48;;;;;;;;; Περίεργο.....

.....μα εγώ δεν αισθάνομαι ούτε καν οχτώ.

Για να μη σας πω και λιγότερο....

Κι όμως αγαπητοί μου, μερικές ώρες απομένουν ακόμα έως .....χμμμμμ  τα συμπληρώσω

Αναρωτιέμαι ωστόσο, πόσες ώρες να πέρασαν άραγε  απο τη στιγμη

 που το στρουμπουλό, και δίχως ίχνος τρίχας στο κεφάλι μωρό- και μη κοιτάτε που μου φορούσαν  καπέλο για να μη φαίνεται- πόζαρε στο φακό έτσι

η κάπως έτσι

ή άντε κι έτσι-καλέ αυτη που γελά ειμαι, μη μου πείτε ότι δεν με γνωρίσατε-

Και μπορεί βέβαια να μη θυμάμαι τη τυφλα μου απο  τις  παραπάνω  "πόζες',αναρωριέμαι όμως πόσο χωρίζει αυτο το κενό σημειο μνήμης απο το σημείο που αρχίζουν να συσωρεύωνται;

Να εδω ας πουμε ξεκινάν οι πρώτες μου , αμυδρες μνημες...θυμαμαι και δεν θυμαμαι-καλέ αυτη με το κολάν ειμαι, Πρωτομαγιά στη Κνωσό. Απο τόση δα με τραβολογούσαν εκει χα χα-

Εδώ  πια θυμάμαι καλά, και δεν ειμαι ούτε 4. Θυμαμαι το καβγά με τον αδελφό μου γιατι ήθελε να καθίσει με ένα αγοράκι στο ποδήλατο κι οχι μαζί μου, Το ύφος όμως το δικό μου το βλέπετε;
Γεμάτο ικανοποίηση....τον νίκησα τον φαλλοκράτη, μάλλον σκεφτόμουνα χα χα

 Οσο για εδώ τώρα-δευτερη απο αριστερά-

ή εδώ  που σέρνω τον χορό- δευτερη απο δεξια- δε το συζητάμε.....

Αλλα, ακόμα και σ'  αυτο το "τότε'που το φαλακρό κεφάλι ειχε γεμίσει στο μεταξύ  απο μαλλια

ή στο άλλο  που εβλεπα τον εαυτό μου να ξαναμεγαλώνει μέσα απο το πρόσωπο της κορης μου

πάλι μοιάζει να  νέκρωσε ο χρόνος..τόσο απαρατήρητος πέρασε!

Σαν ανάμεσα στο ένα  "τότε" απο το άλλο 'τότε" να μην μεσολάβησε ούτε μία,

μα ούτε μια απολύτως στιγμή απο το σήμερα

Κι όμως, μεσολάβησαν 48 ολάκληρα χρόνια!
Μήπως πρέπει να κάνω 48ωρο διαλογισμό-απολογισμό;
Θα το σκεφτώ....
Χρόνια καλά εαυτέ μου!
Χρόνια καλά "φιλενάδα Ρίκη"