Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Συγγραφή, συγγραφείς, κ.λ.π. κ.λ.π.


Επειδή τελικά πολύ λόγος γίνεται, εκ του μη όντως κατά την γνώμη μου, για την μοναχική,  μυστηριακή, εως και νεφελώδη, υπόσταση του συγγραφέα, καλό νομίζω θα ήταν να μπουν τα πράγματα στην θέση τους και να ξεκαθαρίσει μια δια παντός οτι και ο γραφιάς, ο εργάτης του λόγου  δηλαδή -ας αφήσουμε στην άκρη τους βαρύγδουπους τίτλους- δεν ειναι τίποτα ούτε παρακάτω μα ούτε και παραπάνω απο τον οποιονδήποτε άλλο καθημερινό άνθρωπο, με σάρκα και οστά, που κυκλοφορεί δίπλα μας...-αν φυσικά δεν θέλει ο ίδιος να γίνει κάτι παραπάνω, ή μάλλον να παραστήσει κάτι παραπάνω-
Μιλώντας με την πείρα ενός ανθρώπου που γράφει απο τότε που θυμάται τον εαυτό του, μπορώ να γνωρίζω καλά ότι η απομόνωση διαρκεί όσο και η απομόνωση ενός οποιουδήποτε άλλου που θέλει να κάνει καλά την δουλειά του...από εκεί κι έπειτα,το πέπλο του  μυστηρίου θα το φορέσει μόνο αν ο ίδιος το επιλέξει σαν τρόπο εμπορευματοποίησης των σελίδων που πουλά....
Αν όχι όλες οι υπόλοιπες στιγμές της ζωής του θα βαίνουν όπως οι στιγμές του κάθε φυσιολογικού ανθρώπου ο όποιος μπορεί αν θέλει να βρει τον χρόνο να ασχοληθεί με ότι κι όσα κι αν είναι αυτά που του γεμίζουν την ζωή του.
Και μια και κάτι για ίντερνετ και κακές επιρροές πήρε το αυτί μου, που δήθεν  αποσπούν τον συγγραφέα από την πνευματικότητα του έργου του στην προσπάθεια του να χρησιμοποιήσει αυτό το εργαλείο σαν μέσο προβολής του έργου του-ας είμαστε ειλικρινείς- ειναι πολύ πιο έντιμο κάτι τέτοιο απο την παραποίηση μιας ολόκληρης ζωής στο όνομα ενός δήθεν ονόματος.
Επιτέλους ο άνθρωπος όταν θέλει μπορεί να τα προλάβει όλα, αρκεί να θέλει.
Για όσους θεωρούν λοιπόν εαυτούς με  τέσσερα πόδια, τέσσερα χέρια, και πενήντα κιλά μυαλό, θα συνιστούσα να χαμηλοφτερουγίσουν λίγο απο μόνοι τους... γιατί αν προλάβει η ζωή να τους χαμηλοφτερουγίσει, τους προειδοποιώ, ότι το τσάκισμα των κοκάλων έχει πολύ άσχημο πόνο.   

10 σχόλια:

xromatisti είπε...

Γεια σου Ρίκη με τη ρεαλιστικότητα σου! Πολύ μ'αρέσουν οι τύποι που απομυθοποιούν τον ίδιο τον τομέα στον οποίο ανήκουν όταν οι υπόλοιποι του είδους τους αρέσει να συντηρούν και να ενισχύουν το μυστήριο και τη σπουδαιότητα του. Δεν έχω άποψη για το τί είδους τύπος είναι ο συγγραφέας γιατί δεν ξέρω κάποιον από κοντά, όμως η εμπειρία σου είναι γερό επιχείρημα για να με πείσει.

Unknown είπε...

To "χαμιλοφτερούγισμα" θα έλεγα πως ισχύει για όλους, ανεξάρτητα επαγγέλματος.
Για τους "γραφιάδες" συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, το μόνο που προσθέτω είναι πως κατά τη γνώμη μου πολλές φορές οι συμβουλές των "ειδικών" περί διαφήμισής τους μπορεί να είναι η κύρια αιτία της "ομίχλης" γύρω απο΄το όνομά του.

Χαίρομαι που επέστρεψες.
Φιλί

Unknown είπε...

Εγώ να σου πω κατ΄αρχάς πως χαίρομαι ιδιαίτερα που σε ξαναβλέπω πάλι κοντά μας.
..Και μια και τόφερε η κουβέντα για συγγραφείς και διάφορα άλλα...
πέρνα όποτε έχεις χρόνο από τα μέρη μας...
Ξεκίνησα πριν λίγες μέρες ένα καινούριο μπλογκ... με διάφορες ιστορίες όπως τις θυμούμαι.
..Χωρίς να θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα.

Έχω έναν σύνδεσμο στην δεξιά στήλη πάνω πάνω στο naturedigital.

Καλό σου βράδυ Ρίκη... και μην σε ξαναχάσωμε πάλι.

Κωστής

Μουσική προ-ΠΑΙΔΕΙΑ ''Η Ροδούλα και τα μουσικά της αστεράκια'' είπε...

Γεια σου Ρίκη!
Το πόσο χαίρομαι που σε βρήκα δεν μπορείς να το φανταστείς.
Η ανάρτησή σου με εκφράζει απόλυτα.
Όπως κι εσύ, έτσι κι εγώ, πιστεύω ότι ο άνθρωπος , όποιο και αν είναι το επάγγελμα του, όσο ψηλά και αν ανέβει σε αυτό, πρέπει να παραμένει ταπεινός και απλός. Και να μην καβαλάει καλάμια, να νιώθει υπεράνω.
Μπράβο σου, μπράβο σου για τις ιδέες σου.
Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!

Rena είπε...

Εχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους από όλες τις κοινωνικές τάξεις και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ούτε το επάγγελμα ούτε τα χρήματα μπορούν να χαρακτηρίσουν έναν άνθρωπο αλλά μόνο ο ίδιος του ο χαρακτήρας.
Εχώ γνωρίσει ανθρώπους πολύ ευκατάστατους από μεγάλα τζάκια που κυκλοφορούν με απλά ρούχα,απεχθάνονται τις μάρκες και συχνάζουν μόνο σε λαϊκά μέρη και έχω γνωρίσει και ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε αλλά η υπεροψία και ο εγωισμός τους δεν τους αφήνει ούτε στον εαυτό τους να το δείξουν γι αυτό έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο άνθρωπος γεννιέται δεν γίνεται!

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Με πέντε λόγια είπες τόσες αλήθειες, και προσγείωσες πνεύματα. Χαίρομαι ειλικρινά που σε ξαναβλέπω μετά από τόσο καιρό.

athina μπασιούκα είπε...

Πολύ μου αρέσουν οι απόψεις σου Ρίκη και με βρίσκουν και εμένα ως συγγραφέα σύμφωνη. Όχι μονάχα οι συγγραφείς, αλλά γενικά οι καλλιτέχνες (αναφέρομαι ασφαλώς σε ένα μέρος τους) πουλάνε πολύ το στυλάκι "είμαι ιδιαίτερος και ξεχωριστός άνθρωπος, πού να καταλάβετε εσείς τώρα".

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Ρίκη μου απομυθοποίησες τους βαρύγδουπους τίτλους...
Να είσαι καλά!!

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για το πέρασμα σας απο εδώ!

Velvet είπε...

Προχθες ξαναδιαβασα
"η αγαπη νικησε τον χρονο"
Μου αρεσει πολυ
αυτη η ιστορια αγαπης
Απο τις πιο ομορφες που εχεις γραψει
Καληνυχτα Ρικη
-