Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Σας έχει συμβεί





…..ποτέ να αισθανθείτε πράγματα για ανθρώπους-φιλία ή οτιδήποτε άλλο είναι αυτό;-

 που δεν γνωρίζετε μήτε καν το πρόσωπο τους;
Που δεν έχετε ανταλλάξει ποτέ ούτε μια κουβέντα οι δυο σας;

Σας  έχει συμβεί να ξεχωρίσετε ανάμεσα από χιλιάδες άλλους ένα,  δυο, ή ακόμα και περισσότερα, άτομα και να είστε σχεδόν βέβαιη πως ταιριάζετε μαζί τους…σε σημείο μάλιστα που να νιώθετε τη καρδιά σας να χτυπά γι΄ αυτούς;
Φίλοι μου, όχι, δεν βρίσκεστε στις πύλες του ανεξήγητου…εδώ, στο γνωστό μέρος βρίσκεστε, και τα πράγματα έχουν ως εξής:
Δεν ξέρω πως γίνετε αυτό, όμως όσο καλοπροαίρετη διάθεση κι αν έχω να απαντώ σε όλους- που πιστέψτε με, την έχω και προσπαθώ όσο το δυνατόν να μην αφήνω κανένα ποστ αναπάντητο - εν τούτοις…
Εν τούτοις ναι, εγώ, η καρδιά μου, το μυαλό μου, δεν μπορώ τέλος πάντων να καταλάβω ποιος, έχει ξεχωρίσει κάποιους εδώ μέσα και τους αποζητά περισσότερο από τους άλλους….σε σημείο ανάγκης!
Κι όχι, δεν νομίζω να είναι ιδιαίτερα, από των υπολοίπων, τα γραφτά τους, αλλά κι αν είναι το δικό μου το κριτήριο δεν είναι αυτό….ούτε ένα καλογραμμένο κείμενο είναι εξήγηση για τέτοιου είδους συναισθήματα.
Ποιο είναι τώρα δεν ξέρω, κι εδώ είναι που ζητώ τη βοήθεια σας.
Έχει συμβεί και σε σας κάτι παρόμοιο;
Είναι κάτι συνηθισμένο το συγκεκριμένο συναίσθημα ή ν΄αρχίσω να πλέω κατά Λέρο μεριά;




Υ.Γ.
Α….και μη ζητήσετε να σας πω αν πρόκειται για άντρες ή γυναίκες, αυτό και να με κρεμάσετε δεν θα σας το πω…η περιέργεια σκότωσε τη γάτα, ε;