Στη ρωγμη του χρόνου

Αυτός εδώ είναι ο φίλος μου ο Στέλιος ο Βισκαδουράκης

Κι όταν λέμε φίλος, οχι e-φίλος, φίλος , φίλος. Κανονικός και με το νόμο!

-Ο ίδιος προσωπικα δεν ανήκει στην μπλοκόσφαιρα, αν και προσπαθω να τον πεισω-

Κι αυτο εδώ ειναι το βίβλιο του

 

Και, αν και δεν το συνηθίζω να παρουσιάζω βιβλία, γιατι θεωρώ ότι γνώμες και απόψεις ειναι εντελώς υποκειμενικές, εν τούτοις, επειδη αυτο το βιβλίο προυπήρχε και παραμόνευε στην "ρωγμή του χρόνου" να το ανακαλύψω εγω.....

Ας τα πάρω ομως τα πράγματα απο την αρχή:

Ο Στέλιος, εκτός απο γιατρός- φυσικοθεραπευτής που είναι, είναι επίσης και ζωγράφος, γλύπτης και φωτογράφος μέσα απο μια οικογενειακη παράδοση γενεών
Το 2002 λοιπον-προχθες μου το επεσήμανε πως πέρασαν ήδη τόσα χρόνια και τρελάθηκα- θέλοντας να του πάρω μια συνέντευξη για τις άλλες καλλιτεχνικές του ιδιοτητες, και θέλοντας να κάνω μια καλυτερη δουλεια μαζι του, του έδωσα γραπτές τις ερωτήσεις για να μου απαντησει με την ησυχία του και χωρίς το άγχος του μαγνητοφώνου.

Οταν μερικές μερες μετά πήγα να πάρω τις απαντησεις, με το που τους ρίχνω μια ματιά, του λέω "  Στέλιο, εκτός απο ζωγράφος και γλυπτης εισαι επίσης  και λογοτέχνης, το ξέρεις;"

"Τι λες βρε" ήταν η δικαιολογημένη του αντίδραση, "εγώ δεν έχω γράψει μέχρι  σήμερα τίποτα άλλο πέρα απο συνταγές"

"Κι όμως "επιμένω εγώ, "πιθανόν μάλιστα η λογοτεχνική σου ευχέρεια να είναι και  κατά πολυ  μεγαλυτερη  κι απ΄ ολα τα υπόλοιπα καλλιτεχνικά σου ταλέντα" του είπα και το πράγμα έμεινε εκει

Επιφανειακά βέβαια έμεινε, γιατι εγώ το σπορο τον είχα ήδη φυτεύσει, και το αποτέλεσμα του ειναι αυτό το βιβλιο που βλεπετε σήμερα και το οποίου η έκδοση, που έγινε πριν μερικες μέρες, μου έδωσε τέτοια χαρά, σαν να ήταν δικό μου. Επιβεβαίωσε το ένστικτο μου βλέπεις.....

Αλλα και μήπως δεν είναι; Γιατι μπορεί μεν ο Στέλιος να ειναι ο βιολογικός πατέρας του, εγώ όμως θεωρω -και μη γελάσετε- πως ειμαι η παρένθετη μάνα του, μια κι αν δεν ήμουν εγώ, πιθανον ο συγγραφέας του να μην ανακάλυπτε ποτέ το ταλέντο του,και το λεω χωρίς καμια έπαρση αυτό,  άρα και το βιβλίο να μην ειχε γεννηθεί ποτέ.

Και βέβαια, θα μου πειτε τώρα, και με το δίκιο σας "σιγά τα ωα ρε Ρίκη, και τι εγινε; Οι μισοί, και πάνω, Έλληνες σημερα γράφουν, κι ενα παραπάνω εσεις οι Κρητικοι που έχετε "βιομηχανία συγγραφής"

Α όχι, δεν ειναι έτσι.

Το βιβλίο αυτό,  αποτελείται απο μια σειρά διηγημάτων που κινουνται με  δεξιοτεχνικό τρόπο ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα, στο υλιστικό και το ιδεατό, στο φυσικό και το μεταφυσικό, συνδέει μαγικά χαρακτήρες εντελως ανόμοιους μεταξύ τους, όπως:

Ενα μάγκα το βράδυ της Μ. Παρασκευής του 43, στο κατοχικό Λάκκο, την γνωστή κακοφημη συνοικία του Ηρακλείου, που χορεύει το τελευταίο του ζειμέκικο αγκαλιά με την Ιουλιέτα και τον νεκρό Ιησου.

Ένα μεγάλο Ελληνα ποιητη που προσπαθεί μέσα απο τους μύθους μιας πόλης να βρει απαντήσεις στα διλλήματα του.

Τον ζωγράφο Θεόφιλο που εμπνέεται απο ένα απαγορευμένο έρωτα και ζωγραφίζει την Παναγιά με τα γαλάζια μάτια.

Εναν μοναχικό αγιογράφο που προσπαθει να δώσει χρώμα στον ασπρόμαυρο κόσμο ενός κοριτσιού  με την μυρωδιά της κανέλας, του μοσχοκάρυδου, της μέντας, του ευκάλυπτου και του λεμονιου.

Οπως καταλάβατε, το γράψιμο του φίλου μου του Στέλιου, δεν ειναι απλό γράψιμο

μια κι ο πονηρός, εκμεταλλευόμενος και τις άλλες του ιδιότητες, φωτογραφίζει τα συναισθήματα του και κατόπιν, χρωματίζοντας  τον λόγο του και σμιλεύοντας  τα θέματα του, δημιουργεί  ένα αποτέλεσμα που θυμίζει κάτι ανάμεσα σε πίνακα ζωγραφικής και καλοδουλεμένο μάρμαρο με το μαντέμι της πένας.

Κι οκ , αν δεν πιστεύετε εμένα και νομίζετε πως υπερβάλω λόγω φιλίας, πιστέψτε τουλάχιστον τους κριτές πανελλήνιων και Κρητικών λογοτεχνικών διαγωνισμών, που στη διάρκεια αυτών των οκτώ χρόνων , εδιναν πρώτα βραβεια στο Στέλιο και σε μένα τον πουλο- χα χα-

Γκρρρρρρρρρρρ

Στέλιο πρέπει να σε εξοντωσω....και τους δυο μαζι δεν μας χωρά η Κρήτη

Σε ασπάζομαι φίλε και πάντα με τέτοιες, κι ακόμα πιο μεγάλες επιτυχίες !!!

ΥΓ

Η παρούσα ανάρτηση μου εχει κι άλλο ένα ακόμα λόγο ύπαρξης.

Να ακουσουν μερικοί που τους έχω επισημάνει κάποια πράγματα

Ακους Δέσποινα;

Ακους Βάσσια;