Μέσα στον ακταρμά του
διαδικτύου, ο ένας μπαίνει, ο αλλος βγαίνει, μίση, ερωτες, πάθη, φιλίες, κι ότι
άλλος θες δημιουργείτε, ο ένας βρίζει, ο άλλος κλαίει, ο παράλλος παριστάνει
τον χαζοχαρούμενο, ο επόμενος, τον εξυπνότερο, και ούτως βοήσουμε.
Σε σημείο δηλαδή που να φτάνεις
να αναρωτιέσαι αν αυτό που βλέπεις είναι όντως αυτό που βλέπεις…
Αυτό αναμφίβολα σημαίνει ότι πρέπει
να είμαστε επιφυλακτικοί ακόμα και σε εκείνους που έχουν τη «μαγκιά»-γιατί για
μένα περί μαγκιάς πρόκειται-να αναρτούν φάτσα φόρα το όνομα και τη φωτο τους,
μια και ποιος βεβαιώνει πως είναι και τα
αληθινα;
Σε κάθε περίπτωση όμως εσείς σε
ποιον θα επιλέγατε να χαρίσετε με μεγαλύτερη ευκολία την εμπιστοσύνη σας
Σε ένα πρόσωπο με προσωπείο
τη μάσκα της ανωνυμίας, ή σε ένα πρόσωπο
που σου λέει :
Εγώ είμαι αυτός κι αν έχεις
αμφιβολία ψάξε με….
ΥΓ Βροχερό, μελαγχολικό απόγευμα είναι, έκανα πάλι τους συνειρμούς μου και το
παραπάνω είναι το αποτέλεσμα
