Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Περι ρατσισμου ο λόγος

Επειδή, κατά το δυνατόν της ανθρώπινης φύσης μου θέλω να είμαι δίκαιη, και εντελώς αντικειμενικη, πολλές φορές έχει απασχολησει το μυαλο μου το συγκεκριμένο θέμα.
Μετά όμως την επίθεση που δέχτηκε η αγαπητή σε όλους συμπλόγκερ 
marianaonice εδω http://marianaonice.blogspot.com/2010/12/marianonice.html για κάποιο σχόλιο που ειχε κάνει κατά την περίοδο της έκρυθμης κατάστασης πριν δυο χρόνια στην ματωμένη Γάζα, αποφάσισα να παρουσιάσω τις σκέψεις μου, και οτι ηθελε προκυψει.
Λοιπον, έχουμε και λέμε
Ο ρατσισμοςκατα την Βικιπαίδεια― είναι το δόγμα που αναπτύσσεται με σύνδεσμο συγκεκριμένα γνωρίσματα (εθνικά, θρησκευτικά, πολιτιστικά κ.λπ.) προκειμένου να αναγάγει μια ομάδα (κοινωνική, φυλετική, θρησκευτική, ως υπέρτερη άλλων. Το πιο συνηθισμένο είδος ρατσισμού, και αυτό που έχει δώσει την αρχική ονομασία στην λέξη (από την αγγλική race = φυλή), - λεγόμενος "ρασιαλισμός", ή εκ της ιταλικής "ράτσα" (razza) ο φυλετικός ρατσισμός.
Οι ρατσιστές πιστεύουν σε βιολογικές διαφορές μεταξύ των φυλών, βάσει των οποίων και προσδιορίζουν αυτές σε ανώτερες και κατώτερες. Έτσι, με την θεωρία αυτή υποστηρίζουν ότι η φυλή με συγκεκριμένα (ανώτερα) εξωτερικά ή ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά, έχει το δικαίωμα να θεωρεί εαυτόν της ανώτερη από τις άλλες.
Εγω δεν θα μιλησω, θα αφησω αντι για μενα να μιλήσει το παρακάτω βιντεο, και θα πω μονο οτι ποτέ δεν ακουσα η δεν ειδα κάποιο αρνητικο σχόλιο για ολο αυτο το ρατσιστικο καταιγισμό απο κάποιους τάχα μου νεοκουλτουριάρηδες αριστερους που δεν ξέρουν ούτε οι ίδιοι τι έχει μεσα το μυαλό τους
Δειτε κι εδω  http://antipliroforisi.blogspot.com/2009/02/blog-post_22.html


Συνεχίζω όμως σε οτι αφορα το θέμα του ρατσισμου, κάτω απο ένα άλλο πρίσμα.
Κάτω απο το πρίσμα της απειλης που εχει πάρει το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης στην χώρα μας.
Εγω, οπως ξερετε, δεν ζω στην πρωτεύουσα, αρα δεν βιώνω και το πρόβλημα,τουλάχιστον στο μέγεθος που το βιώνουν οι άνθρωποι εκει.
Δεν μπορώ ομως να μη σκεφτώ και να μην έρθω στην θεση εκείνων που εχουν γίνει μετανάστες στον ίδιο τον τόπο τους.
Βεβαιως, τονιζω, σε καμία περίπτωση, δεν ειμαι ενάντια στο πρόσωπο ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΟΤΙ ΧΡΩΜΑ ΚΙ ΟΤΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΙ ΑΝ ΕΧΕΙ
Ειμαι όμως κάθετα αντίθετη σε ολη αυτη την ανοχη των πολιτικων και των μεγαλο....―οτι κι αν είναι αυτοί οι μεγαλο.....απο βουλευτάδες μεχρι δημοσιογραφοι― που καλυπτόμενοι πίσω απο την ασφάλεια των βορείων προαστίων που κατοικοεδρεύουν, ανοίγουν το στόμα τους και ελαφριά τη καρδία, αποκαλούν ρατσιστή τον άνθρωπο που έχασε το πολυτιμότερο που οφείλει να διαφυλάξει το ΣΥΝΤΑΓΜΑ μιας, υποτίθετε,   δημοκρατικής χώρας στην οποία ζούμε.
ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ
ΓΙΑΤΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ...........






........και αν κάνω λάθος διαψευστε με....γι΄αυτο τους πληρώνουμε, για να νιώσουμε ασφαλεις.
Αντι γι΄ αυτο ομως φτάσαμε να τρεμουμε να βγουμε έξω απο τα σπίτα μας....
 Καποιοι άνθρωποι εγιναν μετανάστες στον ίδιο τον τόπο τους και με μεγάλη ευκολία κάποιοι άλλοι―οι οποίοι  με τον άλφα ή βητα τρόπο, ή ακόμα και με πολλαπλούς τρόπους, βολεύονται μέσα απο αυτη την τραγικη κατάσταση― έφτασαν να τους χαρακτηρίζουν έως ακόμα και φασίστες  οταν ανοιγουν το στόμα τους για να διαμαρτυρηθούν.
 Αλίμονο δε σε εκείνον που θα τολμήσει να ταχθεί ανοιχτά με το μέρος του Ελληνα......
Τι ειναι λοιπον ο ρατσισμός; Και πως μπορείς να αγαπάς τον ξένο όταν δεν αγαπάς τον ίδιο σου τον τόπο; Μα για να αγαπήσεις τον άλλο, πρέπει πάνω απ’ ολα να αγαπήσεις και να σεβαστεις τον εαυτό σου πρωτα, τους αμέσως οικείους σου στην συνέχεια, και στην ακομα πιο συνέχεια το ευρυτερο κοινωνικο σύνολο....αυτη ειναι η νομοτελειακη διάταξη...δεν γινετε αλλιως.... εκ των πραγμάτων δεν ειναι δυνατόν να πεινα το δικο σου το παιδι και να ταίζεις το παιδί του γειτονα.....
Ολοι ασφαλώς  ξέρουμε οτι υπαρχουν μεγάλα συμφέροντα πίσω απο το πρόβλημα που λεγεται λαθρομετανάστευση.....και κάποιοι αυτα τα συμφεροντα τα στρέφουν υπερ τους....
Το δικο τους το συμφερον ομως δεν ειναι το δικό μας το συμφερον....
Επιτέλους , ας ξυπνήσουμε, ας αντισταθούμε...οσοι τουλάχιστον δεν εχουμε να αποκομισουμε   απο ολη αυτη την τραγελαφικη κατάσταση.
Ελεος, βιώνουμε το θέατρο του παραλόγου......και προκαλώ ξανά, αν κάνω λάθος, να με διαψεύσετε.... πάντα βέβαια με τεκμήρια.