Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2009

Τίτλοι τέλους!




Φίλοι μου αποψε ειμαι τόσο, μα τόσο χαρούμενη που δεν κατάφερα αυτή τη χαρα μου να τη συγκρατήσω και να μη την μοιραστώ μαζί σας…


Γιατί;

Γιατί επιτέλους απόψε επεσαν οι τίτλοι τέλους!


Απόψε αποχαιρέτησα δυο ανθρώπους που ζω και συναλλάσσομαι μαζί τους πάνω από τρία χρόνια!


Το Δημήτρη Σταυρινίδη και την Μαρίνα Αβράμογλου που και οι δυο, δυστυχώς, είχαν ένα πολύ άσχημο τέλος.


Αλλά  όχι, μην ανησυχείτε…δεν είναι συγγενείς μου, δεν είναι φίλοι μου, δεν είναι καν γνωστοί μου…αλλά εν τουτοις τους αγαπώ πάρα μα πάρα πολύ!
Πως γίνεται;

Απλούστατα είναι οι ήρωες του βιβλίου, που όπως σας ειπα, επεσαν απόψε οι τίτλοι του τέλους του.


Κι ενώ από τη μια ειμαι τόσο χαρούμενη, από την άλλη πάλι νιώθω σαν να χάνω δυο πολύ δικούς μου ανθρώπους…και ειδικά με τον τρόπο που τους επεφύλαξε η ζωη-στη προκειμένη εγώ-


Κι εδώ είναι τώρα φίλοι μου που θα ήθελα τη βοήθεια σας, αν και βέβαια δεν θα αλλάξει κάτι, αλλά εν είδη δημοσκοπίσματος.


Κατά πόσο αλήθεια συμφωνείται  σχετικά με το happy end ή όχι ενός βιβλίου;


Κατά πόσο ένα βιβλίο, σύμφωνα πάντα με την άποψη σας, πρέπει να αντικατοπτρίζει την αλήθεια  της ζωής, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή,  ή να περιτυλίγει το μέσα μας με ροζ συννεφάκια και ψευδαισθήσεις;
Περιμένω εναγωνίως τη γνώμη σας


48 σχόλια:

Kυνισμός είπε...

Ρικη ,οχι άλλα συνεφάκια ρόζ!
Ελεος!
και καμια πραγματικότητα-σφαλιάρα δεν θα μας κάνει κακό.
ολο γλυκερά- γλυκερά.....σάκχαρο θα πάθουμε στο τέλος.Κανα πικρόγλυκο τέλος παίζει??

George είπε...

άποψη μου είναι καλύτερη η αλήθεια όσο σκληρή και αν είναι παρά η πασπαλισμένη ζάχαρη. Άλλωστε πάντα έτσι είναι η ζωή. Σκληρή και απόλυτη.
Καλή επιτυχία στο βιβλίο σου.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Κυνισμός:
Η αλήθεια ότι εχουμε φάει πολύ γλυκερό πράγμα τελευταία βρε παιδάκι μου.
Αλλά φαινεται πως ειναι συνταγη επιτυχιας....εγω όμως που γ'αρφω με μοναδική συνταγή το συναίσθημα μου, το αγνοω

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αυτο πιστεύω κι εγω πως η ζωή είναι σκληρή και απόλυτη.
Οτιδήποτε άλλο ειναι ψεύτικο

Ευχαριστώ για τις ευχές!

Ανώνυμος είπε...

Θέλω μόνο happy end.
Ας αφήσουμε στην πραγματική ζωή τα δύσκολα.
Τα βιβλία είναι για να δραπετεύουμε από την πραγματικότητα.
Ας έχουν δυσκολίες, εμπόδια, κακοτυχίες και ότι ταλαιπωρία σκεφτεί ο κάθε συγγραφέας μα ας είναι το τέλος ανακουφιστικό, ως ελπίδα, αισιοδοξία ίσως και πίστη πως και τα πραγματικά γεγονότα της ζωής μας θα καταλήγουν θετικά.

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Ενα ταξίδι της ζωής
τελείωσε απόψε,
δυό τρία τριαντάφυλλα
από τον κήπο κόψε.

Τέλος καλό; Ολα καλά;
δεν έχει σημασία,
οι εμπειρίες , Ρίκη μου,
έχουνε την αξία.

Ενα ταξίδι τση καρδιάς
όπως και να τελειώσει
κάτι θα έχει σίγουρα
στο τέλος να σου δώσει.

Σου εύχομαι αληθινά
έτσι να συνεχίσεις
πολλές σελίδες στο χαρτί
ταξίδια να γεμίσεις.

Katerina Kostaki Official είπε...

Αγαπημένη φιλενάδα , πρώτα απο όλα να σου ευχηθώ καλή επιτυχία στο νέο σου βιβλίο!
Άποψη μου είναι να γράφεις οτι πραγματικά σε εκφράζει , σε απογειώνει , σε εξιτάρει, γιατί η συγγραφή ενός βιβλίου είναι ένα ταξίδι μέσα στον δικό μας εσωτερικό κόσμο.
Ίσως γι αυτό δενόμαστε τόσο πολύ με τους ηρωες και τις ηρωίδες μας , γιατί αποτελούν αθέατες πλευρές του εαυτού μας.
όπως εχω γράψει σε ένα άρθρο μου , "Ο καλλιτέχνης που λειτουργεί ώριμα οφείλει να εκπαιδεύσει το μυαλό του , έτσι ώστε να τρέφεται από την πηγή της ζωής και να αφήνει πίσω του σημάδια που να οδηγούν τους συν-ανθρώπους σε φωτεινούς δρόμους .
Έτσι λειτουργεί ως οδηγός που ανοίγει δρόμους σε άλλους συνοδοιπόρους σε αυτό το μεγάλο ταξίδι , και με αυτό τον τρόπο το όνομα του θα συνδεθεί με την αιωνιότητα σαν ένα φωτεινό αστέρι στο αιθέριο στερέωμα της ανθρώπινης ύπαρξης ".

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Χρωματιστη

Βέβαια, απολυτα σεβαστο το τι θελει ο καθένας, γι αυτο κι η συγχωρεμενη η γιαγια μου ελεγε

"Για του ενός και για του αλλου την ορεξη δεν μενει κρέας στα χασαπια"
Μήπως όμως το πολυ happy end μας αποπροσανατολιζει με αποτέλεσμα να μας κανει κακό;

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αχ βρε Φάνη μου
τι θα κάνω με σενα....

Παιδάκι μου, κουραμπιεδες ειναι τα ποιηματα και τα πλαθεις ετσι;

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Κατερινα μου

σ ευχαριστω για τις ευχες!
Σαν δημιουργός ξερεις κι εσυ το συναισθημα και καταλαβαινεις πόσο δυνατο και έντονο ειναι

Αντε, και στα επόμενα γεννητουρια σου κι εσυ.

ΞΗΜΕΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ είπε...

Βάζω τις λέξεις στη σειρά
και λιγη κουζουλάδα
και γίνεται σε μια στιγμή
Ρίκη μου μαντινάδα.

Ανώνυμος είπε...

Θεωρώ ότι χρειαζόμαστε χαρούμενες πινελιές στη ζωή μας.
ΟΚ η ζωή έχει τα προβλήματά της, μικρά και μεγάλα, δεν είναι όμως ρεαλισμός η παραδοχή και η συμφιλίωση με την αρνητικότητα.
Μόνιμα γκρινιάζουμε πως η τηλεόραση μας πλασάρει μόνο τα άσχημα γεγονότα, προκειμένου να καλλιεργεί τη μιζέρια και το φόβο.
Ας επιτρέψουμε τουλάχιστον στην φαντασία μας(που ενισχύεται μέσα από τα βιβλία) να συμβαδίζει με την αισιοδοξία και τη ευχαρίστηση.

Ανώνυμος είπε...

Ρίκη μου,
η σκληρή πραγματικότητα εκτιμάται περισσότερο μέσα σε έναν κόσμο δήθεν.
Βέβαια αρκετές φορές λίγη ευτυχία δεν βλάπτει. Όπως και να έχει,θέλουμε την αλήθεια.
Εσύ ξέρεις και σε εμπιστεύομαι!
Φιλιά

Ευρύνοος είπε...

Έχω να πώ οτι οι ήρωες του βιβλίου σου έχουν Ποντιακές ρίζες..
-ίδης και -όγλου..
η γεννοκτονία των Ποντίων συνεχίζεται βλέπω.. χαχα
(αστειεύομαι)..

εύχομαι να είναι ένα καλό βιβλίο..

καλό σου βράδυ.. :)

Βάσσια είπε...

Καλημέρα ,

Μοιραζόμαστε τη χαρά σου!

Το τέλος ενός βιβλίου, κατά την άποψή μου, οφείλει να είναι συνεπές με τα όσα διαδραματίζονται στις σελίδες του.

Αν πρόκειται για άληθινά γεγονότα, φυσικά και πρέπει να έχει το "αληθινό" του τέλος, όποιο κι αν είναι αυτό.

Αν είναι "φαντασίας" πάλι έχει να κάνει με τα κίνητρα του συγγραφέα, το ξεκίνησε για να παρουσιάσει μία ευχάριστη ή μία δυσάρεστη πλευρά της ζωής;

Έτσι κι αλλιώς τα βίωματά μας δεν είναι μόνο μαύρα ούτε ροζ.

:-)

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Χρωματιστή
Συμφωνω εν μέρει με την αποψη σου .
Η αισιοδοξία όμως δεν εχει να κάνει με τη πραγματικότητα, ούτε το ψεμα με την αλήθεια, και τα πράγματα πρέπει να τα βλέπουμε και να τα λέμε με το ονομα τους.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Τόνια

Η αλήθεια όμως τις περισσότερες φορές ειναι σκληρη και δυστυχως αυτο δεν αρέσει στους περισσότερους απο εμας


Καλημερα!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Βάσσια

Σ ευχαριστω κατ αρχην για μοίρασμα της χαρας μου!

Τώρα, όπως πολυ σωστά ειπες:
Το τέλος ενός βιβλίου, οφείλει να είναι συνεπές με τα όσα διαδραματίζονται στις σελίδες του.
Αυτο το ΟΦΕΙΛΕΙ όμως ξεχνανε μερικοι
Οπότε όλα ειναι θέμα επιλογών, συνέπειας και σεβασμου σ' αυτο που κάνεις

Unknown είπε...

κατα καποιο τροπο...οι τιτλοι τελους...παντα αφηνουν μια χαρμολυπη...
εξαρταται τι επιθυμουμε να σπαργανωσουμε...στο νου...

εχω την αισθηση ομως πως οι τιτλοι τελους...δεν εχουν τελος...απλα γιατι ολα εχουν μια συνεχεια εα συνδετικο κρικακι...

υποτιτλικη....καλημερααα!!!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ευρύνοε
Ειμαι μια κακουργα δολοφόνα και δεν το ηξερα;;;;;


Α βρε, τον ενα σκοτωσα, τον αλλο τον τιμώρησα με τις Ερινυες


Καλημερα σου

nikos είπε...

Η καθημερινότητά μας είναι σκληρή και άγρια χωρίς να δείχνει "έλεος".
Κάποιοι ψάχνουν διαφυγή με διάφορους τρόπους και μερικοί σε ένα βιβλίο....και μάλλον καταλαβαίνεις τι εννοώ....
Πολύ καλημέρα!!!!!!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

αλήθειες. συναισθημάτων. και μόνο. η ζωή από μόνη της έχει τόση μα τόση φαντασία που ίσως ανάγκη την δική μας δεν έχει. καλημέρα σου!

Roadartist είπε...

Άντε βρε και τρόμαξα αρχικά :) καλοτάξιδο!!!!

Sof είπε...

Μονο αληθειες Ρικη...
Οσο σκληρες κι αν ειναι..
Αν τωρα η αληθεια περιλαμβανει και λιγο ροζ μεσα, τοτε ο.κ.
Ξερουμε ομως ολοι, οτι η ζωη δεν ειναι οπως στα περισσοτερα βιβλια...

Τι μου θυμισες τωρα..[το διλημμα]..
Με ειχε ταρακουνησει πολυ, γιατι εκεινο το διαστημα ειχα μαθει μια παρομοια ιστορια για καποιο ζευγαρι..ηταν η πικρη αληθεια και μου αρεσε..

Καλη επιτυχια σου ευχομαι στο νεο βιβλιο....

Velvet είπε...

Εγώ δεν είμαι συγγραφέας να σου απαντήσω
αλλά αν θες την γνώμη μου
θαλεγα ότι…

Όταν διηγείσαι
τις ιστορίες των ανθρώπων
δεν αλλάζεις ούτε τις μυρωδιές τους
Όταν φτιάχνεις τους ήρωες των βιβλίων σου
γιατί πρεπει να τους βασανίζεις

Προσωπικά προτιμώ ότι έχει happy end
δεν αντέχω τον πόνο…
και τα δάκρυα

Καλή επιτυχία...

Yannis Petsas είπε...

Μάλλον δεν μπορώ να ‘μαι αντικειμενικός. Το βιβλίο, όπως οτιδήποτε σ’ αυτή τη ζωή θ’ ακολουθήσει το πεπρωμένο του. Ακόμα κι αν αμφιταλαντεύεσαι μ’ ένα τέλος, θα στο πει από μόνο του. Αν πας να τα’ αλλάξεις θα βγάλεις μια σούπα… ή κάτι νερόβραστο τέλος πάντων.
Την καλησπέρα μου και να ‘χει καλό δρόμο.

D.Angel είπε...

Ρίκη μου δεν ξέρω τι να πω!
Απ τη μία εκτιμώ την αλήθεια όσο σκληρή κι αν είναι!
Απ την άλλη μιλάμε για βιβλίο
και στα βιβλία αγαπώ τα happy end για να μην πέφτω ψυχολογικά!
Φιλιά πολλά και καλό βράδυ!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Υποτιτλικη....καλησπερααα Σιωπηλε!!!!

Κι αφήνω ασχολιαστο το σχολιο σου , για λόγους που επετρεψε μου να τους ξέρω μονάχα εγω...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Niko

Η καθημερινότητά μας είναι σκληρή και άγρια χωρίς να δείχνει "έλεος".
Κάποιοι ψάχνουν διαφυγή με διάφορους τρόπους και μερικοί σε ένα βιβλίο....και μάλλον καταλαβαίνεις τι εννοώ....
Λες....

Ειναι ομως διαφυγή η βουτια στο ψέμμα;;;

Καλησπέρα!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

b|a|s|n\i/a
Συμφωνω.
Αλήθειες συναισθημάτων και πράξεων, κι όχι παραποίηση...η ζωη, όπως λες κι εσυ, δεν έχει ανάγκη τη δική μας τη συγγραφή.

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Roadartist

Γιατι τρόμαξες βρε, τι πίστεψες;
Πως έβαζα τίτλους τελους στη ζωή μου;
χα χα

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αυτό δεν αντέχω βρε Καστρινή μου, που ενώ ξέρουμε όλοι πως η ζωή δεν ειναι όπως στα βιβλία γιατι να θέλουμε να τη βλέπουμε διαφορετικά μεσα στα βιβλία.
Δε φτάνει δηλαδη το ψέμμα που μας ταιζουν οι διάφοροι-ες καταστασεις, πρέπει να το χάφτουμε και στα βιβλία;

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Μια και δεν αντέχεις τον πόνο Βέλβετ, σου υπόσχομαι ότι το επόμενο θα το γράψω με αισιο τέλος..
Δεν μπορώ να μη κανω το χατιρι σε ένα άνθρωπο που με αγιογραφησε


Φιλιά

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Yannis Petsas

Αυτο ειναι το μόνο σίγουρο:
Οπως και το κάθε τι άλλο το βιβλίο έχει κι αυτο τη δική του τύχη...καλογραμμένο ή όχι, με αίσιο ή όχι τέλος, θα ακολουθήσει τη πορεία του δικού του αστεριου..
Καλησπέρα!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Η αλήθεια ειναι αρσενική Αγγέλα και δεν γεννά...το ψέμα ειναι θηλυκο και γεννά παρατράγουδα...ελεγε η γιαγιά μου κι εγώ σέβομαι πολυ ότι έλεγε η γιαγιά μου


Φιλια

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πάντω παιδιά, θα ήθελα να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα, μα εντελώς μέσα απο τη καρδιά μου

Ειμαι λίγο καιρό στη παρέα σας, που σημαίνει ότι δεν έχω αποκτήσει φίλους με την κυριολεκτική έννοια της λέξης- κοντολογίς να βρισκόμαστε έξω απο δώ ή έστω να τηλεφωνιόμαστε- και ειλικρινά τόσες ευχές δεν τις περίμενα!!!
Με τόσες ευχές δεν μπορεί παρά το βιβλίο να πάρει μια πολυ θετική ενέργεια....

Και πάλι σας ευχαριστώ μέσα απο τη ψυχή μου!

AlexMil είπε...

Συγχαρητήρια που τέλειωσες αυτό που γράφεις και καλή επιτυχία.
Πιστεύω πως πρέπει το τέλος να αποτυπώνει το πνεύμα της ιστορίας και τους χαρακτήρες του.
Το αν θα έχει καλό ή άσχημο τέλος πιστεύω πως δεν έχει και τόσο σημασία, αν η γραφή είναι ποιοτική.

καλό βράδυ

Aristodimos είπε...

Δεν χαθηκαν....
Τον δρομο του εδειξες για ναρθουν κοντά μας και να τους αγκαλιάσουμε εμεις...

Κι όσο για το τέλος .... ειμαι ρεαλιστής και παντα προτιμώ να βλέπω την ζωή με τα καλά μα και με τα στραβά της κατάματα...

Ετσι λοιπόν δεν με ενοχλεί αν δεν εχει Happy end ενα βιβλίο ή ενα εργο.

Αλλωστε ουτε η ζωή εχει πάντα happy end. Γιατί λοιπόν να περιμένουμε κατι τετοιο απο ενα οποιοδήποτε "εργο" ;;;

Οπως και να ειναι τον δρόμο του θα τον βρεί....εγω το μόνο που θα ευχηθώ ειναι , νάναι ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ και νάβρει λιμάνια πολλά ν αράξει !!!

Αρης

Λάμπρος Κερεντζής είπε...

Το όμορφο, ή το άσχημο τέλος έχει σχέση με την συνέχεια ή την ασυνέχεια του αναγνώστη και όχι των ηρώων του μυθιστορήματος Όσο ασυνεχής είναι η ζωή του τόσο ψάχνει την συνέχεια της στο όμορφο τέλος ενός μυθιστορήματος. Και δεν είναι καθόλου κακό, είναι πέρα για πέρα φυσιολογικό και αυτό το σκοπό νομίζω ότι υπηρετεί η τέχνη σε όλες της μορφές. ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

akrat είπε...

καλημέρα
το τέλος βιβλίου εναπόκειτε σε στατιστικές???
δεν λέω μπορεί...

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Μαλλον δεν κατάλεβες καλά φίλε Ακρατ
Τη χαρά μου ζήτησα να μοιραστω μαζί σας και ζήτησα τη γνώμη σας για το happy end είδη στατιστικής, όπως ακριβως έγραψα.
Για κάνε το κόπο να ξαναδιαβασεις

Τη καλημέρα μου!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Αλλωστε ουτε η ζωή εχει πάντα happy end. Γιατί λοιπόν να περιμένουμε κατι τετοιο απο ενα
οποιοδήποτε "εργο" ;;;



Αυτο λέω κι εγώ Άρη, μη σου πω ότι ελάχιστες φορές η ζωή δίνειhappy end..


Ευχαριστω απο καρδιάς για τις ευχες σου!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Ευχαριστώ για τις ευχές Αλεξ


Τη ΄καλημερα μου!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εκπληκτική η άποψη σου Λάμπρο!

Να εχεις μια όμορφη μερα!

τo τέρας της «αμάθειας» είπε...

Πιστεύω ότι το τέλος πρέπει να εκφράζει το δημιουργό, εν προκειμένω εσένα!

Στην αντίθετη περίπτωση θα είναι ένα έργο best seller μεν, άψυχο δε!

Καλή επιτυχία στο βιβλίο σου και καλή εβδομάδα :))

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΣΟ ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΔΙΝΑ ΦΤΙΑΓΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΤΑ ΘΕΛΟΥΜΕ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ.

Λάμπρος Κερεντζής είπε...

Ευχαριστώ Ρίκη

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Εγώ σ΄ ευχαριστω Λάμπρο, και σένα και όλους εδώ μεσα για τα καλά σας λόγια

Τη καλημέρα μου!