που όμως δεν έρχεται ποτέ.. όσο βέβαια κι αν ενδιαμέσως μεσολαβούν κάποιες φάσεις, σαν αυτή λόγου χάρη, που κάνει υπέρβαση στην θέληση του παλεύοντας να δει κατάματα την πραγματικότητα μπας και την θεραπεύσει.


Δυστυχώς όμως επί της ουσίας δεν αλλάζει τίποτα.


Επί της ουσίας εξακολουθεί να παραμένει μονάχα ο διχασμένος
εαυτός του, εγκλωβισμένος απ’ τη μια να γουστάρει μα κι απ’ την άλλη να μισεί ως θανάτου ανομολόγητα πάθη, και στη μέση ο ίδιος να παλεύει δίχως αποτέλεσμα ν’ απαγκιστρωθεί από τον όλεθρό τους….


Αυτό μόνο εξακολουθεί να παραμένει επί της ουσίας, τίποτα άλλο.


```